De FIBO in Keulen is ’s werelds grootste fitnessbeurs. Van zumba tot crossfit, van supplementen tot apparatuur van seminars tot bikini babes en bodybuilders. In de 4 dagen dat de beurs plaatsvindt wordt het bezocht door bijna 100.000 bezoekers uit meer dan 90 landen en zijn er ruim 700 aanwezige standhouders. FIBO 2014 is groots en wij waren erbij om verslag te doen!
Verslag FIBO 2016: Big muscles, big business
De zakelijke, financiële kant van de fitness- en bodybuild-industrie heeft me altijd gefascineerd. De creativiteit waarmee men manieren bedenkt om geld te verdienen aan mooie lichamen en de wens van anderen om dat lichaam ook te hebben.
Met de vaste formule van een inspirerende atleet die een leverancier van supplementen, kleding of apparatuur vertegenwoordigt, komen ieder jaar duizenden fans naar de beurs in Keulen. Het is een win-win-win situation. Bezoekers hebben de gelegenheid om op één dag velen van hun grootste voorbeelden op het gebied van fitness en bodybuilding te ontmoeten. Bedrijven hebben de gelegenheid hun product in de schijnwerpers te plaatsen. Bodybuilders hebben de gelegenheid hun naamsbekendheid te vergroten, van waarde te zijn voor hun sponsors én hun fans te ontmoeten. Iedereen wint.
Mocht je je geroepen voelen een kritische noot te plaatsen dan is een stok natuurlijk makkelijk te vinden. Je kan praten over misleiding omdat die potjes achter de bodybuilders jou niet in hun zullen veranderen. Je kunt praten over het spontane calimero effect dat je al overvalt zodra je in de buurt komt van de beurs en sommigen van de andere bezoekers ziet. Je kunt het een ordinaire vleeskeuring noemen van doorgeslagen mensen die alle perspectief kwijtgeraakt zijn.
En dan ben je een zeikerd hoewel je niet persé ongelijk hebt. De gemiddelde bezoeker van de beurs snapt heus wel dat de potjes proteïne niet als spinazie werken. En wat de vleeskeuring betreft: ik heb biefstuk nog nooit zo trots in het schap zien liggen. Het is immers een gelegenheid om te tonen wat je bereikt hebt en de mensen te ontmoeten die je daarom waarderen. Dagen als tijdens de FIBO zijn er juist om eens onder “gelijkgezinden” te zijn: mensen die snappen wat jou drijft in je motivatie tot dat droomfysiek. Mensen die begrijpen dat je opgewonden raakt van zoveel potten proteïne en creatine. Mensen die bewonderend en niet afkeurend kijken wanneer er weer een mastodont in tanktop voorbij loopt.
In dat opzicht is er voor ieder wat wils. Van de physique en bikini-fitness shapes tot de massa-monsters, zowel vrouwelijk als mannelijk. Zelfs als je het niet mooi vind, sta je soms te kijken alsof er net een T-rex voorbij liep. Zeg maar:”A visual, physical, spectacle”.
Populariteit-index
De beurs is tevens een soort populariteit-index. Welke atleet trekt het grootste publiek Wie heeft de grootste stands? Wie gooit zijn podium vol met “insta-athletes” om zo te profiteren van al hun volgers?
Ik kijk dan ook vaak naar de minder druk bezochte stands. Waar een eenzame atleet staat te chillen in afwachting tot iemand hem of haar om een handtekening of foto vraagt.
Wat gaat er dan door je heen als je naar de overkant kijkt waar grote rijen staan voor een Phil Heath of Michel Lewin? “Sta ik hier volgend jaar nog?”. In hoeverre zijn sommigen gewoon handiger naam voor zichzelf te maken. In hoeverre worden ze daarbij geholpen of geremd door een sponsor die stil achterover leunt of ieder uur een leger aan mooie atleten T-shirts en samples het publiek in laat gooien?
