Groene thee

Geschatte leestijd: 14 minuten

De positieve effecten van groene thee op de gezondheid zijn door meerdere wetenschappelijke onderzoeken aangetoond. Zo kan groene thee helpen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten en kunnen de polyfenolen de cholesterol aanslag op de bloedvaten verminderen. Daarbij helpt deze thee ook bij het scherper maken en alerter maken van de hersenen.

Maar er zijn nog meer voordelen. Zo kan groene thee een positief effect hebben wanneer je wilt afvallen. Hoe dat precies komt en hoeveel thee je daarvoor moet drinken lees je hieronder.

Groene thee als fatburners

Groene thee (extract) is samen met cafeïne één van de weinig echt werkende én legale fatburners. Hoewel het onderzoek niet geheel eenduidig is, lijken de meeste onderzoeken deze conclusie te ondersteunen. De mate waarin het daadwerkelijk bijdraagt aan minder lichaamsvet lijkt echter beperkt.

Wat is groene thee?

Eerst even het onderscheid tussen de verschillende soorten thee, zwarte, groene en oolong. Deze zijn feitelijk afkomstig van dezelfde soort theebladeren. De verschillende theeplanten, land van afkomst en andere invloeden bepalen de smaak. De manier van verwerking van de bladeren bepaalt echter de soort.

Tijdens de verwerking van zwarte thee en oolong worden de bladeren gedroogd in de open lucht waarbij ze reageren met de zuurstof. Dit proces, heet oxidatie. Het zorgt ervoor dat de bladeren hun groene kleur verliezen en een donkere, goudbruine kleur krijgen. Bij groene thee worden de bladeren in plaats hiervan kort gestoomd. Daarmee worden enzymen gedood die nodig zijn voor oxidatie. Hierdoor behouden ze hun groene kleur. Daarmee behoudt ook de thee die ermee gemaakt wordt een groene kleur.

Door toedoen van deze oxidatie verliest de thee een groot deel van de polyfenolen. Zo bevat groene thee bijvoorbeeld bijna 40 procent polyfenolen en in zwarte thee nog minder dan 10 procent. Deze polyfenolen zorgen juist voor de positieve gezondheids eigenschappen. Overigens komen deze polyfenolen niet alleen voor in thee, maar ook in kruiden, fruit, groente en noten. De polyfenolen zijn eigenlijk chemische verbindingen en hebben een werking als antioxidant.

In de polyfenolen van groene thee zitten de zogenaamde cathechines, die bij onderzoeken op proefdieren erg positieve invloeden hadden op de voorkoming van bepaalde vormen van kanker doordat ze de vrije radicalen neuraliseren. Naar de positieve werking van catechines bij de mens wordt nog uitvoering onderzoek gedaan.

Polyfenolen, catechinen, ECGC

De heilzame werking van thee wordt vaak toegeschreven aan catechinen, een verzamelnaam voor polyfenolen (chemische verbindingen die in planten voorkomen en als antioxidant werken)(1). Vooral EGCG, of voluit epigallocatechine-3-gallaat zou voor veel van deze effecten zorgen al dan niet versterkt in werking door de overige catechinen. Tijdens het fermentatieproces van zwarte en oolong thee worden de meeste catechinen omgezet in andere stoffen genaamd theaflavinen, hearubiginen en theabrownins (2).

Doordat bladeren voor groene thee niet gefermenteerd worden, beschikken deze over het hoogste gehalte aan ECGC. Maar liefst 50% van de catechinen in groene thee zijn EGCG.

Groene thee als fatburner

De acute effecten (volgend op de 24 uur na inname) van groene thee extract zijn onduidelijk (3,4). Veel van de onderzoeken hiernaar combineerden bovendien groene thee extract met cafeïne waardoor het moeilijk is de individuele toegevoegde waarde van beide stoffen aan te tonen. Deel I van deze serie gaat niet voor niets over cafeïne als fatburner. Daarnaast is niet duidelijk of effecten in combinatie ook optreden (en in dezelfde mate) wanneer één van beide apart wordt ingenomen. Groene thee bevat zelf ook cafeïne, zo’n 2-4 procent. Kijken we naar de hoeveelheden cafeïne in veel van deze onderzoeken dan is de hoeveelheid cafeïne echter  meer dan de hoeveelheid die in groene thee voorkomt.

