Anabolen

Geschatte leestijd: 31 minuten

Ik heb lang in dubio gezeten of ik een pagina zou besteden aan anabole steroïden (en groeihormonen). De belangrijkste reden hiervoor is dat ik niet uit eigen ervaring kan spreken. De reden daarvoor is dat ik zelf geen anabole steroïden heb gebruikt of wil gebruiken. Ik heb hier een behoorlijk sterke mening over en zou een ieder willen afraden wel gebruik te maken van deze middelen (om niet- medische redenen). Geheel objectief zal dit artikel dan ook niet zijn, voor zover dat al mogelijk is als het gaat om een dergelijk principiële keuze.

Het gebruik van Anabool Androgene Steroïden niet wordt aangeraden door Fitsociety.nl. Mocht je meer willen weten over de werking en de gevaren dan kun je dit terug vinden in de dossiers die we hier aan hebben toegewijd:

• Anavar
• Chlomid
• Deca Durabolin
• Dianabol
• Synthol
• Nolvadex

Anabole steroïden

Waarom dan toch overstag en hier een artikel over anabolen aan besteden? Ten eerste omdat ik ervan schrik als ik om me heen hoor (vooral in de sportschool) hoeveel mensen “een kuur” gebruiken of hebben gebruikt. Dit zijn heel vaak niet de types waaraan je direct ziet dat zij aan bodybuilding doen. Soms zijn het jongens die geen flauw benul hebben van gezonde voeding en supplementen, maar direct naar dit olifantenmiddel willen grijpen. Ik wil hier graag aantonen welke prijs je hiervoor (kan) betalen wat betreft je fysieke en mentale gezondheid en duidelijk maken dat je vaak (nog) heel veel andere stappen kunt nemen om te groeien.

Een andere reden is om te benadrukken dat alles dat bijdraagt aan het winnen van spiermassa slechts tijdelijk resultaat boekt (uitgezonderd recente ontdekkingen op het gebied van spiergeheugen). Er is een levensstijl voor nodig om eruit te (blijven) zien zoals je wilt. Zowel qua voeding als training en rust. Tenzij je naar één specifiek doel traint, zal je dus een manier van leven moeten vinden die je op lange termijn vol kunt houden.

Er zijn echter mensen die met  meer inspanning dan anderen, minder resultaat boeken. Dan kan het enerzijds moeilijker zijn om tevreden te zijn met resultaten uit goede training, voeding (en supplementen). Dit kunnen zij als argument voor zichzelf gebruiken om naar anabole steroïden te grijpen.  Maar dan? Blijven kuren, of jezelf weer kleiner zien worden? Mijn filosofie over anabole steroïden is wat dat betreft hetzelfde als die over training en voeding in het algemeen: Doe en gebruik  alleen hetgeen op langere termijn vol te houden is!

Hiernaast vergt het gewoon meer tijd om het nodige over anabole steroïden te weten te komen. De meeste gebruikers komen er niet graag voor uit dat zij gebruiken. Op het hoogste niveau van bodybuilding (denk bijvoorbeeld aan Mr. Olympia wedstrijden) wordt algemeen aangenomen dat iedere deelnemer gebruikt. De meesten zijn hier echter pas open over wanneer ze gestopt zijn met bodybuilding (tenminste in wedstrijd verband) als ze er al ooit over spreken. Dit is erg jammer (doch begrijpelijk). Vooral als je als ”natuurlijke bodybuilder” mee wilt draaien in het wedstrijdcircuit. In de bekende tijdschriften over bodybuilding wordt weinig aandacht aan anabole steroïden besteed. Tijdschriften die dit juist als hoofdonderwerp hebben, verdwijnen van de schappen vanwege de illegaliteit van het product. Ware het niet voor het internet dan was het erg moeilijk aan je informatie te komen. Maar ook met het internet en diens overmaat aan bronnen kan het ook moeilijk zijn een heldere en uitgebreide uitleg te vinden over de diverse anabool-androgene-steroïden.

Ik heb meegemaakt dat jongens bij de balie van een sportschool anabolen aangeboden krijgen terwijl ze nauwelijks enkele weken bezig zijn met trainen! Dit soort jongens zou moeten weten waarmee ze beginnen.

Tenslotte mag iedereen het met mij oneens zijn! Heb je een andere mening, ervaring of kennis? Het staat  je geheel vrij te reageren op dit artikel en je reactie wordt dan geplaatst onder het artikel. Je bijdrage wordt gewaardeerd!

Wat zijn anabole steroïden?

Anabole steroïden zijn een type lipiden. Lipiden zijn vetten en stoffen die op basis van vetzuren door het lichaam gemaakt worden. Het wordt aangemaakt uit cholesterol. Sommige steroïden zijn  belangrijke hormonen
zoals geslachtshormonen. Vrouwen produceren vooral oestrogenen en progestagenen in de eierstokken. Mannen produceren in de testes (zaadballen) meer androgenen. Dit zijn chemische stoffen die zorgen voor de ontwikkeling (en het behoud) van mannelijke eigenschappen

Griekse Andros=man, genesis=ontwikkeling, of ‘ontstaan’.