Clarence Devis
Iemand die zijn toekomst in dit opzicht rooskleurig ziet is Clarence Devis. Ik zag Clarence voor het laatst bij zijn gastoptreden op de Enercup 2015. Toen nog vol in zijn bulk, nu een stuk droger na zijn optreden op de Levrone Classic in Polen, eind februari dit jaar.
Clarence draait al een tijd mee en kritische stemmen zouden kunnen zeggen dat zijn progressie enigszins stagneert. Hij draait al sinds 2009 mee als pro, maar wist slechts enkele keren op pro wedstrijden in de top zes te eindigen. Toch is hij erg optimistisch over het komend jaar met zijn nieuwe sponsor Badass.
Clarence:” I recently got a new sponsor so now I can really concentrate on my training and nutrition”.
Ook qua begeleiding lijkt Clarence op de goede weg nu hij sinds kort door George Farah begeleid wordt. Je weet wel, dezelfde “bodybuild-guru” die Kai Greene al jaren begeleidt.
Zullen we dit jaar dan een nieuwe Clarence te zien krijgen? Ben benieuwd!
Trouwens, over Polen gesproken. Daar eindigde Clarence nog op een negende plaats. Ik kon het niet nalaten hem te vragen naar zijn mening over de nieuwe mens’ fit model en women’s fitmodel klasse die naar optraden.
Clarence:”Which class?”
Kenneth:”The one where guys wear a jacket and women a dress”.
Clarence:”Ah yes, good to bring a broader public but kinda like a beauty pageant.”
Kenneth:” ‘nuff said”
Brandon Curry
Ook Brandon Curry draait alweer enige tijd mee in het pro-circuit. Hij deed zijn eerste wedstrijden als pro in 2010. Ook Brandon heeft moeite tot de echte top door te breken. Toch heeft dat nooit voorkomen dat hij veelvuldig in tijdschriften te zien is en dus veel aandacht krijgt. Brandon is in Keulen om net als alle andere bodybuilders om aandacht te trekken voor zijn sponsor.
We spraken over het belang van een goede sponsor. Wil je je volledig kunnen wijden aan je voeding en training dan is het natuurlijk prettig als je daarvoor betaald wordt in plaats van dit te combineren met een full-time job. Hoewel je vaak genoeg ziet dat ook pro’s nog steeds bodybuilding moeten combineren met een baan, heeft Brandon op dit gebied meer geluk gehad. Hij wijst er dan ook op dat hij al een goede sponsor had toen hij nog amateur was.
Hij werd al gesponsord door BSN sinds 2007. Die verbraken zijn contract na zijn 16e plaats op de Mr. Olympia van 2013. Tegenwoordig staat Brandon onder contract bij Scitech Nutrition.
Circus
We wensen Brandon succes dit jaar en lopen verder op de supplementenbeurs en geven onze ogen de kost. Kijkend naar de atleten van de teams, maar ook naar de schaars bedekte bezoekers die rondlopend met hun fysiek een open sollicitatie doen naar sponsoring.
De FIBO is een freakshow, een circus, maar wat een prachtig circus!
Verslag FIBO 2014
Fitness is een zeer ruim begrip. De beurs is dan ook in verschillende hallen verdeeld. In de ene hal vind je bijvoorbeeld de nieuwste fitness-apparatuur van toestellen voor kinderen, designer fitness-apparatuur, gespecialiseerde toestellen voor fysiotherapeuten en apparaten waarvan je je mag afvragen waartoe ze dienen. In ander deel wordt op het moment dat we er voorbij lopen een lezing gehouden over de ontwikkeling van de rol van de personal trainer. Wil je zelf actief aan de slag? Maak dan een keuze uit de vele activiteiten zoals zumba, crossfit, arm-wrestling, powerlifting enz. Eenmaal moe geworden, kan je ontspannen bij de stand waar ze hypermoderne massagestoelen demonstreren. Of je loopt eerst even langs de hal met supplementen voor een proteïne-shake waarbij je op moet passen niet te botsten tegen de vele bodybuilders en fitnessmodellen in alle maten. Dat is tenminste als je tijdig een kaartje bemachtigd hebt, want die waren al enige tijd uitverkocht.