Wat daarom wel interessant was, waren de verschillen tussen de mensen die een supplement met alleen groene thee namen ten opzichte van de mensen die het combineerden met cafeïne. De mensen die naast de cafeïne ook groene thee extract kregen, vielen sneller af dan de mensen die alleen cafeïne hadden gekregen (5). Groene thee had dus in ieder geval een toegevoegde waarde aan het effect van cafeïne. Daarmee is echter nog duidelijk wat het los van cafeïne doet.

Ook is niet duidelijk wat in de thee voor dit effect zorgt. In de meeste onderzoeken wordt dus gekeken naar epigallocatechinegallaat (EGCG), maar ook naar andere catechinen. Wanneer echter deze catechinen in andere verhoudingen en hoeveelheden werden toegediend, leidde dit niet tot andere resultaten (6). Als vooral deze catechinen voor het vet-verbrandende effect zorgden, zouden andere hoeveelheden en verhoudingen verschillende resultaten moeten tonen. Wat de acute effecten van groene thee extract zijn, in welke hoeveelheden en in verhouding de diverse catechinen hierin het beste werken, als deze al voor effect zorgen, is dus niet duidelijk.

Groene thee als fatburner: Lange termijn effect

Japans onderzoek: “Snellere vetverbranding door inname groene thee extract”

Wat betreft de lange termijn effecten ziet het er iets positiever uit (1). Toch zijn het ook hier de thee-catechinen die gebruikt zijn. In 2005 gaven Japanse onderzoekers hun testpersonen 12 weken lang dagelijks een drankje met een lage dosering catechinen (78 mg/dag) of hoge dosering (593mg/dag)(7). Het overzicht van de verschillende catechinen in deze drank zie je in de afbeelding rechts. Hiernaast gaven ze de testpersonen na 4, 8 en 12 weken een maaltijd met daarin “gelabelde” vetten. Dat wil zeggen dat dit vetten zijn waarvan een bepaald koolstofatoom herkenbaar gemaakt is (mbv. zogenaamde “13C isotoop labeling”). Hierdoor konden de onderzoekers door de ademhaling te meten, achterhalen hoeveel van deze vetten verbrand werden. Na week 12 bleek de groep die de hoge dosering thee-catechinen had gekregen, meer van de gelabelde vetten te verbranden.

Hiernaast of hiermee bleek ook het totale energieverbruik in de 8 uur volgend op een gegeten maaltijd (dietary induced thermogenesis, D.I.T) te stijgen van 51.4 naar 90.3 kcal. Het kostte dus meer energie om de maaltijd te verwerken. D.I.T is verantwoordelijk voor slechts 10% van onze totale energie-uitgave, 60-75% komt uit het rustmetabolisme en zo’n 20% van de energie wordt verbruikt door  dagelijkse activiteit (7). Toch blijkt de dagelijkse 10% energie die het eten van een maaltijd kost een groot aandeel te hebben in obesitas (8).

Onderzoek betrouwbaar?

Ook in dit laatste onderzoek is cafeïne gebruikt. Omdat ze geen groene thee hebben gebruikt, maar alleen de catechinen zou je kunnen denken dat de cafeïne is toegevoegd om de verhouding in groene thee na te bootsten. In groene thee zit echter 10 tot 15 keer zoveel catechinen als cafeïne. In de tabel rechtsboven zie je dat in het onderzoek verhoudingsgewijs veel meer cafeïne is gebruikt. In het geval van de lage dosering catechinen was er zelfs evenveel cafeïne als catechinen. In het hele onderzoek wordt geen enkele keer uitgelegd waarom deze hoeveelheid cafeïne is toegevoegd. Het is dus wederom de vraag welk effect de catechinen zouden hebben wanneer er geen of minder cafeïne was toegevoegd.