Dit betreft de zogenaamde primaire geslachtskenmerken (de geslachtsorganen) en de secundaire geslachtskenmerken zoals gezichtsbeharing. De voor de bodybuilders interessante kenmerken hiervan zijn verhoogde spierontwikkeling door een belangrijk type androgeen; testosteron. De volledige naam is dan ook formeel: Anabool-androgene steroïden (AAS).

Anabole steroïden zoals gebruikt als prestatieverhogend middel zijn synthetische steroïden afgeleid van testosteron. Ofwel stoffen die de werking van testosteron (en dihydrotestosteron) imiteren.

Ontstaan anabole steroïden

In het begin van de 30-er jaren was al bekend dat de testes een belangrijk androgeen bevatten. Drie groepen wetenschappers die gesponsord werden door farmaceutische bedrijven uit Nederland, Duitsland en Zwitserland waren in een race om het androgeen te isoleren. Toen ze het vonden, noemden ze het testosteron. De eerste synthetische anabole steroïden werden in 1934 ontwikkeld door Adolf Butenandt en een week later door Leopold Ruzicka, een scheikundige in Zurich. Beiden ontvingen hiervoor de Nobelprijs.

De eerste vermelding van anabole steroïden in een tijdschrift in de V.S. was in 1937. Dit was in een brief aan de redacteur in het tijdschrift Strength and Health. Er waren geruchten dat Duitse soldaten ze kregen toegediend voor meer agressie en uithoudingsvermogen. Dit is echter nooit bewezen. De lijfarts van Adolf Hitler stelde dat Hitler ze toegediend kreeg als remedie voor diverse kwalen. Wel staat vast dat de nazi’s ermee experimenteerden op gevangenen in concentratiekampen. Ironisch genoeg werden ze later door de geallieerden gebruikt als hulpmiddel ter herstel van ondervoede mensen uit concentratie- en krijgsgevangenkampen.

Debuut van anabolen in sport

De Sovjet-Unie en landen in het oostblok maakten van eind jaren 40 gebruik van anabole steroïden om de prestaties van hun Olympische atleten te verhogen. De 40-plussers onder ons kennen nog wel de beelden van de vrouwelijke Oost-Duitse gewichtheffers die haast niet van mannen te onderscheiden waren. De Amerikanen konden ‘natuurlijk’ niet achterblijven. Dr. John Ziegler, teamarts van het Amerikaanse Olympisch team ontwikkelde samen met scheikundigen aan de ontwikkeling van een anabool steroïde. Zo maakten zij methandrostenolone dat Dianobol als merknaam kreeg. Dianobol werd in 1958 goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA). Het werd legaal gebruikt voor onder andere brandwond slachtoffers en ouderen. Onder de toonbank werd het echter verstrekt aan bodybuilders en gewichtheffers. Ondanks het feit dat Ziegler lage doseringen voorschreef aan zijn atleten kwamen zij na verloop van tijd bij hem aankloppen met diverse klachten zoals een vergrote prostaat, afwijkingen aan de teelballen, leverziektes en moeite bij het plassen. Er zijn ook verslagen van atleten die aangeven dat zij op het moment zelf niet wisten wat zij van Ziegler kregen. Zo schreef de Amerikaanse Olympisch gewichtheffer Bill March:”I thought it was just another vitamin”. In 1976 werden anabole steroïden door het IOC op de lijst van verboden middelen geplaatst. Tien jaar later introduceerde het IOC het controleren tijdens het seizoen in omdat veel atleten in de trainingsperiode gebruikten en niet tijdens de competitie. Jamaicaanse sprinters roepen al snel de verdenking over zich af omdat deze controles in Jamaica ontbreken.

Hoe werken anabolen?

Anabole steroïden zorgen op verschillende manieren voor verhoogde spierontwikkeling. Dit gebeurt voornamelijk op onderstaande manieren:

• Sommigen binden zich aan de androgene ontvanger van de spiercel, waardoor deze overgaan tot het omzetten van de eiwitten in spierweefsel. Dit is de anabole werking (anabool betekent: Opbouwen)
• Ook versterken ze de mannelijke eigenschappen waaronder spiermassa. Dit is de androgene werking.

Anderen werken door het beperken van het katabole proces, het afbreken van spierweefsel om aminozuren uit de spieren te kunnen halen om energie te kunnen leveren door omzetting in glucose. Dit gebeurt door de blokkerende werking op cortisol, het stresshormoon dat spiereiwit afbreekt.

Andere positieve effecten van anabolen

• Verhoging zuurstofcapaciteit door de stimulerende werking op de rode bloedcellen (hemoglobine) en dus een groter uithoudingsvermogen.
• Immuumstimulerende werking. Groei van lichamelijke afweer bij infecties.
• Stimulering van het groeihormoon wat zorgt voor hogere kalkafzetting in de botten.
• Verhoogde concentratie (in de VS zijn gevallen bekend van studenten die om die reden anabolen gebruiken).

Hoeveel groei ik door anabolen?

