Spinning klasjes zijn niet geheel ongevaarlijk. Het American Journal of Medicine publiceerde in april drie gevallen van rhabdomyolyse en nierklachten in mensen die mee hadden gedaan aan een spinning klas.
Spinning en rhabdomyolyse
Mij zal je van m’n leven niet in zo’n disco-hok met fietsen krijgen. Ik heb het nooit gesnapt. Dat ik niet van harde dancemuziek en house houdt, heeft daar vast iets mee te maken. Dat ik niet van fietsen houdt, speelt ongetwijfeld ook een rol. Dat je na een uur de longen uit je lijf hebt gefietst en nog steeds op dezelfde plaats staat, heeft er vast ook mee te maken. Maar dat is natuurlijk slechts een persoonlijke voorkeur. Ik ben er helemaal voor dat er zoveel aan het entertainment gehalte wordt gedaan om mensen gemotiveerd de lessen te laten volhouden.
Er lijkt echter wel een mogelijk gevaar te kleven aan spinning klasjes, vooral voor beginners. Het American Journal of Medicine publiceerde in april drie gevallen van nierklachten in mensen die mee hadden gedaan aan een spinning klas [1]. Rhabdomyolyse is een aandoening waarbij spiervezels kapot gemaakt worden onder grote stress [2] . Hierbij komen afbraakstoffen zoals myoglobine en creatinine in de bloedcirculatie die kunnen leiden tot nierfalen en daarmee levensgevaarlijk kunnen zijn [3,4,5]. Te zware lichamelijke inspanning is één van de manieren waarop rhabdomyolyse kan optreden [6].
Ik heb al eens eerder geschreven over rhabdomyolyse in het kader van crossfit en hun officiële mascotte Uncle Rhabdo omdat ze er schijnbaar trots op dat een geslaagde training eindigt met een nierdialyse. Van spinning lessen zou je misschien niet direct verwachten dat deze het risico op nierfalen bieden. Uit een eerder onderzoek bleek echter dat crossfit helemaal niet zo ‘goed’ scoort als het gaat om het aantal deelnemers dat naar de eerste hulp wordt gestuurd met ‘rhabdo’. Een ziekenhuis in New York publiceerde vorig jaar de cijfers over het aantal bezoeken aan hun eerste hulp wegens rhabdo door training [8]. Ze telden 29 gevallen die werden veroorzaakt door trainingen zoals gewichtheffen, crossfit, hardlopen en P90X. De meest voorkomende oorzaak echter was het volgen van een spinning les!
Spinning: Beginners wees gewaarschuwd
Eén van die gevallen die in april werd beschreven in het American Journal of Medicine is dat van Christina D’Ambrosio (33 jaar) die drie jaar geleden haar eerst spinning les volgde. Christine trainde al regelmatig, maar had nog nooit eerder meegedaan aan een spinning les. Ze vond de training zwaarder dan verwacht en haar benen voelde dan ook pijnlijk en wankel aan na de les. Heel vreemd vond de peuterjuf dat niet, haar lichaam moest vast nog wennen aan deze type training. De volgende twee dagen echter begonnen haar benen zeer pijnlijk te kloppen, ze werd misselijk en haar urine kleurde donker bruin. Ze ging naar het ziekenhuis waar werd vastgesteld dat ze rhabdomyolyse had. Na een verblijf van twee weken in he ziekenhuis herstelde ze.
In een ander geval was er slechts 15 minuten aan spinning gedaan. Genoeg voor de eveneens 33-jarige vrouw om lichthoofdig en overgevend van de fiets af te stappen. Vier dagen werd ze opgenomen met rhabdomyolyse.
Het derde geval betrof een 20-jarige man die drie dagen na de spinning les zijn benen niet meer kon optillen en moest worden opgenomen.
46 gevallen van rhabdomyolyse na spinning klas
In het verslag wordt verwezen naar 46 andere gevallen van mensen die na een spinning klas rhabdomyolyse opliepen. Voor 42 van hen was het de eerste spinning les waaraan ze deelnamen (en mogelijk de laatste dus).
Een eerdere publicatie uit 2014 belichtte het geval van twee mensen die kort na hun eerste spinning les naar de eerste hulp gingen. Eén van hen was een 24-jarige vrouw wiens been moest worden opengesneden om de opbouwende druk te verlichten [7].