Bovendien hoor je me vaak zeggen: “Onderzoekers van die en die universiteit”. In dit geval werkten de onderzoekers voor Health Care Products Research No. 1, Kao Corporation. Dan vraag ik me direct af of deze onderneming zelf geen baat heeft bij de verkoop van groene thee. In het onderzoek zelf staat in ieder geval niet vermeld dat er geen sprake is van conflicterende belangen zoals normaal wel gebruikelijk is bij onafhankelijke onderzoeken. Dus ging ik even verder Googelen op “Kao corporation green tea” en, ja hoor, ze verkopen zelf groene thee (afb. links). Dan is het opeens een stuk begrijpelijker dat er zoveel cafeïne is gebruikt. Aangezien ze niets vertellen over de cafeïne kunnen ze alle effecten toeschrijven aan de catechinen uit groene thee om zo hun product te promoten.

Ik vond het al vreemd dat er geen controlegroep was gebruikt in dit onderzoek. Je kan nu immers alleen zien dat de hoge dosering een groter effect had dan de lage dosering, maar van de lage dosering weet je niet wat het effect is ten opzichte van een placebo.

Onderzoek effect groene thee extract op lichaamssamenstelling Thais met obesitas

Thaise onderzoekers van de Khon Kaen University (dat bedoel ik) deden dit beter (9). Zij maakten ten eerste gebruik van een controlegroep die een placebo kreeg en vergeleken dit met de groene thee in plaats van twee doseringen onderling te vergelijken. Bovendien is de kans dus groter dat dit onderzoek objectief was. De onderzoekers gaven 60 Thaise mannen en vrouwen met overgewicht drie keer per dag (na de maaltijd) een capsule met 250 gram groene thee extract. In totaal bevatten deze capsules zo’n 48mg aan catechinen en 4mg cafeïne. Dit lijkt al meer op de verhoudingen catechinen-cafeïne zoals deze  in groene thee voorkomen.

Na 12 weken keken ze naar de effecten op de lichaamssamenstelling. Onder andere gewicht, BMI, vetpercentage en omtrek van de middel en heupen (afb. onder) werden gemeten. Het gewicht in de testgroep nam significant af terwijl er in de placebo-groep geen afname was. Ook als we naar de overige cijfers kijken zoals vetpercentage en omtrek zien we dat de testgroep aanzienlijk betere resultaten behaalde.

In dit onderzoek bleek ook uit de gedaalde respiratoir quotiënt (RQ), de verhouding tussen ingeademde zuurstof en afgegeven koolstofdioxide, dat het verbranden van voeding (de eerder genoemde D.I.T) meer energie kostte na inname van groene thee. In de placebogroep was de afname van RQ na 8 weken significant kleiner. 

Verzadiging en verzadiging

Nee het is geen typefout. Ik wil ingaan op twee typen verzadiging. Ten eerste de verzadiging wat betreft het hongergevoel. Meer verzadigd, is minder honger en dus minder drang om te eten. De verzadiging nam aanzienlijk toe in de testgroep, maar nog meer in de controlegroep. Statistisch was er geen significant verschil. Dit is in tegenstelling tot eerdere studies onder dieren waarbij groene thee tot hogere verzadiging leidde (10,11). In die studies werden hogere doseringen gebruikt wat mogelijk voor het verschil zorgt. De Thaise onderzoekers houden er bovendien rekening mee dat wanneer dezelfde hoeveelheid groene thee extract in pure thee-vorm zou worden gedronken, met dus heet water, dit voor meer verzadiging zou zorgen.

Met de andere vorm van verzadiging bedoel ik het tijdelijke effect van groene thee. Zowel in de grafiek als in de tabel kan je zien dat de effecten van de groene thee duren tot ongeveer de achtste week. Tot en met week 8 zien we alleen maar verbetering in de testgroep, maar in week 12 zien alle cijfers er minder goed uit. De mensen zijn weer zwaarder geworden, hebben meer vet en een grotere omvang. Dat ze al een dieet hadden dat leidt tot overwicht was duidelijk. Dit heeft immers geleid tot het vetpercentage van gemiddeld bijna 40% en een BMI van 27. Daar zijn ze immers op geselecteerd. Tot in week 8 kon de groene thee extract deze stijging in gewicht stoppen en zelfs leiden tot minder gewicht en lichaamsvet. Na die acht weken echter stopt niet alleen het afvallen, maar begint men dus zelfs weer aan te komen. Het lijkt dus alsof je lichaam verzadigd raakt met groene thee of de catechinen hierin. Hoe lang je geen groene thee (extract) zou moeten gebruiken om weer dit effect te bereiken, is niet bekend.