Meer dan 30 jaar onderzoek toont aan dat men 2-5 kilo (grotendeels droge massa) aan kan komen bij gebruik over een periode van minder dan 10 weken. Hogere toenames zie je tijdens het gebruik, maar een groot deel daarvan is vocht dat na het gebruik verdwijnt. Resultaten zijn natuurlijk wel afhankelijk van de verschillende AAS die gebruikt worden, dosering en duur van gebruik, maar ook  van genetische aanleg, training en voeding.

Hoe lang duurt het voordat de winst in spiermassa verdwijnt?

De effecten of massa van het gebruik van AAS nemen geleidelijk af, maar kunnen 6-12 weken na inname duren. Ook hier spelen de hierboven genoemde factoren een rol.

Werken anabole steroïden voor het hele lichaam?

Het bovenlichaam lijkt het meeste te profiteren van anabole steroïden. In het bijzonder de borstkas, nek, schouders en bovenarmen (biceps en triceps). Dit komt doordat de androgene ontvangers meer in het bovenlichaam voorkomen. De grootste verschillen in spiermassa tussen gebruikers en niet-gebruikers zijn naast de trapezius echter ook in de vastus lateralis gevonden, de grootste spier van de quadriceps.

Negatieve effecten en gevaren van anabolen

AAS hebben op diversen manieren invloed op het lichaam die kunnen leiden tot problemen. Dit kunnen problemen zijn die voortvloeien uit de veranderde hormoon-huishouding, het verwerken van de AAS door de lever en de snelle toename in spiermassa.

Voorkomende klachten zijn:

• Acne
• Ontwikkeling van borsten (gynecomastie) door oestrogeenvorming
• Levertumoren, Levercirrose en geelzucht kunnen optreden (vooral bij een overdosis van orale steroïden, die twee keer door de lever komen bij inname)
• Pijn in maag – en darmkanaal en mogelijke bloedingen
• Vergroting van de prostaat bij mannen (moeilijkheden bij urineren, sommige ‘anabole sporters’ hebben sondes nodig om te urineren)
• Optreding van ‘striemen’ in de huid door de snel groeiende spiermassa
• Opgezwollen gezicht door vasthouden van water (problemen in de osmoseregeling)
• Vergrote kans op hartaandoeningen
• Hoge bloeddruk en afname van de goede cholesterol, HDL
• Toename van ”slecht” cholesterol, LDL
• Nierziektes en nierstenen
• Bij mannen kunnen testikels tijdelijk een kleinere vorm aannemen indien er geen voorzorg voor wordt getroffen (proviron, pregnyl)
• Bij mannen verhoogt het de kans op impotentie
• Stoornissen in de bloedstolling (tromboses)
• Verhoogde kans op permanente haaruitval/vroegtijdige kaalheid
• Bij vrouwen kan lichaamshaar toenemen
• Bij vrouwen kan de clitoris groter worden
• Bij vrouwen kan de menstruatie cyclus beïnvloed worden
• Tijdens zwangerschap kan het de groei van de foetus beïnvloeden door een vrouwelijke foetus meer mannelijke eigenschappen te geven en vice versa.
• Bij tieners kan de botgroei vroegtijdig gestopt worden.
• Bij tieners kunnen de effecten van het volwassen worden vroegtijdig optreden.
• Cholesterol is hoofdzakelijk onder te verdelen in LDL (low density lipoproteïne) en HDL (high density lipoproteïne). Heel kort gezegd: teveel LDL en/of te weinig HDL is slecht. Te veel LDL kan hart- vaatziekten veroorzaken terwijl HDL juist cholesterol afvoert naar de lever waar het wordt afgebroken. Sommige steroïden kunnen LDL verhogen en HDL verlagen. Dit effect verdwijnt weer wanneer ze niet meer worden gebruikt.
• Blessures: Vooral in het geval van onervaren atleten is er bovendien verhoogd niveau op blessures (met name aanhechtingen). De aanhechting is de pees waarmee de spier verbonden is aan het bot. Wanneer de belasting op spieren te snel wordt opgevoerd en de aanhechtingen hier nog niet aan gewend zijn, is de kans op blessures hoger. Het gebruik van anabole steroïden zorgt voor meer kracht waardoor je opeens zwaarder kunt trainen. De aanhechtingen moeten hierop zijn voorbereid. Als alle medische gevaren je niet afschrikken, denk dan aan de kans dat je weken niet kan trainen door een blessure. Zit je dan met je kuur van een paar honderd euro op de bank thuis.

Psychische effecten anabole steroïden

In een uitgave van het maandblad CNS Drugs in 2005 werden geobserveerde psychische effecten van misbruik van anabole steroide genoemd:

Agressie en gewelddadige gedrag (“roidrage”), manie en in mindere mate psychose en zelfmoord. Misbruik over lange termijn kan leiden tot verslaving en afkickverschijnselen.

Een hoge dosering zoals veel voorkomt bij niet-medisch gebruik kan leiden tot apoptose (geprogrammeerde celdood) van neuronen (zenuwcellen). Andere effecten zijn stemmingswisselingen en overgang naar andere verslavingen.

Ja, en dat dus allemaal voor een paar kilo spiermassa extra! Alhoewel er aangepaste type steroïden zijn die sommige of specifieke negatieve bijwerkingen moeten beperken of voorkomen, zijn de gevaren dus aanzienlijk.

