Bodybuilding is de snelste weg naar een mooi figuur. Door verkeerde beeldvorming denken velen echter onterecht dat bodybuilding niet voor hen geschikt is. Bij bodybuilding wordt automatisch gedacht aan enorm grote kleerkasten van mannen of vrouwen die op mannen lijken. Mannen en vrouwen die hun fysiek vooral te danken zouden hebben aan het gebruik van anabole steroïden, groeihormoon en andere soorten prestatie-verhogende middelen.In twee artikelen ga ik in op enkele misconcepties met betrekkking tot bodybuilding.
Vandaag: Bodybuild-wedstrijden voor beginners en amateurs.
Flex Cup 2014
“Zo kan het dus ook”, dacht ik vanochtend toen ik de Metro las. Daarin was een verslag te lezen van de bodybuild-wedstrijd “Flex Cup” van vorige week. Aan het woord één van de deelneemsters. De kern van het verslag draaide om de inzet en het harde werk dat nodig is om op zo’n podium te staan.
Een bodybuildwedstrijd is de ultieme uiting van zelfcontrole en motivatie. Het is als het tonen van een schilderij van jezelf waar je al een jaar lang of langer iedere dag aan werkt en dat begint te vervagen zodra je er een dag niet aan werkt. En dan komt er een eikel die zegt dat je schilderij alleen zo mooi is omdat je dezelfde verf gebruikt als Van Gogh gebruikte. Het resultaat zou niet verkregen zijn door je harde werk, maar door wat je gebruikt hebt.
“Sporten en spuiten”
Zoals het verslag van de Enercup in Hoogeveen van afgelopen oktober van de EO in de uitzending genaamd “Sporten en spuiten”.
Ik zag de crew al lopen die dag en dacht door verslaggever Danny Ghosen (die we kennen als de man van parkeerbeheer voor de ambassades in Den Haag) dat het voor Pownews was. Ik ging er dus al vanuit dat het hele item om anabolengebruik zou draaien.
De titel zegt het al. Het hele programma stond inderdaad in het kader van anabolengebruik al was het een uitzending van de EO en niet Pownews. In ieder gesprek dat reporter Danny Ghosen aanging met atleten ging het over anabolen gebruik.
Niet precies waar deze deelnemers op zaten te wachten, zo hoef ik je waarschijnlijk niet uit te leggen. Maanden van hard werk en afzien in de keuken, vrienden en collega’s keer op keer moeten uitleggen waarom je toch echt nu aan je rijst met broccoli en kipfilet moet en niet mee uit kan gaan eten. Al die uren trainend in de sportschool en poserend voor de spiegel om jezelf in beste shape te krijgen en te leren deze zo goed mogelijk te presenteren op het podium. Eindelijk heb je jezelf dat uiterlijk gegeven dat je altijd hebt gewild. Dat uiterlijk dat de meesten nooit zullen bereiken omdat ze daar de wilskracht en doorzettingsvermogen niet voor hebben. Trots als een pauw ben je wanneer vervolgens een televisie-crew op je af komt. Nu kan heel Nederland immers het resultaat van je harde werk zien. De eerste vraag die je vervolgens gesteld wordt, is: ”Is dat allemaal puur natuur, of gebruik je anabolen?”
“Spieren uit een potje”
In één klap wordt al je werk gereduceerd tot een spuit in je kont of schouders. “Spieren uit een potje” zoals het ook wel neerbuigend genoemd wordt. Alsof je niet hoeft te trainen, niet iedere dag de hele dag op je voeding hoeft te letten en het resultaat van deze atleten kunt bereiken door “alleen maar” een spuit er in te rammen. Bovendien een grote teleurstelling voor de organisatie die strakke afspraken had gemaakt met de programmamakers en daarom juist verzekerd dacht te zijn dat ditmaal eindelijk de atleten belicht werden vanuit het harde werk dat ze verricht hebben. Toen bleek dat deze afspraken niet werden nagekomen, werd de crew dan ook vriendelijk verzocht het pand te verlaten.
Vreemd eigenlijk dat dit nodig was, want ondanks de gevallen Lance Armstrong en de dopingschandalen in het wielrennen, zal een verslaggever tijdens een ronde voor amateurs ook niet aan iedereen vragen of ze aan de Epo zijn.
De rest van het programma werd geweid aan één jonge gebruiker die zich op een punt bijna laat injecteren door de verslaggever (journalistieke ethiek ver te zoeken dus) en de verslaggever Johan Eikelboom die 10 weken zelf gaat trainen en goed eten. Die laatste zegt op een gegeven moment:”Ik moet dagelijks creatine nemen. Nog één stap verder en ik zit toch echt aan de anabolen”. Sorry, maar dan denk ik toch echt:”Als je niet weet waarover je praat, hou dan je kop!” En trouwens, wat de f#ck stelt 10 weken trainen en goed eten voor? Bodybuilding is een lifestyle. Resultaten bouw je in termen van maanden tot jaren en je moet bezig blijven om ze te behouden. Ik weet zeker dat Johan zijn resultaat inmiddels al lang weer kwijt is gezien hij als een pussy sprak over de “ontberingen” die hij moest doorgaan.
