Twee maanden geleden deed ik een fitness fotoshoot met Rozanne Morsink. Ik vroeg naar haar eerste ervaringen op het fitness podium en de weg daar naartoe.
Age ain’t nothing but a number of workouts
De krachtigste eigenschap van fitness en bodybuilding is het nemen van de controle over het eigen lichaam. Dat vind ik tenminste. Er kunnen zoveel dingen in het leven anders lopen dan je zou willen. Gaat het echter om het uiterlijk van je lichaam dan bieden fitness en bodybuilding de middelen om daar tenminste wel het laatste woord over te hebben.
Dat vind ik ook zo leuk aan fitness fotografie. Het feit dat mijn modellen zelf voor het resultaat hebben gezorgd en hard werk belangrijker is dan genen of leeftijd. Het feit dat twee van mijn favoriete foto’s van 2017 zijn van een 47 jarig model, vind ik daar een mooi voorbeeld van.
Rozanne Morsink
Het is eigenlijk nog maar 4 jaar geleden dat ik serieus aan de slag ben gegaan met fitness. Ik ben altijd een sportief type geweest. In mijn jonge jaren deed ik aan zwemmen en waterpolo en in mijn twintiger jaren maakte dit plaats voor atletiek . Vooral heel veel hardlopen . Ook deed ik wedstrijden van 5 km tot hele marathons. Krachttraining deed ik er altijd bij ter ondersteuning, vroeger voor het zwemmen en later voor het hardlopen.
Na mijn laatste marathon was ik wel een beetje klaar met die lange duurlopen en ik merkte ook dat er niet veel van me overbleef, zo mager. Ik besloot dat het anders moest en ruilde wat looptrainingen in voor krachttraining. Gaandeweg kreeg ik wel in de gaten dat ik me meer moest verdieping in mijn voeding. Ik bleef namelijk heel dun. Ik at wel heel veel maar niet de juiste dingen. Ik heb toen begeleiding gezocht en daarop werd het allemaal anders. Ik zette eindelijk iets spiermassa aan met een dieet van 3000 kcal. Het hardlopen deed ik nog wel maar niet langer dan 40 min 2x per week .
Nooit te laat voor het podium
Mijn bedoeling was om eens een jaartje te bouwen, maar het podium daar was ik niet mee bezig. Ik dacht dat is voor jongere dames, ik was toen 43.
De begeleiding waar ik toen bij zat, heeft mij toen gepushed toch een kleinschalig wedstrijdje te doen om te kijken of ik dat leuk vond. Er deden meer 40+ vrouwen mee dus leuk om te proberen. Een echte voorbereiding heb ik toen niet gehad, ik geloof 3 weken. Achteraf was het niet mijn beste shape, maar het was de ervaring op te doen.
Ik werd 1ste en ik dacht toch maar een wedstrijd te doen bij de IFBB (International Federation of Bodybuilding and Fitness). Ik vond dat ik hier wel serieus naar toe moest werken dus ik heb er 12 weken voor uitgetrokken om te eten volgens een bepaald schema. Ik wist niet hoe mijn lijf zou reageren, maar het vet vloog eraf dus moest ik bijeten om nog niet te hard op het podium te staan. Twaalf weken voorbereiding is voor mij dus echt te lang, maar dat weet je niet van te voren. Ik werd 1ste op de Atlascup en heb daarna de Iron Ma,n Iron Maiden gedaan waar ik 2de werd. Het tijdverschil tussen de wedstrijden was 3 weken en ik hield het vlees er gewoon niet op. Ik vond mezelf ook niet echt fraai meer bij die wedstrijd, maar ja, dat is ook een leerproces.
Daarna heb ik besloten om te gaan bouwen om de Juliette Bergmann Gran Prix te doen in het jaar erop. Onder goeie begeleiding heb ik een jaar lang getraind en gegeten. In de weekenden liet ik de teugels wat fieren, maar van maandag tot vrijdag was ik strak met mijn dieet. Ook om genoeg calorieën binnen te krijgen gezien mij verbranding erg hoog is.
“De aanhouder wint”
Ik train makkelijker af dan dat ik spiermassa bouw, maar ik denk maar: “De aanhouder wint” . Mijn laatste prep was dan ook niet heel zwaar gezien ik eigenlijk met 4/5 weken al klaar was . Nu moest ik zien die shape vast te houden en dat was wel lastig .
Deze sport eist op wedstrijdniveau wel het uiterste van jezelf, maar daar houd ik wel van. Dat je toch een bepaald dieet moet volgen kan best lastig zijn, vooral in je sociale leven. Vlak voor een wedstrijd zoek ik gewoon de gezelligheid niet meer op. Geen etentjes etc, dat is lekker duidelijk voor mezelf. Ik vind het een super leuke sport en soms vind ik het jammer dat ik er geen 10 jaar eerder serieus mee aan de slag ben gegaan. Voor nu doe ik het gewoon omdat ik het leuk vind.
Mijn droom is toch een keer een wedstrijd te doen in de V.S en dan in mijn eigen leeftijdsklasse. Hoe je het ook went of keert, een vrouw van 47 ziet er toch anders uit dan een vrouw van 35. Het weerhoudt me er niet van om nu in de 35+ klasse te staan, maar het is best leuk om naast leeftijdgenoten te staan denk ik. In de V.S. zijn er meerdere klassen voor en deelneemsters in deze leeftijdsgroep.
Favoriete oefeningen
Schouders en rug
Ik train momenteel 5 keer per week in het krachthonk en doe 3 keer cardio waarvan 1 keer hardlopen en 2 maal een half uurtje naar keuze op de loopband of stepper. Als alternatief doe ik plyo training.
Dit is voor mij een andere invulling van de cardio om uit te proberen gezien ik vorig jaar alleen ging hardlopen voor de cardio.
Mijn grootste motivatie
Toch nog een keer een wedstrijd doen en hopelijk in Amerika.
Mijn dieet
Ik zit nu weer in de opbouw fase mijn gewicht moet weer iets omhoog . Ik eet altijd 6x per dag ook in wedstrijdvoorbereiding. Eigenlijk eet ik in wedstrijdvoorbereiding hetzelfde als nu alleen gooi ik mijn koolhydraten en vetten nu omhoog voor meer calorieën.
In het weekend neem ik het niet zo nauw, dan eet ik gewoon mee met mijn gezin . Of waar ik maar zin in heb, dus ook gebak of patat.
