Ik dacht altijd dat het een metafoor was: dumbell curls doen in het squatrek. Onlangs zag ik echter dat de mythe echt is.
Dumbell curls doen in het squatrek
Als je al een tijdje rondloopt in sportscholen dan zal je de uitdrukking vast wel kennen: ‘Dumbell curls doen in het squatrek’. Bij voorkeur in het enige squatrek in de sportschool. Ik dacht lang dat het een metafoor was voor manieren om onnodig apparatuur bezet te houden.
Toch hoorde ik men beweren dat het meer was dan een metafoor. Het zou soms echt voorkomen dat mensen letterlijk dumbell curls doen in het squatrek. Tot mijn ongeloof natuurlijk. Waarom zou je dat immers doen? Zelfs de groenste newbie snapt toch dat dat nergens op slaat?
Maar meerdere mensen bleven stug volhouden dat dit soort figuren daadwerkelijk bestaan. Echt overtuigd was ik niet. “Bijgeloof van de dorpelingen”, dacht ik. De verhalen waren bijna nooit uit de eerste hand en details waren altijd vaag. Eén keer dacht ik bewijs te krijgen toen iemand zij een foto van een squatcurler te hebben gemaakt. De foto was echter onscherp, donker en van ver af geschoten. Het had net zo goed een wolf kunnen zijn, of Big Foot.
Squatcurler gespot
Vorige week kwam ik de sportschool binnenlopen voor een dagje benen. Ik zette nog wat nummers in de wachtrij van Spotify terwijl ik naar het squatrek liep. Toen ik weer opkeek, kwam ik abrupt tot stilstand. “Zie ik dat nou echt?”. Het was geen fata morgana, geen illusie, ik zag een echte squatcurler!
Het leek een jong volwassen mannetje, maar dat is natuurlijk moeilijk inschatten met een onbekende diersoort. Ik was vastbesloten meer te weten te komen over dit unieke wezen. Voorzichtig kroop ik dichterbij waarbij ik natuurlijk zorgde uit de wind te blijven. Ik had nog geen idee immers of dit dier schichtig of juist agressief zou reageren op mijn plotse verschijning.
Ik twijfelde nog even of ik “Hey bear!” moest roepen zoals in de bossen in Noord-Amerika, om te voorkomen dat je wordt aangevallen door een geschrokken beer. Ik besloot uiteindelijk gewoon rustig, stilletjes en met open handen op de squatcurler af te stappen.
Dit was mijn ultieme kans om dit vreemde gedrag te verklaren en ik mocht het niet verpesten.
De aard van het beestje
Ik wachtte tot hij klaar was met een set. Dat duurde overigens erg lang gezien het gebruik van dumbells van 4kg.
-“Sorry, mag ik je iets vragen?”. Ik had natuurlijk de bas uit mijn stem verwijderd om niet te intimiderend over te komen. De squatcurler draaide zich naar me om en leek geen aanstalten te maken om te vluchten of aan te vallen.
-“Uh, ja hoor”, zei een verassend normale stem.
-“Is er een reden dat je dumbell curls doet in het squatrek?”
-De squatcurler keek even om zich heen, alsof hij zich toen pas bewust werd van het metalen frame om hem heen. Vervolgens knikte hij naar de muur voor zich en antwoordde: “Dit was de enige plek met een grote spiegel”.
Dat antwoord moest ik even laten bezinken. Inwendig was ik natuurlijk geschokt, maar ik wist een neutrale blik op mijn gezicht te houden.
Ik ben blij dat ik tot 5 heb geteld voor te reageren. Achteraf vond ik mijn reactie namelijk wel een schoonheidsprijs verdienen:
“Hoeveel setjes moet je nog in de spiegel kijken? Dan ga ik in de tussentijd squaten op het dumbell-rek”.
Vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen
De dumbells van 4kg en het feit dat het duidelijk nog geen volgroeid mannetje was, werken als verzachtende omstandigheden. Van iemand die wat meer ervaring heeft met krachttraining mag je immers verwachten dat die de functie van het squatrek kent. Daarvan mag je ook verwachten dat die geen spiegel nodig heeft om dumbell curls te doen.
De squatcurler is natuurlijk een uniek en extreem voorbeeld. Toen ik deze nog als metafoor zag, had ik wel andere voorbeelden die ik vaker tegenkwam in de sportschool:
- Het (enige) dubbele kabelrek gebruiken voor een oefening met 1 kabel, terwijl daar meerdere toestellen voor beschikbaar zijn.
- Het bankje zo dicht tegen het dumbell-rek zetten dat iedereen die dumbells moet pakken of terugleggen om je heen moet lopen. Of braaf wachten natuurlijk tot je klaar bent met jouw set, om die dumbells te pakken die je gebruikt als voetensteun.
- Je handdoek, telefoon en drinkbeker op het dumbell-rek leggen. Natuurlijk net op de plek waar ik mijn 55kg dumbells terug wilde leggen.
- Het cardio-apparaat op een vreemde taal instellen. Dan bedoel ik geen Engels.
- Klemmen gebruiken voor toestellen waar de schijven niet vanaf kunnen vallen
De lijst kan nog wel even doorgaan zo, maar ik denk het duidelijk maakt wat ik onder de metafoor verstond. Er was ooit een tijd dat ik me nog aan dat soort zaken kon ergeren. Na een paar jaar trainen bij Basic-Fit ben ik er echter immuun voor geworden.