Anabolen, levensgevaarlijk?

Wat erg jammer is, is dat de meningen hierover sterk verschillen wat het niet bepaald duidelijker maakt. Een mooie documentaire die bijvoorbeeld de hetze tegen AAS in de VS mooi in beeld brengt (“Bigger, Stronger, Faster”), toont aan dat diverse politieke belangen de gevaren van AAS nog sterk overdreven hebben. Bijvoorbeeld als we kijken naar de schade die deze volgens de statistieken daadwerkelijk veroorzaken. Gevallen van zelfmoord door de depressie na het stoppen met AAS zijn bijvoorbeeld omstreden doordat gebruikte anti-depressiva hier ook aan bijgedragen kunnen hebben. Kanker is in sommige gevallen in de media met bombarie toegeschreven aan AAS waarvan later bleek dat deze niets te maken hadden met het specifieke geval. Dodelijke leverklachten zijn vaak wel verergerd door het gebruik van AAS, maar hadden meestal een erfelijke oorzaak. Het probleem is verder dat er geen lange termijn onderzoeken zijn verricht waardoor we simpelweg niet weten wat de effecten op lange termijn zijn.

De bijwerkingen zijn bekend en voor velen reden om er niet aan te beginnen. Om te roepen dat ze levensgevaarlijk zijn, hoe moreel handig dit ook moge zijn, is onvoldoende te onderbouwen.

Waarom anabolen?

Verder in dit stuk bespreek ik de resultaten van onderzoeken naar gebruikers van AAS. Deze onderzoeken tonen het geschatte aantal gebruikers. Hier ga ik in op de beweegredenen van mensen om AAS te gebruiken. Hierbij maak ik zelf het onderscheid tussen 4 groepen gebruikers:

• De profs
• “De slachtoffers van de wet der verminderde meeropbrengst”
• De slachtoffers van slechte genen en opvoeding
• De ongeduldigen/valsspelers

De proffessionals en het ideaalbeeld: Big, bigger, bodybuilder

Ooit begon bodybuilding met het Griekse ideaalbeeld van de man als uitgangspunt. Als je kijkt naar de ontwikkeling van bodybuilding en bodybuilders van Eugene Sandow tot Ronny Coleman dan zie je dat we dat punt al jaren voorbij zijn. Dat valt overigens te begrijpen. Zodra je mannen op een podium zet om hun fysiek onderling te vergelijken, ontstaat de noodzaak je te onderscheiden. In bodybuilding valt er niets meer te vergelijken wanneer iedereen aan één en hetzelfde ideelbeeld zou voldoen. Immers, zoek-de-verschillen is geen leuk spelletje wanneer je twee exacte kopieën bekijkt. Je kan je als bodybuilder op grofweg 4 manieren onderscheiden:

1. Hoe droog ben je?
2. Hoeveel spiermassa heb je?
3. De balans tussen de diverse spiergroepen.
4. Presentatie

Hoewel een laag vetpercentage (en weinig vochtretentie) vaak voor velen niet haalbaar blijkt en een continue uitdaging blijft voor vele anderen, is de grens hiervan bekend. We hebben naar alle waarschijnlijkheid al mensen op hun droogst op het podium zien staan.

Minder vet is vaak niet mogelijk en zeker niet op lange termijn omdat je organen dit minimum aan vet nodig hebben. Op het gebied van presentatie hoef ik alleen maar naar Kai Greene te wijzen om de enorme ontwikkeling op dat gebied te zien. Een ontwikkeling die ik zeker toejuich.

De balans tussen spiergroepen zorgt ervoor dat we geen rare figuren krijgen met benen als potloden en een massief bovenlichaam zoals Jerom van Suske en Wiske.

De spiermassa echter is een aspect waarvan we nog niet weten waar de grens ligt. Als je je van anderen wilt onderscheiden dan heb je dus maar een paar variabelen om mee te spelen. In een sport van subjectiviteit (het blijft uiteindelijk een kwestie van smaak wie je er het beste uit vindt zien) zijn objectieve maatstaven erg prettig. En wat is er nu objectiever dan het feit dat 20 kilo meer spiermassa mee draagt? Het is dan makkelijk te begrijpen hoe dit uit de hand kan lopen. Met wedstrijden is een situatie gecreëerd waarin bodybuilders continu de noodzaak voelen om nog groter te worden waarbij niemand weet waar de grens ligt.

“De slachtoffers van de wet der verminderde meeropbrengst”

Velen zullen dit herkennen. Je traint al een paar jaar, let keurig op je voeding en probeert diverse schema’s en supplementen. Ondanks je goede inzet van 5 keer per week trainen en shakes voor het slapen en na het opstaan, merk je dat je steeds minder vooruitgang boekt. Dit is de welbekende wet van verminderde meeropbrengst. Je lichaam groeit door prikkels. Hoe vaker en intensiever je traint, hoe moeilijker het wordt je lichaam nog een prikkel te geven.