Als je als fan een glimp op wil vangen van het leven van pro-bodybuilders én ze wilt ontmoeten dan moet je een grote fitnessbeurs bezoeken. We mogen dan ook blij zijn met de FIBO in Keulen waar jaarlijks de fitnessindustrie zich in zijn volle omvang laat zien. Voor mij was het dé kans de top van de bodybuild-wereld te ontmoeten. Mannen als achtvoudig Mr. Olympia Ronnie Coleman, Kai Greene, Victor Martinez, Phil Heath, Jay Cutler, Roelly Winklaar en Shawn Rhoden. Het feit dat er veel pro bikini models aanwezig zijn, maakt het er niet minder prettig om.
De grootste fitnessbeurs van de wereld
De FIBO is echter veel groter dan dan de grootste mannen en mooiste vrouwen. Als je als fitnessprofessional lezingen wilt bijwonen over je vak en de nieuwste hypes, als je als sportschoolhouder of fysiotherapeut op zoek bent naar nieuwe apparatuur dan is Keulen dit weekend the place to be.
Gisteren vertrok ik naar Keulen voor de tweede dag dat de FIBO 2014 zich opende voor de “branch”. Vandaag en morgen is deze geopend voor het algemene publiek, hoewel de kaarten hiervoor al enige tijd uitverkocht zijn. Een genoodzaakte beperking in verkoop omdat, ondanks de enorme omvang van het congrescentrum, het vorig jaar op de laatste dag zo druk bezocht werd dat brandweer en politie alles in goede banen moesten leiden. Afgelopen donderdag en vrijdag was de beurs alleen geopend voor “fitnessprofessionals” wat een erg breed begrip is gezien de omvang van de industrie. Dit was een mooie gelegenheid om in wat meer rust de beurs te kunnen bezoeken. De beurs is verdeeld in diverse hallen waaronder de hal waar wij natuurlijk het meest te vinden waren.
Supplementenbeurs
In de gevallen waarin Pro-bodybuilders van hun sport kunnen leven, is dit grotendeels te danken aan sponsordeals met de supplementenindustrie. Prijzengeld van een wedstrijd is mooi meegenomen, maar de publiciteit die je hiermee een sponsor kan opleveren, kan vaak veel meer waard zijn. Een onderdeel van de “verplichtingen” die daarbij horen, is de aanwezigheid op evenementen als in Keulen waar fans net zoals op de huishoudbeurs in de rij staan voor gratis goodiebags (maar dan gevuld met samples van proteïne en pre-workouts), maar vooral voor een handtekening van- en foto met hun idool. Als er voor de stands van de supplemenent-leveranciers schijnbaar uit het niets lange rijen verschijnen, weet je dat er een grote naam is verschenen.
Interview: Ronnie Coleman
Mijn hoogtepunt van het bezoek aan de FIBO 2014 was mijn gesprek met achtvoudig Mr. Olympia Ronnie Coleman. Ronnie draaide zijn laatste wedstrijd in 2007 en heeft inmiddels zijn eigen supplementenlijn “Ronnie’s Signature Series”. Voor zijn aankomst werden wij door de organisatie voorgesteld aan de mensen van Ronnie’s team. Toen er later een lange rij voor de stand stond, was duidelijk dat Ronnie verschenen was. Dankzij de eerdere hookup nam Ronnie ondanks de lange rij de tijd voor een gesprek met ons.
“Being a police-officer was a career, bodybuilding is a calling”
Op mijn vraag of hij dit soort verplichtingen nooit als een “hassle” ervaart, gaf hij aan dat dit niet het geval is.
Ronnie: “Soms heb je het geluk je roeping te vinden. Toen ik een politieagent was, deed ik dat als beroep. Met bodybuilding was het zo dat ik en anderen zagen dat ik er erg veel aanleg voor had en wist ik dat ik mijn roeping had gevonden. Bodybuilding heeft me erg veel gegeven.