Hier moet ik ook even terug verwijzen naar de onderzoeken in deel I van dit artikel waaruit bleek dat een supplement met groene thee en cafeïne minder effect bleek te hebben op mensen die regelmatig koffie drinken. Dit is een extra reden om je af te vragen of in dit onderzoek met de Thais niet de cafeïne voor alle effecten zorgde en de dagelijkse inname voor verzadiging van cafeïne leidde in plaats van verzadiging van catechinen.

Diverse onderzoeken naar Groene thee en lichaamsvet: Onderzoeken gefinancierd door fabrikanten zijn positief, maar niet betrouwbaar

Laatst genoemde onderzoek ben ik wat uitgebreider op in gegaan vanwege het inzicht dat dit bood in het tijdelijke effect van groene thee extract en verzadiging. Hiernaast zijn er nog  andere onderzoeken waarbij het vetpercentage werd bekeken onder invloed van groene thee (12 t/m 15). Twee van deze met positieve uitkomsten zijn echter ook uitgevoerd door onderzoekers van de Kao Corporation die zelf groene thee producten verkoopt (12,14).

Een derde onderzoek is niet afkomstig van de Kao Corporation, maar van Unilever R&D (Researche & Development). Behalve dat de objectiviteit betwijfeld kan worden, zijn er grote doseringen cafeïne toegevoegd. Zoals gezegd zit in groene thee normaal 10 tot 15 keer zoveel catechinen als cafeïne. Voor dit onderzoek was de verhouding echter geen 10-15:1, maar 4:1. De onderzoekers gaven drie verschillende doseringen catechinen om deze te vergelijken. Bij de hogere doseringen catechinen was echter de dosering cafeïne ook hoger. De onderzoekers zeggen dat de hoge dosering catechinen het beste resultaat leverde op (verlies aan) lichaamsvet en omtrek van de middel, maar dat kan dus ook liggen aan de hogere inname van cafeïne. De reden dat er zoveel cafeïne in zit is volgens de onderzoekers omdat dit de verhouding is zoals in veel Chinese, commerciële groene-thee-producten voorkomt. Dat is leuk als je de toegevoegde waarde van deze commerciële dranken wilt beoordelen. Het ging echter om het effect van groene thee, verrijkt in dit geval met catechinen. De toevoeging van de hoge dosis cafeïne lijkt ook nu gedaan te zijn om succesvolle resultaten te verzekeren.

Onafhankelijke onderzoeken groene thee tonen verdeeld beeld

Dit gevoel wordt nog sterker door het volgende onderzoek.  Onderzoekers van de  University of South Australia lieten 38 vrouwen met overgewicht drie keer per week 45 minuten wandelen (op intensiteit van 75% max. hartslag)(13). Een deel van de groep nam hierbij twee keer per dag 150mg van de catechine epigallocatechinegallaat (EGCG) (zoals eerder gezegd, de catechine waaraan de meeste vetverbrandende effecten worden toegeschreven). In dit geval in de vorm van “Teavigo” een product van DSM dat dus EGCG bevat. De rest kreeg een placebo. DSM promoot Teavigo als ” the purest form of caffeine-free green tea extract on the market today” (16). Er zit dus geen cafeïne in.

Waist circumference (p < 0.01), total body fat (p < 0.02), abdominal fat (by DXA) (p < 0.01) and intra abdominal adipose tissue (by CT) (p < 0.01) were reduced in both treatment groups, with no difference between placebo and Teavigo. Teavigo significantly decreased resting HR (p < 0.01) and reduced plasma glucose in subjects with impaired glucose tolerance (p < 0.05).