Erg jammer die uitzending. De roots van de verslaggever Danny Ghosen waren duidelijk. Ik had hier gehoopt op de kwaliteit van een “KRO reporter” of “Keuringsdienst van Waren” in plaats van de “snel-scoren-door-sensatie-mentaliteit” van Pownews. Aan de andere kant, het was de EO. Mogelijk heeft dat iets te maken met het overdreven moralistisch wijzende vingertje.
Nogmaals makkelijk scoren: Loop naar iemand die zich maanden heeft voorbereid op een bodybuild-wedstrijd. Iemand die zichzelf de laatste weken heeft uitgehongerd door nauwelijks koolhydraten te eten om zo droog mogelijk te zijn. Iemand die dus al niet in zijn beste humeur is, alleen al door ondervoeding en uitputting plus de spanning en druk van het podium. Die persoon vraag je vervolgens als eerste of het wel allemaal natuurlijk is. Niet eenmaal, maar herhaaldelijk stel je diezelfde vraag. En het dan gek vinden als je op een gegeven moment een boos antwoord krijgt. Dan zijn het natuurlijk weer “die bodybuilders die agressief zijn door anabolengebruik”. Een beetje als Amsterdam West inlopen en met een megafoon omroepen dat alle Marokkanen eikels zijn en vervolgens schrijven over agressieve allochtonen als je klappen krijgt.
Verslag bodybuildwedstrijd door Fitsociety
Ik was er ook die dag in Hoogeveen. Mijn verslag daarover kan je lezen. Daaruit blijkt een heel andere indruk dan die van de onwetende, makkelijk scorende programmamakers van de Evangelische Omroep. Ten eerste omdat ik niet gebukt ga onder dezelfde onwetendheid als de publieke omroep in dit geval.
Dit betrof namelijk een zogenaamde C-wedstrijd. Ook de Flexcup is een C-wedstrijd, de klasse voor beginners. Op dit niveau zie je vooral veel deelnemers die het beste uit zichzelf willen halen en een wedstrijd gebruiken als motivatie hiertoe. In veel tot de meeste gevallen dus mensen die niet de ambitie hebben om professional bodybuilder of bikini-fitness model te worden.
Op het podium zie je dan ook verschillende fysieken. In Hoogeveen zag ik vrijwel niemand waarvan ik dacht:” Dat kan nooit zonder anabolen bereikt zijn”. En dat op zich zegt helemaal niets. Die jongens waarvan je vermoedt dat ze gebruikt hebben, kunnen ontzettend veel aanleg hebben, natural trainen en alles opofferen voor de sport. Tegelijkertijd zullen er ook atleten hebben gelopen waarvan je niet direct onder de indruk zou zijn die juist wel anabole steroïden gebruiken in een poging een gebrek aan aanleg, inzet en kennis te compenseren. Je weet het dus gewoon niet.
Toch valt zo’n C-wedstrijd geenszins te vergelijken met wedstrijden voor professional bodybuilders evenmin als dat de Tour de France te vergelijken is met de Ronde van Purmerend.
Natural Bodybuilding vs. anabolen
Begrijp me niet verkeerd. Ik wou dat die hele troep nooit uitgevonden was. Dan zou de lat weer een stuk lager liggen voor iedereen en hoefde niemand te proberen een gebrek aan aanleg en inzet te compenseren met drugs bestemd voor de medische zorg.
Niet voor niets heb ik altijd natural getraind en nog nooit anabole steroïden gebruikt, wat voor mij een principe ding is geworden. Dat betekent echter niet dat ik meedoe in de hetze tegen mensen die hierin een andere keuze hebben gemaakt. Iedereen maakt hierin zijn eigen keuze, vaak gebaseerd op de doelstellingen die men heeft, de mate waarin deze op natuurlijke wijze realiseerbaar zijn en een eventueel verschil hiertussen. Ik heb het geluk dat ik zonder anabole steroïden e.d. mijn doelstellingen kan bereiken. Of dit nu komt omdat ik mijn lat niet te hoog heb gelegd of omdat ik redelijk aanleg heb tot droge spiermassa of harder werk dat maakt niet uit. Voor sommigen geldt dat er een gat is tussen hun doelstellingen en resultaten of dit nu komt door aanleg of inzet en dit gat proberen sommigen te vullen met anabole steroïden.