Rhabdomyolyse komt relatief vaak voor in uitgeputte soldaten en brandweermannen, maar ook in cocaïne-gebruikers en slachtoffers van natuurrampen. Daarnaast wordt het dus ook regelmatig gezien in atleten die zeer uitputtende trainingen hebben gedaan.
Spinning: Goed opbouwen
De reden dat het nu ook relatief vaak gezien wordt na spinning lessen ligt misschien in de schijnbaar lage drempel voor een spinning klas. Als deelnemer heb je misschien niet direct het idee dat het een behoorlijk intensieve en uitputtende training kan zijn. Als docent hou je er mogelijk niet genoeg rekening mee dat niet iedereen, laat staan beginners, meteen mee kan doen op hetzelfde tempo of voor dezelfde duur.
Iedereen zal begrijpen dat je niet ongetraind een berg-etappe uit de Tour de France kunt fietsen. Op de intensiteit van een spinning les wordt mogelijk verkeken.
De cijfers zijn vrij duidelijk; 42 van de 46 gevallen betrof nieuwe deelnemers. We praten nu over rhabdomyolyse, maar je kunt je voorstellen dat minder ernstige klachten door overtraining nog vaker zullen voorkomen.
Rekening houden met het niveau van de deelnemer zou dus een hoop problemen kunnen voorkomen. Dat kan betekenen dat je de klassen anders moet organiseren en aparte lessen aanbiedt voor beginners, of de lessen zelf zo indeelt waardoor je makkelijk binnen één groep met verschillen in intensiteit kunt werken. De eerste optie kan organisatorisch lastig zijn gezien je niet altijd genoeg aanmeldingen hebt voor een beginners klas. De tweede optie kan lastig zijn omdat je binnen één groep als trainer moet weten welke intensiteit bij welke leden hoort.
Wat deze publicaties in ieder geval duidelijk maken is dat de intensiteit van spinning serieus genomen moet worden. De instructeur heeft de verantwoordelijkheid de intensiteit af te stemmen op de deelnemer. De deelnemer zelf dient vooral goed te luisteren naar het eigen lichaam. Het feit dat de rest vrolijk doortrapt, betekent niet dat je een watje bent als je afstapt.
Referenties
- Brogan, Maureen et al.Freebie Rhabdomyolysis: A Public Health Concern. Spin Class-Induced Rhabdomyolysis. The American Journal of Medicine , Volume 130 , Issue 4 , 484 – 487
- Farmer J: Rhabdomyolysis. In In Critical Care. 2nd edition. Edited by Civetta J, Taylor R, Kirby R. Philadephia, PA: Lippincott; 1997::1785-1791.
- Warren J, Blumberg P, Thompson P: Rhabdomyolysis: a review. Muscle Nerve 2002, 25:332-347.
- Huerta-Alardín AL, Varon J, Marik PE (2005). “Bench-to-bedside review: rhabdomyolysis – an overview for clinicians”. Critical Care 9 (2): 158–69. doi:10.1186/cc2978. PMC 1175909. PMID 15774072.
- Bosch X, Poch E, Grau JM (2009). “Rhabdomyolysis and acute kidney injury”. New England Journal of Medicine 361 (1): 62–72. doi:10.1056/NEJMra0801327
- Gabow P, Kaehny W, Kelleher S: The spectrum of rhabdomyolysis.Medicine 1982, 62:141-152.
- DeFilippis EM, Kleiman DA, Derman PB, DiFelice GS, Eachempati SR. Spinning-induced Rhabdomyolysis and the Risk of Compartment Syndrome and Acute Kidney Injury: Two Cases and a Review of the Literature. Sports Health. 2014 Jul;6(4):333-5. doi: 10.1177/1941738114522957. PubMed PMID: 24982706; PubMed Central PMCID: PMC4065558.
- Cutler TS, DeFilippis EM, Unterbrink ME, Evans AT. Increasing Incidence and Unique Clinical Characteristics of Spinning-Induced Rhabdomyolysis. Clin J Sport
Med. 2016 Sep;26(5):429-31. doi: 10.1097/JSM.0000000000000281. PubMed PMID:27604073.