Sommigen zien dit als reden om AAS te gaan gebruiken. Het probleem is echter dat mensen gewoontedieren zijn. Dat is prima voorzover het betekent dat je uit gewoonte diverse keren per week gaat trainen. Het is echter nadelig als dit betekent dat iedere training het bekende rondje van oefeningen wordt met af en toe een extra schijfje. Dit laatste geeft na verloop van tijd geen prikkel meer. Voordat je AAS overweegt is het daarom erg belangrijk je te informeren over diverse oefeningen per spiergroep, verschillende manieren van uitvoering en verschillende trainingsprincipes. Als je 8 uur per week traint, steek dan ook wat tijd in het leren hoe je effectiever zou kunnen trainen! Natuurlijk lijkt het veel stoerder 150 kilo te bankdrukken dan een nieuwe variant van een oefening voor de borst te doen met dumbelltjes van 16kg. Fuck it!! Het gaat er om dat je je spieren weer prikkelt. Als dat even teruggaan naar babygewichtjes betekent then so be it. 

Gebruik een trainingsschema 4-6 weken en verander dan van schema. De ‘split’ (verdeling over spiergroepen) kan hetzelfde blijven, maar de oefening en uitvoering van deze moet veranderen. Ook kan het lonen opnieuw naar je voeding te kijken en te checken of dit wel in overeenstemming is met jouw doelstelling en lichaamstype.

De slachtoffers van slechte genen en opvoeding

Zelf ben ik een ecto-/mes0morph, het lichaamstype dat erg droog is, maar ook redelijk moeite heeft om erg veel spiermassa te kweken. Voordeel: Alle spieren die je er op plakt, hebben goede definitie en je ziet er strak en droog uit. Nadeel: 130 kilo aan droge spiermassa zoals tegenwoordig op de internationale podia zit er niet in.

Gelukkig is dat niet mijn ambitie en ben ik tevreden met mijn lichaam, maar wat als dat anders was? Anderen zie ik jaren trainen en nauwelijks resultaat boeken in spiermassa. Die kijken in sportscholen om zich heen en denken “Waarom lukt het mij niet?”. Ik kan me voorstellen dat dat erg frustrerend moet zijn.

Toegegeven, een genetische achterstand maakt het niet makkelijk, maar ook niet onmogelijk. Meestal maken ze toch fouten in de opbouw van hun schema of nog vaker met de voeding. Naast genetische aanleg is opvoeding een belangrijk aspect. Heb je je hele jeugd gesport en ben je het gewend je fysieke grenzen op te zoeken? Dan heb je een grote kans om een betere uitgangspositie te hebben wanneer je begint met trainen en een betere instelling voor tijdens het trainen.

Ten eerste is je kans op een hoog vetpercentage lager. Vetcellen kunnen groeien in omvang totdat ze hun maximale omvang hebben bereikt. Wanneer dit het geval is en er komen nog steeds te veel onbenutte calorieën binnen dan kunnen extra vetcellen worden aangemaakt. Wanneer je minder calorieën gaat eten, kunnen de grotere vetcellen wel weer kleiner worden, maar de extra aangemaakte vetcellen blijven bestaan! Dus ben je je jeugd uitgekomen met overgewicht? You’re fucked for life, sorry. Thanks mom and dad:

Ten tweede heb je een groot voordeel als je in je jeugd gesport hebt. Onder andere omdat je bepaalde neurologische verbindingen in de hersens al aangemaakt hebt om bepaalde spiercontracties aan te sturen. Belangrijker nog, je kent het principe van vermoeidheid te hebben, maar desondanks toch verder te gaan tot je niet meer kan. Dit laatste principe is erg belangrijk binnen bodybuilding (‘untill failure’). Sterker nog; velen denken (inclusief ondergetekende) dat het moment van vermoeidheid tot het moment van falen juist het moment is waarop de spier voldoende wordt geprikkeld (‘overload’) om tot supercompensatie (groei van de spier door eiwitsynthese) over te gaan. Als sporter ben je gewend je limiet op te zoeken. Als niet sporter vind je het vaak maar een achterlijke gedachte om door te gaan terwijl je moe bent. Als je dit in de sportschool moet leren in plaats van op een voetbal- of basketbalveld waar je je vermoeidheid nog kan vergeten door het spel, wordt het erg moeilijk van mentale staat te veranderen.

De ongeduldigen en ‘valsspelers’

Ik was enkele dagen voorafgaande aan het schrijven van dit artikel aan het trainen toen ik naast mij twee jongens hoorde praten over het gebruik van AAS. Ik had ze zelf nauwelijks enkele maanden in de sportschool gezien en ook qua bouw leken me dit geen doorgewinterde bodybuilders die alle andere wegen reeds bewandeld hadden. Het kwam er eigenlijk op neer dat je nauwelijks kon zien dat zijn het opbouwen van spiermassa als doel hadden.

Omdat het mij zo verbaasde dat zij nu reeds over AAS spraken en ik hier toevallig over aan het schrijven was, stapte ik op ze af en vroeg op de man af of ik ze een vraag mocht stellen, of eigenlijk twee. Eén van de twee antwoordde en dit was volgens mij ook degene die over AAS sprak met het idee deze te gebruiken.

”Hoe lang trainen jullie?”

Antwoord:”Ongeveer een jaar”.