Kenneth:”Dus aanwezigheid op beurzen als deze zie je meer als een voorrecht”
Ronnie:”There you go!”
Ik vroeg hem vervolgens wat hij moeilijker vond, het leven als bodybuilder of als zakenman.
Ronnie:”Veel mensen zijn verbaasd als ik ze vertel dat ik een Bachelor in accounting heb. Heel moeilijk vond ik de overgang dan ook niet”.
Ronnie komt mij tijdens het gesprek erg relaxed en vriendelijk over. ik zeg hem dat hij me ook in de beelden met de atleten die hij nu zelf sponsort veel relaxter over lijkt te komen dan toen hij nog wedstrijden deed.
Ronnie:”Haha, dat hoor ik wel vaker, maar ik was altijd wel aardig ontspannen hoor!”
Kenneth: “Hoe voelt het nu om zelf als sponsor en coach jongens te begeleiden die de dezelfde dromen hebben hij die jij misschien had toen je pas begon?”
Ronnie: “Goed. Alles komt rond op die manier. Ik heb veel gekregen van bodybuilding en zo kan ik wat teruggeven”
Terwijl Ronnie dit zegt, zie ik over zijn schouder heen mensen ongeduldig wachten op hun gelegenheid tot een foto met Ronnie. Ik bedank Ronnie dan ook voor zijn tijd, wens hem veel succes met “Ronnie’s Signature Series” en laat hem weer snel terug gaan naar zijn fans. Maar niet voordat ik zelf met hem op de foto ben gegaan natuurlijk. Yeah Buddy!
FIBO 2014 Keulen
Een beurs zoals de FIBO en dan met name de activiteiten rondom de supplementenbeurs kan je vergelijken met een de promotietour van een acteur waarvan net een nieuwe film is uitgekomen. In plaats van paparrazi af te schudden, moet je je dan juist open opstellen ten opzichte van al die lastige journalisten ten gunste van de promotie voor de film. Dit geldt ook voor de professional bodybuilders die het voorbeeld zijn voor duizenden bodybuilders wereldwijd die hun DVD’s kopen en hun foto’s op de muur hebben hangen.
Zoals ik in deel I al beschreef, zijn professional bodybuilders voor een groot deel, zo niet het grootste deel van hun inkomsten afhankelijk van sponsorship-deals. Vooral de deals met supplementenleveranciers zorgen ervoor dat bodybuilders niet alleen afhankelijk zijn van prijzengeld. Voor de supplementenindustrie is het van grote waarde dat hun sterren niet alleen met hun product op de voorkant van magazines staan, maar ook in levende lijve te bewonderen zijn op beurzen.
(boven: Huidig en drievoudig Mr. Olympia Phil Heath deelt handtekeningen uit)
Dexter Jackson en Shawn Rhoden
Net zoals bij de acteurs tijdens de verplichte persconferenties herken je de echte professional aan de manier waarop hij/zij met fans omgaat. Wat dat betreft, was ik nog het meest onder de indruk van Ronnie Coleman. Van alle aanwezigen mag hij nog de meeste pretenties hebben gezien zijn 8-voudig Mr. Olympia is en van alle aanwezigen daarmee de meest succesvolle bodybuilder (alleen Lee Haney wist de “Sandow” ook acht keer te winnen). Als een echte professional nam hij alle tijd om mij te woord te staan (zie deel I).
Dat dit ook anders kan, bleek uit het verschil met bijvoorbeeld een Dexter Jackson (links) en Shawn Rhoden (hierboven) voor wie het duidelijk een verplicht nummertje leek en waarmee ik dan ook snel uitgesproken was. Dexter maakte wat dat betreft zijn reputatie waar, dus ik was er op voorbereid. Shawn Rhoden heb ik meerdere malen zeer positief over geschreven. Mogelijk hebben teveel mensen te positief over hem geschreven want ik vond hem enigszins arrogant overkomen. Eigenlijk wilde ik dit niet benoemen aangezien het een moment-opname is en je iemand niet wilt beoordelen op één ontmoeting. Omdat ik me echter afvroeg of dit alleen mijn ervaring was, zocht ik even rond op internet en kwam ik diverse meldingen tegen van mensen die dezelfde ervaring hadden. Jammer.
