Gefeliciteerd! Je hebt eindelijk een sixpack. Eindelijk dat droomfiguur waarvoor je zo hard hebt gewerkt. En nu?
Geld maakt niet gelukkig
Als rijke mensen zeggen dat geld niet gelukkig maakt dan kan ik me daar, zoals waarschijnlijk velen, behoorlijk aan ergeren. Vooral als het mensen zijn met oud geld. Mensen die nooit hebben ervaren wat het betekent om je zorgen te maken over je rekeningen.
Als het om een sixpack gaat dan had ik een telg uit de Rotschild familie kunnen zijn; schatrijk zonder daar een reet voor te hoeven doen. Ik ben me er dus van bewust dat het niet bij iedereen goed zal vallen als ik zeg dat een sixpack niet gelukkig maakt.
It’s just a sixpack
Voor sommigen is de droom een sixpack, voor anderen meer spiermassa, een mooiere kont, strakkere armen, een Insta-proof plaatje. “Als dat lijf er is, dan wordt alles beter”, kunnen sommigen zichzelf wijsmaken.
Vroeger had je ‘de Arnold route’. Jongetje gaat trainen, jongetje wordt gespierde man. Gespierde man wint bodybuild-wedstrijden en wordt kampioen. Kampioen komt op de covers van tijdschriften en wordt filmster. Zo zag men die route tenminste: Goed lichaam –> goed leven. Als gevolg zagen we troosteloze figuren die in hun auto leven naast de gym in L.A. hopend op straat ontdekt te worden.
De realiteit is natuurlijk anders. Ook al heb je het lijf het Arnold dan hoef je niet het succes van Arnold te verwachten. Een goed lijf is maar een goed lijf.
Verwacht dus niet dat bewonderaars opeens zwijmelend aan je voeten zullen vallen als je een eindelijk een sixpack hebt. Je zult niet opeens miljoenen volgers hebben op social media en een beroemd fitness model worden. Je leven is nog steeds precies hetzelfde. Die zorg om van je ‘romige’ lichaam af te komen ben je kwijt, maar nu is er een nieuwe zorg bij.
With a great sixpack comes great responsibility
Want als je dan eenmaal die sixpack hebt, dat droomlichaam, die extra spierbundels dan komt daar een grote verantwoordelijkheid bij: Het behouden van dat lichaam.
Je kunt natuurlijk zo iemand zijn die een wasbordje op zijn bucketlist had staan. Zo iemand die gewoon een keer wat foto’s met een sixpack wilt kunnen maken. Als je aan jezelf wilt bewijzen dat je jezelf een uitdaging gaf en deze volbracht hebt. Een beetje zoals Giel dat onlangs stelde.
Ik snap zo’n instelling als het gaat om bungee jumpen, het ontmoeten van een idool, of het hebben van een trio. Ik heb dat echter nooit begrepen als het gaat om het uiterlijk van je lichaam. Persoonlijk moet ik er niet aan denken mijn spiermassa kwijt te raken en weer een jongetje te zijn van 63 kg. Ik heb daar letterlijk nachtmerries over gehad.
Fuck de beste versie van jezelf
Ik heb zelf dan ook mijn bedenkingen bij fitness motivational quotes zoals “become the best version of you”. Niet voor niets nam ik deze op in de top tien van foute fitness quotes.
Die beste versie van mezelf wil ik helemaal niet zien. Ik doe geen wedstrijden en ik gebruik geen anabolen. Ik wil mezelf niet zien bij een (nog) lager vetpercentage en met meer spiermassa dan ik natuurlijk kan opbouwen. Dat is namelijk een versie die niet houdbaar is. Slechts een tijdelijke weergave van wat mijn lichaam zou kunnen onder extreme omstandigheden.
Je kunt jezelf vertellen dat je snapt dat je niet je hele leven zo extreem kunt leiden en dat je snapt dat zo’n lichaam slechts tijdelijk is. Dat voorkomt mogelijk niet de mentale stress veroorzaakt door een lat die je zelf te hoog hebt gelegd. Iedere keer dat je in de spiegel kijkt, kan je in gedachten vergelijken die ‘beste versie van jezelf’ nog. Hoe kan je dan nog tevreden zijn met het lichaam dat je dan echt voor je ziet.
Ik zou dat in ieder geval niet kunnen. Daarom neem ik genoegen met, laten we zeggen, 80% van de beste versie van mezelf. En zelfs het behouden van die 80% kan soms al stressvol genoeg zijn.
Hoe tijdelijk is jouw sixpack?
Het is misschien anders voor de mensen die regelmatig wedstrijden doen. Die weten dat er een tijd is van bulken en een tijd van cutten. Een tijd van bouwen en showen. Het is makkelijker te accepteren dat je niet op 100% zit als dit je in staat stelt te groeien naar 110%.
Er zullen dus ook echt mensen zijn die er geen probleem mee zullen hebben ‘om hun beste versie’ slechts eenmalig te zien. Ik heb echter ook klanten gesproken die een psychiater bezochten omdat ze moeite hadden te accepteren dat hun wedstrijdshape niet permanent kan zijn.
Je kunt erover discussiëren of geld gelukkig maakt. Dat is immers ook subjectief. Maar ik weet vrijwel zeker dat arm zijn minder erg is als je niet eerst rijk was. Vraag dat maar aan de winnaars van loterijen die binnen een jaar hun miljoenen verspeelden.