”Waarom denk je nu aan het gebruik van AAS?”

Antwoord:”Omdat ik weinig progressie meer boek”

Ik vond het knap dat ik hier zonder afkeurende toon of blikken op kon reageren, maar in gedachte dacht ik (”Wat is een fucking jaar!?!”). Helemaal als je beseft dat het juist het eerste jaar is waarin je het snelst resultaat boekt, getuigt het van ongeduld als je al na een jaar AAS overweegt te gebruiken.

Dit gaf hij ook wel toe. Hij zag de grote jongens en wilde er ook zo uit zien ”en het een keer proberen”. Ik legde uit dat ”de grote jongens” hier jaren aan training en nauwgezette voeding aan vooraf hebben laten gaan en dat ik in ieder geval nooit AAS gebruikt heb, mocht hij dat soms denken (dat bleek hij inderdaad te denken).

Omdat ik mijn mening hierover toch niet helemaal voor me kon houden (de instructeur won het van de journalist) vroeg ik hem wel of het eenmalig zou zijn wanneer hij de kilo’s spiermassa er na een kuur weer af zag vliegen. Hij dacht van wel waarop ik hem aangaf hem hier later graag nog eens naar te vragen.

Juist de eerste jaren van bodybuilding zijn het leukst omdat je zo snel progressie ziet. Vraag echter niet teveel van jezelf en maak realistische doelstellingen. Verwacht niet opeens 10 kilo aan droge spiermassa aan te komen in een half jaar. Geduld is een schone zaak en een cleane fysiek ook!

Het Adonis complex

Alle vier genoemde beweegredenen om met AAS te beginnen hebben één en dezelfde basale oorzaak: Het gevoel van ontevredenheid over het eigen uiterlijk. 

Let’s face it: Veel mannen zijn tegenwoordig net zo onzeker over hun lichaam als de meeste vrouwen. En vaak terecht! Sorry dat ik het zeg, maar ik ben geen Oprah of dr. Phil. De gemiddelde Nederlander beweegt te weinig, eet te veel en is te dik. Als ik het strand op loop, durf ik ook niet m’n t-shirt uit te trekken. Niet omdat ik me schaam voor m’n lichaam, maar juist omdat ik bang ben er als een uitslover uit te zien naast al die bierbuiken en luciferarmpjes (als bodybuilder zal je dit vast herkennen).

Naar schatting zijn er in Nederland tussen de 50.000 en 100.000 mannen obsessief bezig met hun lichaam. Men’s Health deed een tijdje terug onderzoek naar gedrag en houding van Nederlandse mannen en vooral de manier waarop hij omgaat met zijn uiterlijk. Uit het onderzoek is gebleken dat veertig procent van de mannen zich wel eens zorgen maakt over zijn uiterlijk. Bijna vijftig procent let op zijn calorieën bij het eten en zeventig procent van de mannen is ontevreden over zijn buik. Zestig procent van de alleenstaande mannen wil meer spieren. Mannen met een relatie zijn wat minder kritisch. (Bron: Zembla) . Uit de cijfers van het Nederlands centrum voor Dopingvraagstukken blijkt dat van de groep die meer spiermassa wil, blijkbaar ruim 10% AAS gebruikt(e) om dit te bereiken.

Net als vrouwen zich laten beïnvloeden door modellen die al hun hele leven op hun voeding letten, maar toch nog gephotoshopt worden, worden mannen beïnvloed door gasten met wasbord én dikke spieren. In beide gevallen hebben zij hun lichaam vaak te danken aan een jarenlange toewijding. In het geval van de modellen vindt men het dan toch nodig het figuur nog slanker te maken, terwijl veel bodybuilders naast toewijding ook wat extra middelen kunnen gebruiken om op hun best op de cover te verschijnen.

Beide maken het erg moeilijk om te evenaren. Maar dat moet je ook helemaal niet willen! Neem altijd jezelf als uitgangspunt, kijk wat je wilt verbeteren, informeer naar de beste, gezonde manier om dit te bereiken. Kijk vooral niet naar de grote jongens in de gym om een andere reden dan je te laten motiveren. Laat het je vooral niet frustreren. De meest gemaakte fout in de sportschool is het niet (h)erkennen van de eigen grenzen. Laat je niet verleiden tot 20 kilo als 10 kilo eigenlijk je max is omdat je trainingsmaatje dat toevallig doet. Laat je helemaal niet verleiden tot anabole steroïden omdat een ander groter is dan jij.

Het Adoniscomplex werkt voor een bodybuilder net als omgekeerde anorexia. Mensen die naar je kijken, zien dikke armen en een brede torso, maar als je zelf in de spiegel kijkt dan lijken die armen nooit groot genoeg en is die borst altijd net iets te plat. Volgens een grootschalig Amerikaans onderzoek uit 1997 waren mannen onzekerder over hun borst dan vrouwen!  