Ik weet dus echter uit eigen ervaring dat er mensen zijn die al jaren trainen, bodybuilding een ontzettend belangrijk onderdeel van hun leven vinden, maar daarin geen rol zien voor anabolen.
“19-jarige anabolen gebruiker”
Nog even terugkomend op die jongen die in de uitzending “Sporten en spuiten” anabolen gebruikte. Die jongen, Fernando, is wat mij betreft typisch het voorbeeld van hoe het niet moet. Tegelijkertijd misschien juist goed dat ze hem hebben laten zien. Want als dat het resultaat is van anabolen, zullen waarschijnlijk weinigen zich hiertoe verleid voelen. De jongen heeft namelijk niet bepaald een fysiek om jaloers op te zijn (wat mij betreft). Met enkele jaren goede training en voeding zou hij er beter uit kunnen zien zonder gebruik van anabolen. Tenzij hij natuurlijk totaal geen aanleg heeft en dan maak je dat ook niet goed met anabolen. Hij wilt echter de grootste bodybuilder ter wereld worden, “een lijf als Schwarzenegger”.
Dat gaat niet gebeuren. Het is duidelijk dat hij daarvoor in ieder geval niet de juiste aanleg heeft. Anders zou hij al betere resultaten bereikt hebben zonder gebruik van anabole steroïden. Ik denk dat hij typisch een geval is van de lat te hoog leggen. Begin eens met de doelstelling:”Ik wil er gespierder en droger uitzien” in plaats van meteen de beste ter wereld willen te zijn. Dat voorkomt een hoop teleurstelling en dat je zo’n geval wordt dat op seniore leeftijd in een busjes slaapt voor de ingang van Gold’s Gym, nog steeds in de hoop ontdekt te worden door Hollywood.
Nu zal Fernando misschien zeggen: “Maar ik heb ‘The education of a bodybuilder’ van Arnold Schwarzenegger gelezen en hij predikte het belang jezelf ervan te overtuigen dat je de beste bent.” Klopt en zo zal elke topsporter je dit waarschijnlijk vertellen. Het verschil ik echter dat die topsporters zichzelf vaak al echt de beste vonden doordat ze er al vroeg achter kwamen daadwerkelijk beter te zijn dan anderen. Pas wanneer ze op een hoog niveau aan competitie deelnemen, komen ze erachter dat er anderen net zo goed zijn als zij. In de verhalen van alle topbodybuilders hoor je dat zij veel sneller groeiden dan de mensen om hun heen. Schwarzenegger won de Mr. Europe Junior op 19 jaar (zelfde leeftijd als Fernando) door weg te glippen van de basis waar hij gestationeerd was en zonder poseer- of andere wedstrijdervaring toch zijn eerste wedstrijd meteen te winnen. Als Fernando al zoveel moeite moet doen om bij lokale wedstrijden mee te kunnen draaien in de top (en dat wordt denk ik al lastig) dan is elke droom om Mr. Olympia te worden totaal onrealistisch. Zijn stiefvader helpt hem met de anabolen. Ik moet dan opeens denken aan audities bij Idols waarbij je je afvraagt of de ouders hun kind niet hadden kunnen vertellen dat ze niet kan zingen om een nationale afgang te besparen. Of tenminste het advies om onder de douche te blijven zingen.
Ontkenning van eigen zwakte
Zelf ben ik dus natural bodybuilder, maar ook als ik wel anabolen zou bereiken om mijn doelstellingen te bereiken dan zou ik pissig worden om mensen die al mijn succes aan anabolengebruik zouden wijten. Vooral omdat dit altijd mensen zijn die totaal geen verstand van training en voeding hebben. Mensen die totaal niet beseffen wat het is om je grenzen op te zoeken en er doorheen te gaan. Mensen die niet weten hoe het is om iedere dag de hele dag bezig zijn met het onderhouden van je spiermassa en tegelijkertijd je vetpercentage laag te houden. Mensen die hangend op de bank zeggen:” Ja, met die anabolen kan ik het ook”. Nee, dat kan je niet.
Er is een bepaalde winnaars-mentaliteit nodig om de inzet en discipline te kunnen tonen die nodig is voor bodybuilding. Die mentaliteit betekent offers maken die anderen niet zouden willen of kunnen maken. Hiermee kom je echter automatisch in de situatie waarin “anderen jou toch niet begrijpen”. Dit is de situatie waarin sommigen ook beginnen te denken over anabolengebruik als simpelweg nog zo’n voorbeeld van offers die anderen niet willen maken. Sommigen ja, maar zeker niet allen.
Als je dus weer eens klaarstaat met je oordeel over bodybuilding, bedenk dan eerst of jij al die andere offers zou kunnen maken voordat je ingaat op dat ene aspect.
