Een paar honderd reacties op mijn klaagzang over Basic Fit van vorige week. Uiteenlopend van “Een feest van herkenning” tot “Zeik niet zo”. In dit, vervolg ga ik in op enkele van deze reacties en zal ik andere zaken uit het vorige deel wat verduidelijken.
‘k ben weg nou: de reacties
“Als het je niet bevalt dan ga je toch naar een andere sportschool”
Boze reactie 1
Helemaal mee eens. Dat was dan ook de strekking van de laatste zin:
Al moet ik voortaan Basic-Fit voorbij rijden om aan de andere kant van de stad te trainen in een echte sportschool, hou ik dus toch nog tijd en energie over! Dus Basic-Fit, ‘k ga weg nou!
Net als Tatjana blijkbaar.
De dag na “het incident” dat de spreekwoordelijke druppel was om mijn lidmaatschap op te zeggen, heb ik dit dan ook gedaan. Op het moment van schrijven van het artikel had ik mijn lidmaatschap dus al opgezegd.
Toevallig was ik een week eerder op bezoek bij mijn oude gym “Back2Basic” in Purmerend om afspraken te maken over het doen van fotoshoots. Ik zag nieuwe apparatuur staan in een veel rustigere sportschool en toen begon het al een beetje te kriebelen. De dag na mijn frustratie bij Basic Fit, de dag waarop ik het vorige deel schreef, had ik een afspraak om de eerste testshoot te doen bij “Back2Basic”.
Die gelegenheid heb ik meteen benut om mij daar in te schrijven.
“Voor een dubbeltje op de eerste rij zitten”
Veel lezers vinden dat je voor de prijs die je voor een lidmaatschap voor Basic Fit betaalt, niet mag zeuren over de kwaliteit die je er vervolgens aantreft. Een punt dat ik zeer goed begrijp. Sterker nog, ik heb dit punt zelf uitgebreid gemaakt in een artikel over de opkomst van de sportschool-ketens en de gevolgen hiervan voor de kwaliteit van sportscholen. Dit probeerde ik ook duidelijk te maken door te stellen dat dit nu eenmaal hun concept is:
“Volproppen die sportschool en die paar die eruit vallen, kunnen we missen”.
Ik snap heus wel dat ze niet wakker liggen van mijn gezeik, maar dat verlaagt bij mij geenszins de behoefte om desondanks aan te geven wat de nadelen zijn van een dergelijk concept.
Ik ben in het vorige deel overigens niet op prijs ingegaan omdat dat voor mij helemaal geen beslissend punt was. Omdat ik namelijk zo stom was een abonnement te sluiten bij Basic-Fit waarmee m’n vrouw en dochter ook konden trainen, betaalde ik al die tijd bijna net zoveel als bij de sportschool waar ik nu (weer) train. Mijn vrouw en dochter hebben hier echter geen enkele keer gebruik van gemaakt wat aangeeft hoe groot mijn voorbeeldfunctie thuis is.
Wel is het zo dat ik vroeger het op loopafstand gelegen Health City voorbij reed omdat ik €60,- per maand toch wel erg veel vond (gezien ik geen gebruik maak van film verhuur, sauna, kinderopvang en gratis sportdrank). Daarom koos ik ervoor naar een andere gym te gaan aan de andere kant van de stad. Toen Health City werd overgenomen door Basic Fit en de prijzen vergelijkbaar werden, leek het mij niet meer logisch naar de andere kant van de stad te rijden.
“Je zeikt”
Ja, dat klopt! Het was een artikel bedoeld om eens lekker te zeiken en ik waarschuwde daarom in het begin van het artikel al voor ongenuanceerd taalgebruik. Ik heb al vaker om die reden artikelen geschreven over bijvoorbeeld sportschool-etiquette. Werkt zeer therapeutisch!
“Je bent agressief”
Omdat ik gevoelens van boosheid beschrijf? Volgens mij wordt agressie vooral bepaald door wat we daadwerkelijk doen en niet door wat we in een moment van boosheid zouden willen doen. Juist het kunnen beheersen van je gevoelens bepaalt de mate van beschaafdheid. Nooit agressie voelen, is denk ik een stuk enger omdat je dan blijkbaar bepaalde menselijke gevoelens mist zoals sociopathische moordenaars die geen geluk noch berouw kunnen voelen.
Ik ga er echter vanuit dat de meeste lezers wel begrijpen dat ik me van enige literaire vrijheid bedien als ik zeg dat ik op het punt sta iemand met een barbell van het squatrek af te slaan. Natuurlijk zou ik nooit iemand iets aandoen met een barbell. Hooguit met een dumbell.
“Mijn Basic Fit is top!”
Dat kan natuurlijk. Ik gaf ook aan dat niet alle Basic Fits over één kam geschoren kunnen worden. Dit komt denk ik met name doordat Basic Fit vooral groeit door overname van bestaande sportscholen waar ze hun concept van grote aantallen leden tegen laag lidmaatschap op toe passen. Dit concept pas echter beter bij de ene locatie dan bij de andere. Veel van de door mij genoemde klachten zullen minder of niet van toepassing zijn op vestigingen waar geen tekort is aan ruimte en materiaal.
Zelf trainde ik bij een vestiging van Basic Fit die voorheen een Health City was met een totaal ander concept. Met een lidmaatschap dat vier keer zo duur was, hoefden ze maar een kwart van het aantal leden te hebben. Ondanks een vrij uitgebreide verbouwing om meer ruimte te creëren waarbij een aparte “functional fitness zone” is ingesteld, is er nog steeds te weinig ruimte en materiaal. Ik zou me immers niet kunnen ergeren aan het feit dat men het enige squatrek lang bezet houdt als dat niet het enige squatrek zou zijn.
“Omdat jij nu zo slap bent dat je niet meer dan vier setjes kunt”
Als jij niet snapt dat alleen het aantal setjes geen bal zegt over de inspanning die je levert dan vrees ik dat het artikel nog een beetje te hoog gegrepen was voor je.
“Niet neerkijken op de beginner”
Ik vind het tenslotte wel spijtig dat dit zo is overgekomen. Ik ben van nature namelijk juist iemand die graag uitleg geeft. Sterker nog, ik heb daarom juist moeten leren dat ongevraagd advies geven ook niet altijd gewaardeerd wordt en een artikel geschreven met tips hiervoor (voor gever én ontvanger).
Juist als iemand ontzettend graag wilt, maar niet weet vind ik het leuk om deze aan informatie te helpen. Degenen waarover ik (inderdaad nogal neerbuigend) schreef, zijn de mensen die de nodige motivatie en discipline missen. De mensen die dus inderdaad elk jaar in januari voor drukte zorgen ten koste van de mensen die het hele jaar trainen. Natuurlijk zullen hier ook leden tussen zitten die langer blijven trainen en de smaak goed te pakken hebben. Als die hulpeloos om zich heen kijken, help ik ze graag. Tenminste, pas in februari natuurlijk wanneer de kans dat ik voor niets uitleg heb gegeven alweer een stuk kleiner is.