Volgens de Amerikaanse psychiater Harrison Pope behoren bodybuilders die zichzelf te klein vinden ook tot de mensen met een Body Dismorphic Disorder (‘Stoornis in de lichaamsbeleving’). De mate waarin dit een probleem vormt, hangt af van de wijze waarop je de onvrede over je lichaam uit. Als je dit doet door jezelf tijdens de training te blijven pushen door intensiteit en variatie, door goede voeding te gebruiken waarvan het lichaam profiteert en met objectieve doelstellingen dan zie ik hierin geen probleem. Als dit betekent dat je per definitie nooit tevreden bent met het resultaat dan kan dit problematisch zijn.

TIP! Om te voorkomen dat je nooit tevreden bent, is het verstandig voor jou realistische objectieve doelstellingen te hebben: “Ik wil 90kg wegen met een vetpercentage van 7%” of ”Ik wil een armomvang van 45cm hebben”. De weegschaal en het meetlint liegen niet, de spiegel wel!

Bodybuilding is doekoe!

Met veel plezier inspringen op het hierboven beschreven gevoel van onvrede over het eigen lichaam is de supplementen-industrie. Deze miljardenindustrie heeft als beproefde methode het tonen van de meest gespierde, super droge lichamen. Als professionele bodybuilder verdien je je inkomsten vooral door sponsoring vanuit de supplementen-industrie. Deze producenten van regulieren supplementen zijn maar al te blij om paginagrote advertenties te maken waarin ‘hun’ bodybuilder laat zien welke producten van zijn sponsor ervoor hebben gezorgd dat hij er nu zo uitziet. Ondertussen kijken ze graag even weg wanneer de middelen erin gaan die niet in de advertentie staan of helpen ze de atleet er zelfs actief aan (Balco). Dit alles zorgt voor extreem grote mannen op het podium. Begrijp met niet verkeerd, ik vind het heel indrukwekkend en ook mooi. Dat is meteen het probleem. Het creëert een nieuw, onhaalbaar, ideaalbeeld van de man.

Je kan dan zeggen “Maar niemand wil er toch uitzien als die Michelin mannetjes?” Wrong!

Ja, je hoort het vaak zeggen:”Ik wel een mooi gespierd lichaam, maar wil niet zo’n klerenkast zijn”. Ik heb twee problemen met dit soort uitspraken: Ten eerste zijn het altijd arme mensen die zeggen dat geld niet gelukkig maakt, lelijke mensen die zeggen dat schoonheid van binnen komt en gasten met een klein piemeltje die zeggen dat formaat er niet toe doet. Zo zijn het in volgens mij ook om dezelfde reden dat mensen zeggen iets niet te ambiëren om het simpele feit dat ze weten dat ze dat niveau nooit zouden (kunnen) halen. Dan is het natuurlijk makkelijk gezegd dat je geen spierbundel wilt zijn om vervolgens met je bierbuikje op de bank neer te ploffen.

Belangrijker nog, soms hoor ik jongens/mannen zeggen dat ze zo’n lichaam willen als ik (bedankt voor het compliment)niet . ‘Wel droog, maar niet té gespierd (bedankt voor de belediging). Dan snappen ze niet dat ik hiervoor de trainingsmethodes van bodybuilders gebruik en dat je dit met gewone ‘fitness’ niet bereikt. 

Omdat ik tegenwoordig zie dat de gemiddelde jongeman in een sportschool 90% of meer aan krachttraining besteedt, kan je mij niet wijsmaken dat ze allemaal niet erg gespierd willen worden. Eenmaal verslingerd aan de nieuwe spiermassa, verandert de perceptie en lijkt de spiermassa van bodybuilders opeens niet meer belachelijk maar een einddoel.

Totdat we mannen als Lee Haney, Schwarzenegger en Dorian Yates zagen, wisten we niet eens dat we zo groot konden worden. Nu we het weten, willen wij het. Net zoals je je rijk kunt voelen totdat je nieuwe buren krijgt die een BMW 7 serie, de nieuwste Teslag of een Ferrari voor de deur hebben staan.

De lat is omhoog gegaan en zonder AAS hoef je niet te proberen erover heen te gaan.

Bodybuilders als gewillige proefkonijnen

In bepaald opzicht is het te vergelijken met Tour de France. Overigens heb ik totaal geen affiniteit met of verstand van de wielersport dus als je vindt dat ik de plank hier volledig mis sla, sorry dan. Wij verwachten teveel van onze atleten. Ieder jaar willen we meer zien dan het jaar ervoor terwijl we weten dat de grenzen van het natuurlijke menselijk potentieel niet veel verder opgerekt kan worden.

We horen verhalen over bodybuilders die een leveraandoening verergerd hebben zien worden door AAS, op advies van de artsen stoppen, maar dan toch weer gaan gebruiken omdat ze anders op het podium geen kans meer maken. Om op het podium te presteren, om op de voorpagina van een tijdschrift te komen, om simpelweg rond te komen als professional bodybuilder ‘moet’ je anabolen gebruiken.

Net als de Tourrijders verwachten wij de beste prestaties van hen, maar willen we niets horen over dopinggebruik. Net als de tourrijders leveren ze fantastische prestaties dankzij totale toewijding aan de sport, maar dwingen ze medesporters dezelfde offers te maken om hetzelfde te kunnen bereiken. Het vervelende van de Tour (maar ook de Olympische Spelen) is echter dat het ook een voorbeeld is dat je ook met inzet van grote middelen ter voorkomen van dopinggebruik, het nooit kunt uitsluiten (zie het grote Russische dopingschandaal).