A.M. Hill, University of South Australia

Buikvet (“visceraal vet”/”orgaanvet”) en subcutaan vet (onderhuids vet) namen in beide groepen evenveel af. De groene thee had dus geen effect ten opzichte van de placebo. Er zat dus geen cafeïne en er was geen effect. Opnieuw een reden is om je af te vragen of niet alleen de cafeïne in andere onderzoeken voor het vetverbrandende effect zorgt.

“Groene thee geen effect op rustmetabolisme”

Ook onderzoekers van de Universiteit van Maastricht waren niet positief over de effecten van groene thee (17). Zij keken specifiek naar het effect op rustmetabolisme (het eerder genoemde energieverbruik in rust dat goed is voor 60-75% van het totale energieverbruik. Hiernaast keken ze naar het effect op lichaamsgewicht, BMI, lichaamsvet en vetvrije massa. Op al deze punten was er geen verschil in de resultaten van de groep die de groene thee kreeg en de groep die een placebo kreeg. Beide groepen vielen vergelijkbaar af. Het afvallen zelf was te verwachten gezien het een groep van vrouwen betrof met overgewicht die tijdens het onderzoek op een dieet met weinig calorieën werden geplaatst.

Wat rustmetabolisme betreft, verwacht je dat deze afneemt omdat de lichaamsmassa afneemt (droge massa nam niet of minder toe dan de afname in lichaamsvet). Wanneer er minder lichaamsmassa is, heeft het lichaam minder energie nodig om dit te onderhouden (vandaar het voordeel van veel spiermassa om droger te worden/blijven). In de groep die groene thee had gekregen nam het rustmetabolisme niet significant af, in de placebogroep wel. De beperking op de afname van rustmetabolisme was dus echter niet genoeg om tot een beter resultaat te leiden.

Although the decrease in REE as a function of fat-free mass and fat mass was not significant with GT treatment, whereas it was with PLAC treatment, no significant effect of treatment over time was seen, suggesting that a robust limitation of REE reduction during a LED was not achieved by GT.*

* REE=Resting energy expenditure/rustmetabolisme, GT=Green Tea, PLAC=Placebo, LED=Low energy diet

K. Diepvens, Universiteit van Maastricht

Overigens is opvallend dat de “groene thee” ook hier voor 4/5 uit catechinen bestond (1125mg/dag) en 1/5 uit cafeïne (225mg/dag). Deze grote hoeveelheid cafeïne leverde in tegenstelling tot de andere onderzoeken dus geen voordeel. Dus vraag ik me meteen af of deze dikke dames toevallig veel koffie dronken en daardoor geen voordeel meer behaalden. Rara, dit blijkt inderdaad zeer goed mogelijk te zijn. De dames in het onderzoek van de Maastrichtenaren waren “gematigde koffiedrinkers”, ze kregen gemiddeld tussen de 200mg en 400mg cafeïne per dag binnen. In het eerder genoemde onderzoek waaruit bleek dat mensen die veel koffiedronken geen baat meer hadden bij inname van cafeïne, lag de grens tussen veel en weinig koffie op de 300mg per dag. Het kan dus zijn dat sommige dames onder de 300 zaten en wel verbetering zagen terwijl andere er boven zaten en geen verschil zagen. Aangezien er niet specifiek gekeken is naar het verband tussen dagelijkse cafeïne inname en effect op lichaamssamenstelling is niet duidelijk of hier de oorzaak ligt.

Effect groene thee op metabolisme tijdens activiteit

Zoals gezegd, verbruikt je lichaam op drie verschillende manieren energie: In rust, bij activiteit en tijdens het verteren van voedsel. Het effect op rustmetabolisme leek beperkt zoals we hebben gezien in het onderzoek uit maastricht (17). De energie die het verteren van voedsel kost, neemt toe met inname van groene thee zoals bleek uit Japanse onderzoek, maar daarvan kan de objectiviteit betwijfeld worden (7).

Dan hou je dus het metabolisme tijdens activiteit over, hoeveel energie je verbruikt wanneer je bijvoorbeeld aan het fietsen of rennen bent. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat deze toeneemt door voor de activiteit groene thee te nemen (18 tm 22).

