Studenten die een periode elke dag op de weegschaal staan komen minder aan in gewicht dan andere studenten, of vallen zelfs af. Toch zou ik niet direct adviseren dagelijks op de weegschaal te staan als je wilt afvallen.
Elke dag op de weegschaal = meten = weten
Het zou me niet verbazen als er prachtige proza en poëzie geschreven is over de haat-liefde verhouding met de weegschaal, dat meetinstrument van de duivel.
Inhoudelijk kan je lange discussies voeren over het nut van elke dag op de weegschaal staan om het lichaamsgewicht te meten en voor wie. Moet gewicht je uiteindelijke doel bepalen of gebruik je andere meetpunten zoals vetpercentage, omtrek van de middel, kracht, vitaliteit of geluk? De titel van dit artikel zal dan ook niet bij iedereen goed vallen. Zelfs al zie je baten van de weegschaal dan zal dagelijks wegen al snel excessief en weinig effectief lijken. Het is dan ook goed meteen de kanttekeningen te plaatsen bij het onderzoek dat een dergelijk uitspraak oplevert.
Onderzoekers van Drexel University en de University of Pennsylvania ontdekten dat vrouwelijke studenten die gedurende het onderzoek van 2 jaar ‘een periode’ elke dag op de weegschaal stonden hun BMI verlaagden. Dit gebeurde niet bij studenten die zichzelf niet dagelijks gewogen hadden gedurende een periode ergens in deze twee jaar. Dat werpt meteen een hoop vragen op: ‘Hoe lang was die periode?’, ‘hebben andere studenten waarmee vergeleken is, wel een periode bijvoorbeeld elke week op de weekschaal gestaan?” Vooral omdat je wilt weten of het resultaat behaald werd doordat er een periode lang gewogen werd en in hoeverre specifiek het dagelijks meten van invloed is.
294 vrouwen namen deel aan het onderzoek. Bij aanvang, na 6 maanden en na 2 jaar werd hun gewicht en vetpercentage gemeten. De vrouwen vulden hiernaast enquêtes in omtrent hun ‘weeg gewoonten’. De onderzoekers verwijzen naar eerdere studies waaruit bleek dat zelf wegen een toename in gewicht kan voorkomen in mensen met overgewicht die eerder zijn afgevallen. Wegen als JOJO Effect preventie dus. De onderzoekers van Drexel en Pennsylvania wilden weten of het wegen zelf ook tot gewichtsverlies zou kunnen leiden in vrouwen die niet deelnamen aan een programma om af te vallen.
Academische pondjes
Ze waren vooral geïnteresseerd in studenten omdat deze statistisch gezien relatief veel aankomen in gewicht. Volgens een onderzoek uit 2009 stijgt 70% van Amerikaanse studenten het eerste jaar in gewicht [2]. De gewichtstoename in deze eerstejaars is vier tot acht pond, bijna zes keer zoveel als de gemiddelde populatie. Je kent het wel; van moeders maaltijden naar pizza, bier en diepvriesmaaltijden.
Tot hun verassing bleek dat vrouwen die tenminste één periode lang zichzelf gewogen hadden, gemiddeld niet aankwamen in gewicht maar afvielen. De verschillen in BMI na 2 jaar waren klein, maar statistisch significant vergeleken met vrouwen die niet elke dag op de weegschaal hadden gestaan. Die laatste groep bleek overigens weinig verschil in BMI te zien na twee jaar, dus die ‘academische pondjes’ leken in dit onderzoek wel mee te vallen.
The losses in BMI and body fat percentage were modest, but still significant, especially keeping in mind that these women were not part of a weight loss program. We did not expect that, in the absence of a weight loss intervention, folks would be losing weight.
Diane Rosenbaum, University of Pennsylvania.
Daarnaast viel op dat de vrouwen die (ergens in de twee jaar een periode) elke dag op de weegschaal stonden, bij aanvang een hoger BMI en vetpercentage hadden dan andere deelneemsters. Uit onderzoek uit 2015 zou juist gebleken zijn dat een mensen met een hoger gewicht minder geneigd zijn zichzelf te wegen. De onderzoekers houden bij die resultaten rekening met de mogelijkheid dat mensen met overgewicht bewust de weegschaal vermijden. In dat onderzoek waren de deelnemers volwassenen.
Hier werd specifiek naar studenten gekeken en als ik er even vrolijk op los theoretiseer dan kan ik me voorstellen dat dit een vrij bijzondere populatie is qua motivatie. Voor sommigen is de overgang van highschool naar college juist de kans voor een nieuw begin. Overgewicht blijkt de meest voorkomende reden om op highschool gepest te worden. College is nu eenmaal de levensperiode van persoonlijke transformatie en ik kan me goed voorstellen dat je gemotiveerder bent om te wegen als je als freshman aan college begint en een verleden van overgewicht en mogelijk fat shaming achter je wilt laten, dan de gemiddelde student die mogelijk nog met overgewicht te maken moet krijgen. Ook kan ik me voorstellen dat je op die leeftijd gemotiveerder bent dan bijvoorbeeld op latere leeftijd. Iets met oude honden en nieuwe trucjes.
Je kunt je ook afvragen of er sprake is van oorzaak en gevolg. Verliezen de wegende studenten gewicht omdat ze dagelijks wegen of wegen ze dagelijks omdat ze meer aan hun gewicht denken?
Volgens mij zegt het onderzoek dan ook niet veel meer dan dat de kans groter is dat je zult aankomen in gewicht wanneer je hier totaal niet op let. Maar of je nu elke dag op de weegschaal moet staan…
As I stepped on the glass
A blue light caught my eye
As the digital numbers
Began climbing so high
And just then it hit me
as I looked at my weight
that my body is fat
but this scale is great
Referenties
- Rosenbaum, D.L., Espel, H.M., Butryn, M.L. et al. J Behav Med (2017). https://doi.org/10.1007/s10865-017-9870-y
- Lloyd-Richardson, E. E., Bailey, S., Fava, J. L., & Wing, R. (2009). A prospective study of weight gain during the college freshman and sophomore years. Preventive Medicine, 48, 256–261.
- Linde JA, Jeffery RW, French SA, Pronk NP, Boyle RG. Self-weighing in weight gain prevention and weight loss trials. Ann Behav Med. 2005 Dec;30(3):210-6. PubMed PMID: 16336072.
