In de V.S. ging afgelopen vrijdag de documentaire “Generation Iron” in premiere. Gemaakt door dezelfde producers als de docu “pumping iron” waarin de wereld kennis maakte met bodybuilding en (onder andere) Arnold Schwarzenegger.
Generation Iron
In deze moderne versie volgen we de deelnemers in aanloop naar en tijdens de Mr. Olympia 2012. In 1975 was het de strijd tussen Arnold en Lou Ferrigno in Zuid-Afrika. Ditmaal is het de strijd tussen Phil Heath en Kai Greene die centraal staat.
Er werd dan ook flink gefilmd op de Olympia van vorig jaar en na de aankondiging van deze nieuwe versie wacht menig bodybuilder in spanning op het resultaat. Helaas wordt de film echter niet in Europa gedraaid dus is het wachten tot de DVD besteld kan worden.
Generation Iron 2
Op de Bodypower Expo in Birmingham was de premiere te zien zijn van de bodybuild-documentaire Generation Iron 2.
Generation Iron laat zich het beste omschrijven als een poging een hedendaagse remake van Pumping Iron te maken. Hoewel dat per definitie onmogelijk lijkt (Phil Heath is geen Arnold Schwarzenegger) hebben de makers met Generation Iron een mooie inkijk geboden in het leven van de moderne professionele bodybuilder.
In deel I zien we mannen als Phil Heath en Kai Greene in voorbereiding op de Mr. Olympia 2012.
Generation Iron 2 premiere
Voor het nieuwe deel lijken de makers een opvallende keuze gemaakt te hebben. Namen die genoemd worden op de site en in de trailers zijn: Calum Von Moger, Kai Greene, Big Ramy, Rich Piana en Iris Kyle.
In Pumping Iron volgden we Arnold in voorbereiding op zijn zesde Mr. Olympia titel. In Generation Iron 2 lijkt echter geen rol te zijn voor Phil Heath die sinds het eerste deel alle Olympia’s gewonnen heeft.
Voor Pumping Iron en Generation Iron I lag de focus op de grootste bodybuilders op het hoogste niveau in de zwaarste klasse; de open klasse op de Mr. Olympia. Kai en Big Ramy vallen in die categorie. Dat geldt ook voor Iris Kyle die de vrouwen vertegenwoordigt en meer Olympia titels heeft dan wie dan ook. Iris kan er niets aan doen dat ze dit jaar niet op de Olympia staat gezien de klasse vrouwen bodybuilding daar niet meer welkom is.
Calum Von Moger echter moet zijn pro card nog verdienen. Met de Mr. Universe titel (NABBA) op zak gaat de man die vaak ‘Arnold 2.o’ genoemd wordt, nu zijn geluk beproeven in de IFBB [2]. Niet in de open klasse, maar in de Classic Physique division. Die vergelijking met Arnold en 1,7 miljoen volgers op Instagram lijken genoeg reden voor de makers om hem in de spotlight te plaatsen. Begrijp me niet verkeerd; hij heeft zijn sporen verdiend, maar op een ander niveau dan de Olympia open klasse.
Een vergelijkbaar verhaal geldt voor Rich Piana, iemand wiens social fame groter is dan de prestaties op het podium. Hij deed het in de negentiger jaren goed als amateur in de NPC maar kreeg geen pro card. Hij had echter geen Olympia titels nodig om een groter bereik op te bouwen dan veel van de mannen die wel op ‘de O.’ staan. Met een miljoen volgers op Instagram en bijna 900.000 op Youtube heeft hij een grote invloed op bodybuild fans wereldwijd.
Overigens geldt voor Kai Greene ook dat hij waarschijnlijk dit jaar (en alle volgenden) weer niet op de Olympia zal staan. Kai zal mogelijk net als vorig jaar een hele reeks aan gewonnen Arnolds binnenslepen. Hij staat in ieder geval bij de Amerikaans versie op het podium en lijkt dus weer te kiezen voor Arnold in plaats van Eugene.
Generation Iron 2
Generation Iron 2 is niet zoals zijn voorganger een moderne remake van Pumping Iron. Voor Generation Iron 2 heeft maker Vlad een slimme keuze gemaakt. Hij heeft zich gericht op de grote veranderingen in de fitness-industrie, met name de opkomst van social media en wat dit betekent voor de populariteit van bodybuilding in het algemeen en wedstrijd-bodybuilding in het bijzonder.
Rich Piana
De makers konden natuurlijk niet weten dat Rich Piana, kort na de premiere zou komen te overlijden. Dat plaatst zijn aandeel in de documentaire natuurlijk in een heel ander daglicht. Het is ongemakkelijk en triest om hem gezellig samen met zijn vriendin thuis te zien, wetend dat hij later letterlijk in haar handen ineen zal storten. Het is pijnlijk om hem te horen zeggen dat hij waarschijnlijk nog vijf jaar door kan gaan op de huidige weg voordat hij zijn gebruik van anabolen en groeihormoon zal aanpassen. Waaraan hij meteen toevoegt dat hij waarschijnlijk zijn hele leven zal blijven gebruiken doordat zijn natuurlijke productie gestaakt is door het langdurige gebruik.