Onderzoekers van de The University of Birmingham lieten 12 mannen 30 minuten aan cardio doen op een fiets (intensiteit 60% VO2max)(21). Dit gebeurde onder twee omstandigheden:

1.  Na inname van een capsule met groene thee extract (476mg catechinen waarvan 136mg EGCG).
2. Zonder inname van de capsule. Hiertussen zat twee weken tijd.

Met inname van de capsule werd 17% meer aan vetzuren verbrand terwijl minder gebruik werd gemaakt van koolhydraten (afb. rechts). De verhouding van te gebruiken vetten of suikers verschoof dus meer naar vetten en dat zien we natuurlijk graag!

Vergelijkbare resultaten zien we in een onderzoek uit Japan, wederom helaas afkomstig van de Kao Corporation. Veertien gezonde jonge mannen tussen de 26 en 42 jaar kregen twee maanden lang een drankje met (570mg) thee catechinen of een placebo. In die twee maanden liepen de mannen drie keer per week 5km op een loopband. Met de catechinen werd bijna 30% meer uit vetten verbrand en 18% minder koolhydraten.

Dit effect werd niet gezien in een onderzoek waarbij slechts 70mg catechinen gegeven werd gedurende drie weken (23).

 Conclusie

• Doordat de theebladeren voor groene thee niet in de lucht gedroogd worden, behouden ze hun groene kleur én een hoog gehalte aan catechinen, specifiek EGCG.
• De acute effecten op het metabolisme na inname van groene thee of de catechinen daarin is onduidelijk. Er zijn goede resultaten geboekt, maar in combinatie met cafeïne.
• Ditzelfde geldt voor veel onderzoeken naar de lange termijn effecten zoals het rustmetabolisme. Behalve dat daarvoor vaak is gecombineerd met cafeïne zijn veel van de onderzoeken niet objectief, maar in opdracht van fabrikanten van groene thee. Een objectief onderzoek dat een verhoogd rustmetabolisme vast stelde (weer in combi met cafeïne) zag dit niet resulteren in meer gewichtsverlies dan bij een placebogroep.
• Afhankelijk van de dosering kan inname van groene thee extract mogelijk het energieverbruik tijdens activiteit verhogen, deze extra verbranding komt vooral uit vetten.

Een hoop kanttekeningen dus en niet bepaald een heel overtuigend stuk. We zien dat thee wel kan bijdragen aan verhoogde vetverbranding vooral tijdens activiteit. Ondanks alle kanttekeningen is voor thee en cafeïne nog het beste het vetverbrandende effect aangetoond. Dat zegt echter evenveel over de beperkte toegevoegde waarde van thee en cafeïne als de nog minder aangetoonde werking van andere zogenaamde fatburners.

Ik blijf dus bij de stelling dat dit de enige, legale, fatburners zijn waarvan onderzoek heeft aangetoond dat ze echt werken. De mate waarin ze dit doen en uiteindelijk tot resultaat leiden lijkt echter zo beperkt dat je, zoals gebruikelijk, veel meer mag verwachten van een goed eetpatroon en voldoende beweging. 