Ik baalde er achteraf dan ook van dat ik ervoor koos om Shawn aan te spreken in plaats van mijn favoriete pro bikini model India Paulino (afb. links). Ook vond ik het jammer dat ik hem niet verteld had dat ik zijn vorm op de Arnold Classic dit jaar tegen vond vallen (hij eindigde als tweede na Dennis Wolf) en dat Roelly hem en Dennis waarschijnlijk verslagen had als hij niet verstek had moeten laten gaan wegens een een motorongeluk.
Roelly Winklaar
En dat was precies het onderwerp van mijn gesprek met Roelly “da beast” Winklaar die ik even eerder was tegengekomen. Het contrast met het diva-gedrag van anderen had niet groter kunnen zijn. Dat komt deels doordat Roelly naar mijn mening wordt ondergewaardeerd, maar waarschijnlijk ook door de Nederlandse “doe-maar-gewoon-mentaliteit”. Ik loop Roelly tegen het grote lijf wanneer hij net klaar is met lunchen en lopend naar de stand van zijn sponsor BSN gemorste saus van zijn shirt probeert te verwijderen.
Wanneer ik hem aanspreek, lijkt hij zichtbaar opgetogen dat hij Nederlands kan praten. Engels is niet zijn sterkste kant en een reporter uit Nederland heeft dus al gauw een streepje voor. Het gesprek voelt dan ook al snel als een babbeltje tussen twee “maties”.
Ik sprak met Roelly over zijn motor-ongeluk en het feit dat hij hierdoor de Arnold Classic moest missen. In de vooraankondiging schreef ik destijds al dat ik hem anders een goede kans had gegeven op de top drie, samen met Dennis Wolf en Shawn Rhoden. Toen ik die laatste twee vervolgens op het podium zag staan in een veel slechtere vorm dan ze eerder op de Olympia toonden (en ze toch wonnen), dacht ik dat Roelly ze ingepakt zou hebben als het hem wel gelukt was zijn eerdere vorm vast te houden. Het was daarom ook leuk om van Roelly exact hetzelfde terug te horen. Hij had vooraf ook een top 3 plaats verwacht, maar dacht achteraf toen hij ze in actie gezien had dat hij in zijn vorm gewonnen zou hebben.
Gezien zijn eerdere verwondingen was ik verbaasd dat hij, althans dat wat ik kon zien, bijzonder snel geheeld leek te zijn. Op de foto links zie je hoe het er na zijn ongeluk uitzag. Als je de foto van de auto ziet die zijn motor heeft opgegeten, lijkt het een wonder dat het tot deze verwondingen beperkt gebleven is en hij nu alweer rond kan lopen. Van de verwondingen zag je bijna niets meer anders dan wat verkleuring van de huid.
Hierna spraken we nog wat over zijn kansen om nu nog genoeg punten te pakken om te kwalificeren voor de Mr. Olympia dit jaar waarmee ik hem veel succes wenste.
Ed Nunn
Kwalificatie voor de “Mr. O” was ook het belangrijkst onderwerp van gesprek van Ed Nunn die ik trof in de stand van team S.A.N. Ed Nunn is denk ik de aardigste pro die ik gesproken heb. Sommigen zullen zeggen dat dit nodig is omdat hij minder hoog scoort tijdens wedstrijden, meer afhankelijk is van zijn sponsor en dus niet het Diva-gedrag kan laten zien van anderen. Ik zeg op mijn beurt dat sponsors wat meer rekening mogen houden met hoe hun atleten omgaan met fans. Wat dat betreft mogen vele pro’s een voorbeeld nemen aan Ed Nunn die iedere fan als een vriend benadert.
