Echte Die Hards zien hun trainingsritme verstoord worden door de feestdagen. Sportscholen die dicht zijn, andere regelmaat, andere voeding. “Help, de sportschool is dicht!”, zie je dan voorbij komen als Facebook-status. Haastig wordt nog gezocht naar recepten voor oliebollen met weinig koolhydraten en de proteïne-shakes staan al klaar om het katabole effect van de champagne te beperken.
Oud en nieuw
“Een beetje obsessief” zullen velen nu zeggen. “Dat is toch niet normaal als je zelfs met kerst naar de sportschool wilt?” Nee, dat is het inderdaad niet. “Normaal” is een sixpack die verscholen gaat achter een vetpercentage van 20%. “Normaal” is met de jaren wegkwijnende spieren en ieder jaar een schuldgevoel na de feestdagen. “Normaal” is artikelen lezen die je helpen bij je goede voornemens (zoals ik die morgen zal plaatsen) nadat je weer eens maanden niets gedaan hebt. “Normaal” is in januari beginnen met trainen en dan alle schade in enkele dagen goed proberen te maken om het vervolgens in februari alweer op te geven door blessures omdat je te hard van stapel bent gegaan.
Fuck “normaal” zijn. Ik wil He-man zijn, Master of the Universe! Of zoals Arnold zei:
“The worst thing I can be is the same as everybody else. I hate that.”
Arnold Schwarzenegger
Oud en Nieuw 1995/1996 met zesvoudig Mr. Olympia Dorian Yates
Natuurlijk heb je last van een geestelijke aandoening als je nerveus wordt als de sportschool twee dagen dicht is. Dat snap ik ook wel. Ik heb niet voor niets een tweedelig artikel over muscle dysmorphia geschreven. Om sommige dingen te bereiken is een bepaalde mate van obsessief gedrag echter noodzakelijk, met name in de topsport.
Als we het dan toch over oud en nieuw hebben, is zesvoudig Mr. Olympia Dorian Yates (die ik eerder dit jaar sprak tijdens de Bodypower Expo is zijn “hometown” Birmingham), een mooi voorbeeld. Dorian heeft van zijn gehele loopbaan iedere maaltijd en training vastgelegd. Daar waar hij andere bodybuilders in een hotel gewoon een maaltijd zag bestellen, kon hij zich niet voorstellen dat hij een maaltijd zou eten die hij niet zelf had samengesteld én gewogen. Zelfs als de eerstvolgende wedstrijd bijna 10 maanden later plaatsvond.
“Het is geen nieuwjaarsdag, het is benen-dag”
Zoals op de avond van 31 december 1995. Dorian was toen al vijfvoudig Mr. Olympia en zou op 21 september 1996 zijn titel voor de laatste keer verdedigen. Zijn vriend Peter McDough vertelt aan Muscular Development hoe Dorian en zijn vrouw die avond bij hem op bezoek waren [1]:
On New Year’s Eve 1995 my wife Anne and I stayed with Dorian and his wife Debbie at their home in Sutton Coldfield, England. We were to go to a club for a meal that night and all day I goaded Dorian that tonight was the occasion he and I were to sink a few pints of the old amber nectar (beer), maybe even a Scotch. At the club Dorian resisted all my, “Come on, it’s nine months from the Olympia, let your guard slip just once” appeals. We all joined hands at 12 midnight to sing Auld Lang Syne by which time he had imbibed a whopping 1/4 glass of wine. At that point he said, “Okay everybody let’s go home and have a drink.” Once home he strode into the kitchen and asked, “So what do you want to drink?” With my ears and saliva glands perking up, I replied, “What have you got?” With a poker face that would make the Sphinx appear as animated as Robin Williams, he answered: “Just tea or Ovaltine.” Ten minutes later it was off to bed as for Dorian it wasn’t the dawn of 1996, it was “Leg day, gotta be at the gym at 11.00am sharp.
Plannen rondom feestdagen helpt
Heel leuk; zo’n uitspraak dat 1 januari gewoon een dag is waarop je benen moet trainen. Vooral als je, zoals Dorian, de eigenaar van je eigen gym bent en dus niets te maken hebt met openingstijden van sportscholen. Voor de meeste lezers zal echter gelden dat ze morgen niet kunnen trainen (en evt. vanavond niet) wegens nieuwjaarsdag.
Dit jaar was ik zelf opvallend relaxed rondom de feestdagen. Niets van de stress wegens gesloten sportscholen. Ik had m’n lesje namelijk al geleerd van eerdere jaren. En die les was dat ik me niet zou laten verassen door een gesloten deur van de sportschool. Voor de verandering een keer goed van tevoren kijken naar de aangepaste tijden.
En dan bedoel ik ook echt van tevoren kijken zodat je hier je trainingsschema nog naar kunt aanpassen. Minstens enkele dagen eerder dus om bijvoorbeeld te voorkomen dat uitgerekend je rustdag(en) precies aansluiten op de dagen dat de sportschool dicht is. Iedereen heeft immers rust nodig en weinig (verstandige) mensen zullen dan ook iedere dag trainen met de kans op overtraining. Die ene extra dag van tweede kerstdag (als je normaal hooguit één dag rust neemt) zou ook geen wereld van verschil moeten zijn. Ga dus nu niet je familie irriteren door tijdens de kerstbrunch jezelf te excuseren om nog wat push-ups te doen op je kamer. In eerdere artikelen heb ik niet voor niets onderzoeken aangehaald die wijzen op de voordelen van een week rust tijdens je vakantie en de beperkte spierafbraak die in één of twee weken optreedt bij behoud van goede voeding.
Conclusie
Je mag er maling aan hebben dat anderen je een beetje doorgedraaid vinden omdat je rondom de feestdagen in de stress schiet vanwege je onderbroken regelmaat met betrekking tot training en voeding. Je kunt die stress zelf echter zo goed mogelijk beperken door van tevoren te kijken waar je aan toe bent wat betreft je sportschool en hier tijdig je schema op aan te passen.
Fijne jaarwisseling!
Referentie
- musculardevelopment.com/news/the-mcgough-report/5695-the-waiting-game-dorian-s-contest-prep-strategy.html#.VKPH4k8CA