Referenties

1. Jeukendrup AE1, Randell R. Fat burners: nutrition supplements that increase fat metabolism.Obes Rev. 2011 Oct;12(10):841-51. doi: 10.1111/j.1467-789X.2011.00908.x.
2. Lorenz, M., Urban, J. (January 2009) Green and Black Tea are Equally Potent Stimuli of NO Production and Vasodilation: New Insights into Tea Ingredients Involved. Basic Research in Cardiology 104(1): 100-110.
3. Gregersen NT, Bitz C, Krog-Mikkelsen I, Hels O, Kovacs EM, Rycroft JA et al. Effect of moderate intakes of different tea catechins and caffeine on acute measures of energy metabolism under sedentary conditions. Br J Nutr 2009; 102: 1187–1194.
4. Hursel R, Viechtbauer W, Dulloo AG, Tremblay A, Tappy L, Rumpler W et al. The effects of catechin rich teas and caffeine on energy expenditure and fat oxidation: a meta-analysis. Obes Rev 2011; 12: e573–e581.
5. Dulloo AG, Duret C, Rohrer D, Girardier L, Mensi N, Fathi Met al. Efficacy of a green tea extract rich in catechin polyphenols and caffeine in increasing 24-h energy expenditure and fat oxidation in humans. Am J Clin Nutr 1999; 70: 1040–1045.
6. Rumpler W, Seale J, Clevidence B, Judd J,Wiley E, Yamamoto S et al. Oolong tea increases metabolic rate and fat oxidation in men. J Nutr 2001; 131: 2848–2852.
7. Harada U, Chikama A, Saito S, Takase H, Nagao T, Hase T et al. Effects of the long term ingestion of tea catechins on energy expenditure and dietary fat oxidation in healthy subjects.J Health Sci 2005; 51: 248–252.
8. Laville et al. Decreased glucos-induced thermogenesis at the onset of obesity. AM. J. Clin. Nutr. 1993,57, 851-856.
9. Auvichayapat P, Prapochanung M, Tunkamnerdthai O, Sripanidkulchai BO, Auvichayapat N, Thinkhamrop B et al. Effectiveness of green tea on weight reduction in obese Thais: a randomized, controlled trial. Physiol Behav 2008; 93: 486–491.
10. Kao YH, Hiipakka RA, Liao S. Modulation of endocrine systems and food intake by green tea epigallocatechin gallate. Endocrinology 2000;141:980–7.
11. Du YT, Wang X, Wu XD, Tian WX. Keemun black tea extract contains potent fatty acid synthase inhibitors and reduces food intake and bodyweight of rats via oral administration. J Enzyme Inhib Med Chem 2005;20:349–56.
12. Nagao T, Hase T, Tokimitsu I. A green tea extract high in catechins reduces body fat and cardiovascular risks in humans.Obesity (Silver Spring) 2007; 15: 1473–1483.
13. Hill AM, Coates AM, Buckley JD, Ross R, Thielecke F, Howe PR. Can EGCG reduce abdominal fat in obese subjects? J AmColl Nutr 2007; 26: 396S–402S.
14. Nagao T, Komine Y, Soga S, Meguro S, Hase T, Tanaka Y et al. Ingestion of a tea rich in catechins leads to a reduction in body fat and malondialdehyde-modified LDL in men. Am J Clin Nutr 2005; 81: 122–129.
15. Wang H, Wen Y, Du Y, Yan X, Guo H, Rycroft JA et al.Effects of catechin enriched green tea on body composition.Obesity (Silver Spring) 2010; 18: 773–779.
16. Diepvens K, Kovacs EM, Nijs IM, Vogels N, Westerterp-Plantenga MS. Effect of green tea on resting energy expenditure and substrate oxidation during weight loss in overweight females.Br J Nutr 2005; 94: 1026–1034.
17. Shimotoyodome A, Haramizu S, Inaba M, Murase T, Tokimitsu I. Exercise and green tea extract stimulate fat oxidation and prevent obesity in mice. Med Sci Sports Exerc 2005; 37: 1884–1892.
18. Murase T, Haramizu S, Shimotoyodome A, Nagasawa A,Tokimitsu I. Green tea extract improves endurance capacity and increases muscle lipid oxidation in mice. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol 2005; 288: R708–R715.
19. Murase T, Haramizu S, Shimotoyodome A, Tokimitsu I, Hase T. Green tea extract improves running endurance in mice by stimulating lipid utilization during exercise. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol 2006; 290: R1550–R1556.
20. Venables MC, Hulston CJ, Cox HR, Jeukendrup AE. Green tea extract ingestion, fat oxidation, and glucose tolerance in healthy humans. Am J Clin Nutr 2008; 87: 778–784.
21. Ota N, Soga S, Shimotoyodome A, Haramizu S, Inaba M, Murase T et al. Effects of combination of regular exercise and tea catechins intake on energy expenditure in humans. J Health Sci 2005; 51: 233–236.
22. Eichenberger P, Colombani PC, Mettler S. Effects of 3-week consumption of green tea extracts on whole-body metabolism during cycling exercise in endurance-trained men. Int J Vitam Nutr Res 2009; 79: 24–33.