Het huidige kwalificatie-systeem op punten kwam ter sprake toen ik vroeg of hij al gekwalificeerd was voor de Olympia. Hij gaf aan dat dit nog niet het geval was en dat hij geen fan is van het huidige systeem op punten. In praktijk betekent dit volgens Ed onder andere dat veel jongens geen deel nemen aan een wedstrijd als daar al één favoriet of twee favorieten aan meedoen. Hiermee weet je namelijk van tevoren al dat je nauwelijks kans maakt op punten voor kwalificatie en heeft het dus geen zin je wedstrijdvoorbereiding hierop te richten ten koste van andere wedstrijden. In praktijk betekent het volgens Ed voor hem (en bodybuilders zoals hij die net buiten de top 3-5 vallen) dat hij wel 8 wedstrijden in het jaar moet draaien om genoeg punten bij elkaar te sprokkelen. Tegen de tijd dat de Mr. Olympia wordt gehouden, ben je dan al op. Bovendien kunnen anderen die al rechtstreeks of vroeg geplaatst zijn zoals de nr’s 1 en 2 van de laatste Olympia (Phil Heath en Kai Greene) het hele jaar bulken om groter te worden en pas richting de “O” in wedstrijdvorm komen.
Victor Martinez
Over de pech van Victor Martinez de afgelopen jaren heb ik al uitgebreid geschreven. In 2009 een groot persoonlijk drama toen zijn zus werd vermoord gevolgd door een persoonlijk én zakelijk drama toen hij zeven maanden het gevang in moest wegens een verlopen visum in 2011. Kom je net terug van een overwinning op de Arnold Classic Madrid word je op het vliegveld op de terugweg aangehouden omdat je visum inmiddels verlopen is. Gevolg: Zeven maanden de bak in, bijna 30 kilo aan spiermassa kwijt én zijn restaurant verloren. Het geeft je maar even te denken over de gevolgen van het strafbaar stellen van illegaliteit. Sommigen zullen er terecht op wijzen dat hij illegaal was omdat zijn visum niet automatisch werd verlengd wegens een eerdere veroordeling in handel in anabole steroïden*. Dat is echter een afgesloten zaak en de zeven maanden nu gingen dus puur om het feit dat hij door het niet automatisch verlengen van zijn visum illegaal was.
Ik vertel Victor dat ik behoorlijk onder de indruk ben van zijn shape (samen met Roelly heeft hij qua fysiek nog de meeste indruk gemaakt). Victor vertelt dat het hem ruim twee jaar heeft geduurd om weer op zijn vroegere peil te komen. Hij steekt zijn mening voor de Amerikaans regering en Obama dan ook niet onder stoelen of banken.
*Dus een vriend vraagt in 2004 aan Victor of deze hem wil helpen met zijn wedstrijdvoorbereiding en of hij hem hiervoor anabole steroïden kan leveren. Wanneer Victor dit vervolgens doet, wordt dit “toevallig” vastgelegd door de politie die “toevallig” in de buurt is. Volgens velen was het een “setup”. Ik ben geen voorstander van anabolen, maar noem dit toch even om onderscheid te maken tussen een drugshandelaar en iemand die denkt een ander te helpen zijn doelen te bereiken en hiervoor illegale middelen aanbiedt.
Markus Ruhl
Markus Ruhl staat bekend als één van de meest massieve bodybuilders ooit. Als één van de Duitse top-bodybuilders stond hij natuurlijk volop in de aandacht. Toch gaf zijn door velen gewaardeerde aanwezigheid mij een beetje een triest gevoel. Hij was als eerste professional in de hal te vinden en was dan ook de eerste waarmee ik op de foto ging (waarbij ik me zeer, zeer klein voelde). Voor Markus leek deze dag gericht op het cashen van zoveel mogelijk in het verleden verdiende waardering. Blijkbaar was ik niet de enige die dit zo aanvoelde want mijn collega van FITsociety bleek precies dezelfde indruk te hebben. Toen wij uren later ons afvroegen of Markus nog steeds handtekeningen aan het verkopen zou zijn, bleek dit inderdaad het geval.
