Vrouwen die extreem fysieke training ondergingen en een expeditie op Antartica volbrachten, hadden daar niet meer gezondheidsklachten van dan mannen.
Studie wijst uit: Vrouwen zijn net zo hard als mannen
Ondanks dat een kale Demi Moore en miljarden andere vrouwen het al jaren wisten, kan dit onderzoek misschien ook de mannen kan overtuigen. Het is het namelijk het eerste onderzoek waarin is aangetoond dat:
- Vrouwen niet meer negatieve effecten ervaren door fysieke uitputting.
- Vrouwen met de juiste training en voorbereiding net zo veerkrachtig zijn als mannen.
Ik begrijp dat ik dit bericht natuurlijk met de nodige bombarie naar buiten had moeten brengen direct na publicatie in november vorig jaar. Toen was ik echter volledig gericht op de beschrijvingen van de oefeningen voor de online coaching app. Geen doofpot-affaire dus.
‘Het zwakkere geslacht’
Deze uitleg is vooral voor de mannelijke lezers bedoeld (voordat ik van mansplaining beticht wordt).
Discriminatie in de goede zin is: “Is het water koud dan kan ik het drinken. Is het kokend heet dan wacht ik even.” Onderscheid maken op basis van een verschil en de direct aan dat verschil gekoppelde eigenschappen.
Discriminatie in de slechte zin is als je aan dat verschil zelf andere verschillen gaat koppelen. “Het water is heet dus het zal ook wel rood van kleur zijn.”
Bij kracht kan je denken aan het vermogen om een bepaald gewicht te squaten, hoe snel je de 100 meter kan sprinten of hoe ver je een honkbal kan gooien (sorry). Niemand zal je voor gek verklaren als je je geld inzet op een willekeurige man die in de ring stapt met een willekeurige vrouw van dezelfde leeftijd. Maar je moet dat verschil niet automatisch vertalen naar een verschil in herstellend vermogen na extreme inspanningen.
Ook als vrouwen wel tot dezelfde extreme fysieke inspanningen in staat zijn als mannen dan zijn er wetenschappers die zeggen dat ze dat niet zouden moeten doen [1].
It has been reported that the female reproductive system and stress responses are more sensitive to the negative effects of extreme physical activity. There is some evidence that arduous physical activity can suppress normal female reproductive hormone activity, impair bone strength and elevate stress hormone levels to a greater extent than in men.
Poolexpeditie
Volgens Dr Robert Gifford en collega’s van de University of Edinburgh is er echter veel te weinig bekend over waarom de geslachten anders reageren wanneer het uithoudingsvermogen extreem beproefd wordt. Ze onderzochten de effecten van extreme training op de hormoon-niveau’s van alle zes deelnemers van de eerste trans-Antartica expeditie die volledig uit vrouwen bestond. Het onderzoek werd samen met de Royal Centre for Defence uitgevoerd. Een Brits medisch centrum voor militairen. De verwijzing naar G.I. Jane was dus niet volledig uit de lucht gegrepen.
De onderzoekers keken naar verschillende indicatoren van de gezondheid voor en na de (succesvolle) expeditie. Denk aan stresshormoon, oestrogeen, testosteron en hormonen betrokken bij de stofwisseling, maar ook lichaamsgewicht en bot-sterkte.
Uit de resultaten bleek dat de waarden van de geslachtshormonen en bot-sterkte behouden waren. Sterker nog, in sommige indicatoren werden de positieve effecten van training gezien. Dit waren de vertraagde effecten twee weken na de expeditie.
Our findings contain some potentially myth-busting data on the impact of extreme physical activity on women. We have shown that with appropriate training and preparation, many of the previously reported negative health effects can be avoided…
…These findings could have important relevance for men and women in arduous or stressful employment, where there is concern that they are damaging their health. If an appropriate training and nutritional regime is followed, their health may be protected.
Dr Robert Gifford en collega’s van de University of Edinburgh
Kanttekeningen
Ik zou volledig noch consequent zijn als ik nu niet inging op de kanttekeningen bij en beperkingen van het onderzoek. Laat Beyoncé en de drums dus nog heel even wachten achter de coulissen.
Wat we nu weten is dat de veronderstelde ‘zwakke zone’ (de gemeten hormonen en botsterkte) van deze zes vrouwen op dezelfde manier reageerde op een poolexpeditie als van mannen verwacht kan worden.
We moeten er ook hier voor waken daar geen andere conclusies aan te verbinden. Wat zouden bijvoorbeeld de resultaten zijn als de expeditie twee keer zo lang duurde? Mogelijk zouden zowel mannen als vrouwen dat niet overleven. Maar als je het niet weet dan kan je er niet vanuit gaan dat er geen verschillen zouden ontstaan op een later punt.
De onderzoekers noemen ook een andere beperking. Ze konden bijvoorbeeld niet corrigeren voor de verschillende mate waarin de vrouwen getraind waren en hun leeftijd. Zes is ook niet een heel grond aantal deelnemers. Maar in het geval van een expeditie op de zuidpool is het te begrijpen dat je dit niet zomaar even op schaalt naar grote aantallen.
Een poolexpeditie is immers niet niets. Ik doe het ze niet na in ieder geval. Maar het is slechts een vorm van extreme inspanning. De onderzoekers willen dan ook vergelijkbare onderzoeken uitvoeren onder andere omstandigheden van extreme inspanning.
Referenties
- Society for Endocrinology. “Women more resilient to extreme physical activity than previously reported.” ScienceDaily. ScienceDaily, 19 November 2018.
