Onderzoekers hebben een nieuw molecuul ontdekt dat de effecten van training simuleert en werkt als afslankpil in muizen met overgewicht. Afgelopen maandag publiceerden zij hun bevindingen in de journal Chemistry and Biology
Afslankpil van de toekomst?
Vorige week nog schreef ik over de oplossingen die de wetenschap probeert te vinden voor het probleem van obesitas. In het artikel over de FIRKO-muizen sloot ik af met de voorspelling dat binnen nu en 15 jaar sportscholen in de huidige vorm niet meer zullen bestaan. Dit op basis van de verwachting dat trainen zoals wij dat nu doen niet meer nodig zal zijn als het gaat om het behalen van je ideale fysiek. Een week later kan ik schrijven over de laatste ontwikkeling die deze toekomstverwachting verder versterkt.
Compound 14: “Trainingspil”
Onderzoekers van de University of Southampton hebben afgelopen maandag de gegevens over een nieuw molecuul gepubliceerd [1]. Dit molecuul simuleert volgens de onderzoekers de effecten van een training en doet de cellen denken dat ze zonder energie zitten.
Het molecuul genaamd compound 14 zorgt voor een serie acties in de cel:
- Het blokkeert de actie van een enzyme genaamd ATIC
- Dit zorgt vervolgens voor een toename in ZMP, de belangrijkste regulator van metabolisme in cellen
- Door de toename in ZMP denkt de cel een energietekort te hebben waardoor de centrale energiesensor van de cel, AMPK, geactiveerd wordt.
- De cellen verhogen vervolgens hun opname van glucose en het metabolisme (stofwisseling)
Dit zijn de acties die we normaal zien onder invloed van training en die leiden tot vetverbranding. Je lichaam laten denken dat je op een loopband aan het zweten bent terwijl je thuis voor de buis zit? Klinkt goed.
Muizen met overgewicht vallen af, geen effect op normale muizen
Een eerste zorg die mij echter binnen schiet, is dat dit zou kunnen leiden tot gebruik door mensen die extreem droog willen zijn met alle risico’s van dien. Dit lijkt echter geen reëel risico te zijn.
De onderzoekers gaven het molecuul, genaamd “compound 14”, aan twee groepen muizen. De ene groep had een normaal dieet gekregen, de andere een dieet hoog in vetten waardoor ze overgewicht hadden gekregen. Door het dieet en overgewicht had de tweede groep een verlaagde glucose-tolerantie, een vroeg teken van diabetes.
De onderzoekers gaven beide groepen dagelijks een dosering compound 14, zeven dagen lang. In de muizen met overgewicht zorgde dit ervoor dat ze 5% van hun lichaamsgewicht kwijtraakten. Bovendien normaliseerde hun bloedsuikerspiegel. In de groep muizen met een normaal gewicht had compound 14 echter geen effect.
Het molecuul lijkt dus alleen effect te hebben op muizen met overgewicht.
Lange termijn effecten en werking “afslank-molecuul”
De onderzoekers zijn nu van plan om de lange termijn effecten van hun molecuul te onderzoeken. Bovendien willen ze meer inzicht in hoe compound 14 exact werkt. Beiden zijn er op gericht om eventuele bijwerkingen in kaart te kunnen brengen. Dit is erop gericht de mogelijkheid van gebruik in mensen te onderzoeken.
Selectieve afslankpil
Ik zie een paar mooie eigenschappen in compound 14. De effecten van een training simuleren, kan bijvoorbeeld ook met de bekende stackers met efedrine. Het nadeel van deze is dat ze o.a. werken door je hartslag te verhogen. Dit biedt allerlei risico’s waardoor de verkoop van deze dan ook verboden is. Compound 14 werkt op cellulair niveau waardoor de hartslag normaal kan blijven.
Een andere mooie eigenschap is dat de pil alleen lijkt te werken in muizen (en hopelijk ooit mensen) met overgewicht. Het lijkt alsof het lichaam ondanks de misleiding door het molecuul alleen in actie komt wanneer er sprake is van “voldoende” vetreserves. De vraag voor vervolgonderzoek is dan ook om naast bijwerkingen te kijken naar welke vorm van obesitas, of bij welke vetpercentage, compound 14 werkt en in welke mate.
Referenties
- Daniel J. Asby, Francesco Cuda, Maxime Beyaert, Franchesca D. Houghton, Felino R. Cagampang, Ali Tavassoli. AMPK Activation via Modulation of De Novo Purine Biosynthesis with an Inhibitor of ATIC Homodimerization. journal Chemistry and Biology Volume 22, Issue 7, p838–848, 23 July 2015