Vreemd is het niet. Bodybuilding is meedogenloos. Je hebt waarschijnlijk meer kans voor Barcelona te voetballen dan te leven van bodybuilding terwijl het zoveel tijd kost dat het vrijwel niet te combineren is met een normale baan. Gelukkig gaat er steeds meer geld rond in de sport waardoor meer atleten hiervan kunnen profiteren. Voor Markus leek het echter duidelijk dat hij zijn schaapjes niet op het droge had weten te brengen toen hij nog actief meedraaide in het wedstrijdcircuit.
FIBO Tip!
Ik had op de FIBO ook de gelegenheid om Phil Heath, Jay Cutler (afb. links) en Kai Greene te spreken. Na de gesprekken die ik al had gevoerd en van wat ik had gehoord over Phil en Jay had ik het idee de leukste gesprekken al gevoerd te hebben. Kai was een uitzondering, maar ik voelde me enigszins bezwaard om net als bij Ronnie Coleman alle fans op hem te laten wachten terwijl hij mij een interview gaf.
Mijn tip in het algemeen voor een bezoek aan een beurs zoals de FIBO is om juist niet de meest populaire bodybuilders op te zoeken. Steek je tijd in de mannen die vaak even hard werken, maar veel minder vruchten hiervan zien en niet platgelopen worden door fans. Zij waarderen het over het algemeen veel meer dan de toppers en lieten bij mij een prettigere indruk achter. Ronnie Coleman geldt hierbij als de uitzondering als 8-voudig Mr. Olympia die dezelfde enthousiasme weet op te brengen als de minder bekende bodybuilders. Maar dan moet je hem wel even voor jezelf alleen krijgen en dat is toch een stuk makkelijker met pers-accreditatie.
Eén ding weet ik zeker: Dit was voor herhaling vatbaar!!
Impressie FIBO 2014
Pro Bikini models FIBO 2014
Als jonge gezonde man is één van de aantrekkelijke kanten van de FIBO zijn de vele deelneemsters aan wedstrijden voor professional miss Bikini wedstrijden. De organisatie had voor FITsociety.nl geregeld dat we met enkele top-bodybuilders konden spreken voor en dat we ons verder konden concentreren op de rest van de beurs en de dames. Een taak waar ik me graag voor opofferde.
De interviews met de IFBB pro atleten, zoals 8 voudig Mr. Olympia Ronnie Coleman, onze eigen Roelly Winklaar, Victor Martinez en meer vind je verder op FITsociety.nl.
Van 3 tot 6 april 2014 was werelds grootste fitnessbeurs, de FIBO, haar deuren. Ieder jaar is het weer een groter evenement. Natuurlijk waren wij aanwezig om uitgebreid verslag te doen!
FIBO 2014, Fitness en Bodybuilding
FIBO staat voor “Fitness und Bodybuilding”. De FIBO werd voor het eerst georganiseerd in 1985 in Keulen als beurs voor de fitnessbranch. Dat eerste jaar kwamen er ongeveer 10.000 bezoekers. Inmiddels is het aantal bezoekers gestegen naar meer dan 100.000 die vorig jaar de aandacht moesten verdelen over 670 exposanten uit 90 landen! De organisatie noemt het dan ook trots “The Leading International Trade Fair for Fitness, Wellness and Health”.
“Meet the Mass-monsters and bikini-beauties”
Net zoals sommigen naar de huishoudbeurs gaan voor de goodiebags hopen velen met tassen gevuld met monsters van supplementen het pand weer te verlaten. Voor velen is de grootste aanleiding echter om de massamonsters en bikini-beauties eens in het echt te zien. Zo zullen er onder andere gastoptredens worden gegeven, vertegenwoordigen vele atleten hun sponsors en wordt er een IFBB-wedstrijd gehouden, de FIBO POWER PRO Germany (5 april).
Datum en locatie
3 tm 6 april 2014 (alleen voor de branch)
5 tm 6 april 2014 (voor de branch én particulieren)
Dagelijks van 9:00 tot 18:00
Messegelände Köln
Messeplatz 1
50679 Köln
