Ook zo’n hekel aan leg day? Hier vind je 5 redenen waarom mensen leg day haten en de 5 oplossingen.
Inhoudsopgave
“Never skip leg day”
Hoevaak hoor je iemand zeggen: “Never skip biceps day”, of “Never skip chest day”? Waarschijnlijk nooit. Waarom is de uitdrukking “Never skip leg day” dan zo bekend en veelvuldig gebruikt? De meest voor de hand liggende verklaring is dat niemand er een hekel aan heeft om borst of biceps te trainen. Een hekel aan het trainen van de benen is echter voor velen herkenbaar.
I hate leg day!
Die haat voor leg day ken ik persoonlijk ook. Ik heb vele jaren leg day gehaat. De diverse redenen daarvoor hoor ik ook geregeld terug bij anderen, aangevuld met andere redenen die mensen verzinnen om niet te hoeven squaten en deadliften.
Daarom in dit artikel de 5 veel voorkomende redenen waarom mensen leg day haten, maar ook 5 oplossingen als benen trainen gewoon niet jouw ding is.
Vijf Redenen waarom mensen leg day haten
Laten we eerst die haat maar eens verklaren.
1. Benen trainen is mentaal zwaar
Voor iedere andere spiergroep geven mijn spieren het op tijdens een oefening, voordat mijn hersens het opgeven. Mijn hoofd wilt dan nog een paar herhalingen doen terwijl het punt van spierfalen al bereikt is.
Als ik benen train dan is dat precies omgekeerd: De spieren zouden nog wel een paar herhalingen aankunnen, maar het punt van ‘motivatie-falen’ is dan al lang bereikt.
Na 20 jaar krachttraining is de been-training nog steeds de enige die ik op motivatie en zelfdiscipline moet doorkomen, terwijl alle andere trainingen gewoon routine zijn geworden.
2. Veel werk voor weinig resultaat
Maar dat is niet de (belangrijkste) reden dat ik leg day haat. Hooguit waarom ik het niet leuk vind. Minder leuke dingen volhouden voor de beloning, dat is toch waar discipline om draait.
De reden dat ik leg day echt haat is omdat die beloning gewoon fucking tegenvalt.
Ik ben op vele manieren gezegend, maar mijn benen zijn daar geen voorbeeld van. Een foto van mijn benen zal je dan ook niet vinden, terwijl ik toch niet bepaald selfie-shy ben.
Mijn bovenlichaam komt redelijk snel aan in spiermassa en een laag vetpercentage helpt om dat wat indrukwekkender te maken. Mijn benen echter zijn alles behalve indrukwekkend. Wanneer ik mijn benen net zoveel aandacht geef als mijn bovenlichaam dan is het resultaat net genoeg om niet beschamend te zijn. Net genoeg om niemand (in mijn gezicht) te horen zeggen dat ik leg day niet zou moeten skippen.
“Gewoon nog vaker benen trainen”
Zo zullen er wel meer mensen zijn die merken dat hun benen niet hun genetische paradepaardje zijn. Toch is dat geen echt excuus voor (relatief) kleine benen. Je zou immers kunnen zeggen dat we die benen dan maar meer aandacht zouden moeten geven.
Dat heb ik ooit een jaar lang gedaan. Twee keer in de week benen trainen. Het leverde me iets meer resultaat op tegen een heleboel meer werk. Ik vond die beloning nogal tegenvallen. Niet de moeite waard. Niet vergeleken met het resultaat als die tijd in andere spieren was gestoken.
3. Geen voldoening tijdens en na een training
Als je armen traint, rug, schouders, of borst, dan kan je jezelf tijdens de training voelen groeien. Die spierpomp zorgt voor een vrijwel direct zichtbaar resultaat van je training. Een dagje op het strand? Hup, nog ff naar de gym.
Natuurlijk train je voor het resultaat op langere termijn, maar het helpt natuurlijk wel als je zo’n direct resultaat ziet. Ook al is zo’n spierpomp maar tijdelijk.
Om dat effect bij benen te hebben, moet je al een flink stel poten hebben. Laat dat nou net het probleem zijn.
Sommigen houden niet van leg day omdat ze dagenlang spierpijn kunnen hebben. Dat werkt voor mij juist weer positief omdat het me nog een paar dagen herinnert aan het harde werk dat ik heb verricht. Niet voor niets schreef ik ooit een ode aan de spierpijn.
4. Van bicep curls moet je niet kotsen
Ik heb een keer moeten overgeven na een training, beide malen was het een beentraining. Dat is geen toeval.
Je kunt veel filmpjes vinden van mensen die kotsend hun squat of deadlift voltooien. Je ziet nooit filmpjes van mensen die moeten kotsen na bicep curls of een tricep press down.
Oefeningen als squats en deadlifts vergen veel meer van het lichaam. Dat betekent onder andere een veel grotere behoefte aan bloed door een grotere hoeveelheid betrokken spiermassa. Dat kan tijdelijk ten koste gaan van bloed in de maag waardoor de maaglediging trager verloopt. Dat kan een gevoel van misselijkheid veroorzaken, of je dus zelfs laten overgeven.
Kotsen in de sportschool is nooit fijn. Helemaal niet als je net je post workout shake op hebt. Zonde voor die proteïne.