Het bleken slechts drie maanden te zijn.
Populair zijn vs. presteren
Het is interessant om criticasters over Rich te horen spreken, maar ook over de stijgende invloed van social media. Er wordt een beeld geschetst van old school bodybuilders vs. insta models. Meer volgers hebben dan een Mr. Olympia omdat je iedere dag foto’s in je ondergoed plaatst. Een mooie meid of pretty boy die weinig “fitness inhoud” heeft, maar zich slim positioneert online versus de hard werkende bodybuilder die niet genoeg waardering krijgt. Daartussen zit echter een groot gebied.
Rich presenteerde zichzelf in Generation Iron 2 als een soort tussenpersoon. Een old school bodybuilder die de geheime formule van succes op social media gekraakt had en nu andere bodybuilders hetzelfde kon leren.
Vrouwen in bodybuilding
Erg blij ben ik met het besluit om Iris Kyle aan het woord te laten. “Niet eerlijk, maar wel terecht”. Zo beschreef ik het toen schijnbaar vanuit het niets meerdere organisaties, waaronder de Mr. Olympia, besloten de klasse vrouwen bodybuilding te laten vallen. Tienvoudig Miss Olympia Iris Kyle, de meest succesvolle Olympia atleet ooit, kreeg te horen dat ze niet meer welkom was op het podium, alsmede haar conculega’s.
In Generation Iron 2 kon Iris vertellen hoe ze dat heeft ervaren. Pijnlijk om te zien hoe weinig respect er is voor wat deze vrouw heeft bereikt. Wanneer ze bereid is deel te nemen aan een kleinere wedstrijd om toch op het podium te kunnen staan, krijgt ze te horen dat ze zich moet kwalificeren. Wat je ook moge vinden van het uiterlijk van Iris Kyle, als atlete van haar formaat (no pun intended) verdient ze meer.
Overigens was het feit dat Iris en Hidetada Yamagishi een koppel vormen nog het meest verassende in de docu.
Hoe populair is bodybuilding nog?
Deze vraag werd gesteld in de documentaire. De vraag is echter niet specifiek genoeg en wordt dan ook op verschillende manieren beantwoord. Arnold Schwarzenegger heeft het over een enorme groei. Het zou zelfs mainstream zijn getuige de sportscholen die overal ontstaan zijn. Dan heb je het echter over krachttraining. Niet perse krachttraining met het doel zo gespierd mogelijk te worden, laat staan om op een podium te staan poseren.
Zelf stelde ik deze vraag dan ook specifieker in het artikel “Waarom niemand meer naar de Mr. Olympia kijkt”. Ik ben het namelijk eens met de conclusie van Jim Manion, baas van de International Federation of Bodybuilding (IFBB). Wedstrijd bodybuilding zal altijd een cult sport blijven en nooit mainstream worden. De open klassen althans.
“Lichtere” klassen en social media hebben voor een grote nieuwe aanwas van fans gezorgd. Nieuwe fitness fanaten die niet perse de Olympia als het summum zien van wat ze met hun lijf kunnen bereiken. Zo konden fans van Lazar in de rij staan voor een foto op de FIBO en niet weten wie toch die Phil Heath is waar anderen voor in de rij staan. Lazar Angelov en Rich Piana hebben zelf nog de droom gehad een top bodybuilder te worden. Ze hebben deze droom echter laten varen toen ze zagen dat ze op andere manieren dan het podium veel meer succes konden boeken. Een nieuwe generatie maalt helemaal niet meer om dat podium.
Kai is er klaar mee
Tot slot: ‘King Kai’. Velen hebben zich sinds twee jaar geleden afgevraagd waarom Kai geen deel meer neemt aan de Mr. Olympia. In Generation Iron 2 lijkt het antwoord duidelijk. Kai is er een beetje klaar mee. Hij richt zich op zijn andere expressieve passies, acteren en tekenen. Waarom zou hij zich nog afbeulen met mega-gewichten vraagt hij zich af. Voor wat? Begrijp me niet verkeerd, hij is nog steeds huge en traint. Maar niet meer voor een jury.
Inkijk geen ode
Generation Iron 2 is niet (slechts) een ode aan wedstrijd-bodybuilding op het hoogste niveau. Het is een inkijk in de diverse nieuwe ontwikkelingen binnen de sector in bredere zin. De opkomst van insta fit models, de verschillende financiële belangen en aspiraties, nieuwe technieken en nieuwe hot spots van bodybuilding zoals O2 Gym in Koeweit.
Wat mij betreft een echte must see voor de echte gymrat, wat je daar tegenwoordig dan ook onder moge verstaan.