5. Gewoon niet zo belangrijk
Iets volhouden is een kwestie van motivatie en discipline. Voor benen heb je meer discipline nodig omdat het gewoon harder werken is. Jammer dus dat dit in mij niet gecompenseerd wordt door een grotere motivatie. Integendeel.
Zelf heb ik grote benen, tot vrij recentelijk, nooit echt interessant gevonden heb. Niet zo interessant als een gespierd bovenlichaam tenminste. Ik vond het alleen maar belangrijk dat ze niet zo klein waren dat het lachwekkend werd en er geen enkele balans was.
Iedereen heeft zo zijn eigen prioriteiten.
Vijf oplossingen als je Leg Day haat
Maar in de afgelopen twee decennia zijn er wel meer dingen veranderd in mijn beleving van fitness en krachttraining. Eén van de laatste veranderingen is dat ik voor het eerst zelf grote benen interessant vind. Omdat ik het zelf mooi vind, niet vanwege de mening van een ander.
Ook het feit dat ik als fitness fotograaf met diverse vrouwen heb gewerkt wiens benen de mijne doen verbleken, heeft hier misschien een rol in gespeeld. Hoewel het verschil in kracht tussen mannen en vrouwen kleiner is in het onderlichaam dan bovenlichaam speelt toch de mannelijke, seksistische, trots op. Als zij het kan…..
Hierbij enkele tips om eindelijk die hekel aan benen trainen kwijt te raken, en wat makkelijkere oplossingen.
1.Loop de hele zomer in een belachelijk kort broekje.
Je weet wel, zo’n broekje van het formaat waarin de generatie Cruijf nog voetbalde. Natuurlijk loop je dan flink voor lul. Maar wat is nu beter ter motivatie dan al die blikken van mensen die duidelijk hun best doen hun lach in te houden. Schwarzenegger droeg om dezelfde reden een tijd lang korte broeken, om zichzelf te dwingen wat aan zijn kippen-kuitjes te doen.
Pas wanneer je mensen bewonderend ziet kijken in plaats van schaterend, dan mag je weer een normale broek aantrekken. Het is alleen de vraag of je dat dan nog wilt.
2. Draag meerdere broeken
Het omgekeerde kan ook. In plaats van het probleem op te lossen door confrontatie kan je het probleem ook gewoon verbergen en negeren. Onder je jeans een trainingsbroek dragen met daaronder lange thermo-underwear.
Wel flink protesteren tegen de klimaatverandering en global warming natuurlijk. Je kleinkinderen verdienen immers ook een wereld waarin ze hun spillebeentjes kunnen verbergen onder drie lagen kleding.
3. Besef je dat je toekomstige vriendin mogelijk zwaarder squat dan jij
Voorbij zijn die tijden dat je vriendin bij binnenkomst in de sportschool naar de loopbanden loopt terwijl jij het dumbell rek opzoekt.
Vrouwen zijn de laatste jaren steeds meer geïnteresseerd geraakt in krachttraining, vooral als het gaat om billen en benen.
Ik zou geen enkel probleem hebben met een partner die meer verdiend dan ik. Een vrouw die zwaarder squat zou niet goed zijn voor mijn ego.
4. Geen leg day maar een quads-dag en hamstrings-dag
Deze is specifiek voor de mensen die nog wel eens de neiging hebben de beentraining over te slaan. Voor mij persoonlijk was deze truck dé manier om van de Leg Day haat af te komen en ik pas deze nog steeds regelmatig toe. Het is een oplossing voor dat gebrek aan voldoening na de training.
Een typische beentraining houdt meerdere oefeningen in voor de quadriceps en meerdere oefeningen voor de hamstrings (en eventueel billen en kuiten). Voor mij betekent dat dus een hele training met oefeningen die ik niet leuk vind zonder de beloning van die zichtbare pump aan het einde van de training. Weinig om naar uit te kijken dus.
Dus bedacht ik een aantal jaren geleden: “Waarom niet quads op de ene dag trainen en de hamstrings (en kuiten) op een andere dag?”.
Dat bleek perfect te werken. Ten eerste heb ik nog maar 2 keer zo weinig oefeningen om tegen op te kijken per training. De motivatie voor de oefeningen die ik wel moet doen, is dan ook hoger en de inzet groter. Tijdens die squats hoef ik niet te denken aan zware deadlifts die nog volgen.
Bovendien heb ik diezelfde training iets om naar uit te kijken. Omdat ik maar een halve beentraining heb gedaan, kan ik immers nog een andere spiergroep trainen. Een spiergroep die ik wel leuk vind om te trainen. Een spiergroep die me wel beloont met die heerlijke spierpomp.
5. Bouw het langzamer op
Mijn hekel aan leg day ging jarenlang gepaard met een mate van angst.
Bij squaten en deadliften had ik altijd het gevoel dat mijn spieren meer aankonden dan betrokken aanhechtingen, gewrichten en wervels. Niet geheel onterecht. Knie- en lage rugklachten zijn me niet onbekend. De verkeerde pijntjes voelen terwijl je nog niet eens met de zwaardere gewichten traint, schenkt niet echt vertrouwen.
Ooit gedwongen door een blessure heb ik een tijd lang met lichte gewichten en veel herhalingen benen getraind. Dertig plus reps met 60 kg in de squat bijvoorbeeld. Dat heeft blijkbaar de vorm van uitvoering en aansturing van de spieren zo getraind dat later de zwaardere squats en deadlifts veel vertrouwder voelden. Alsof de begrenzer eraf is.