Atleten zijn in dit opzicht vaak maar al te gewillig geweest om proefkonijntje te spelen om prestatie-verhogende middelen uit te proberen. De gevolgen hiervan zijn soms pas jaren later te zien, zoals ook bij Dianabol het geval was toen de eerste gebruikers o.a. leverklachten kregen.

Zijn Anabole steroïden verslavend?

Zijn anabolen verslavend? Bij het beantwoorden van die vraag moeten we onderscheid maken tussen een fysieke verslaving en een mentale verslaving.

Mentale verslaving

De meest beschreven verslavende werking van AAS is de mentale. Gebruikers kunnen na het stoppen met een kuur diverse mentale klachten krijgen waarvan de meest voorkomende een depressie is. Vaak wordt deze depressie toegeschreven aan het moet accepteren van het verlies in kracht en spiermassa. Hier kan ik me een goede voorstelling van maken. Ik kan dit al hebben wanneer ik gestopt ben met creatine, een supplement waarvan de werking geenzins te vergelijken is met AAS.

Een onderzoek tijdens het NK bodybuilding van 1994 leverde als uitkomst op dat 90% van de gebruikers last had van bijwerkingen en 1 op de 5 had last van ontwenningsverschijnselen. Deze varieerden van neerslachtigheid en moeheid tot fysieke klachten als impotentie. Voor 36% van deze mensen was dit reden op opnieuw te beginnen met een kuur. Een kleine 7% daarvan gaf aan zichzelf verslaafd te noemen.

Stemmingswisselingen en een depressie zijn dus veelgehoorde klachten na het stoppen van een kuur.

Fysieke verslaving

Het American College of Neuropsychopharmacology’s (ACNP) toonde de potentie voor (fysieke) verslaving aan AAS aan. In 2005 publiceerde het de resultaten van een onderzoek naar de de verslavende effecten van AAS.

De onderzoekers lieten hamsters kiezen uit twee uitgifte-systemen. De een gaf bij activatie een dosis van de populairdere AAS nandrolone, drostanolone, stanozolol, of oxymetholone

 A computer recorded the number of times each animal used the active and inactive delivery mechanisms. Overall, the animals showed a marked preference for testosterone, nandrolone or drostanolone, engaging the active delivery mechanism twice as often as the control. However, not all steroids are rewarding: hamsters did not voluntarily inject the weak steroids stanozolol or oxymetholone. By isolating the animals, researchers were able to remove the possibility that the hamster’s decision to take the drugs would be affected by any social or behavioral factors.’

De onderzoekers concludeerden dat (de sterkere) steroïden het beloningssysteem in de hersenen lijken te activeren dat in verband staat met verslavingen. Daardoor kan je ook spreken van een fysieke verslaving.

De ”anabolenpoli”

Het VU medisch centrum Amsterdam is in 2010 gestart met een speciale polikliniek waar gebruikers van AAS terecht kunnen. Dit om zowel gebruikers te kunnen helpen als meer inzicht te krijgen in de diverse gebruikte middelen. Aanleiding was onder andere een onderzoek van TNO uit 2009 dat concludeerde dat 20.000 amateur sporters AAS gebruiken.

Een andere aanleiding was de wetenschap dat veel gebruikers niet aan willen of durven kloppen bij hun eigen huisarts uit angst voor onvoldoende kennis over deze middelen van de huisarts. Endocrinoloog  Pim de Ronde  legt uit:

Juist omdat het om middelen gaat waar geen enkele controle op is. Omdat wij weten dat er hele hoge dosissen worden gebruikt. Het kan bijna niet anders dan dat dat schadelijke consequentie heeft. Wij bieden ze de mogelijkheid om hun klachten te bespreken en een aantal dingen te laten onderzoeken. Dan moet u denken aan bloedonderzoek, een hartfilmpje, urineonderzoek en afhankelijk van wat wij vinden zullen wij die mensen adviseren wat te doen.

bron: http://nos.nl/video/134523-anabole-poli-geopend

Hij benadrukt overigens dat zij mensen niet systematisch zullen begeleiden in het gebruik uit angst dat de drempel dan lager is om te experimenteren. Wel brengen zij graag wel de lange termijn effecten in kaart en zullen ze gebruikers daarom wel vragen om na bijvoorbeeld een jaar terug te komen.

Diverse anabole steroïden, aanpassingen en enzymen

Om de verschillen tussen diverse AAS te begrijpen, moeten we even terug naar testosteron. Zoals gezegd zijn AAS feitelijk synthetische hormonen gebasseerd op testosteron. Dit synthetisch hormoon wordt vervolgens aangepast voor verschillende doeleinden: Orale inname, langere activiteit, krachtigere of juist minder krachtigere werking (wat betreft zowel de anabole als androgene eigenschappen), minder bijwerkingen, lagere detectie bij controles enz.

Testosteron onder de loep

De structuurformule voor testosteron is C₁₉H₂₈O₂. Voor de mensen die net als ik op school niet genoeg hebben opgelet tijdens scheikunde zal ik eerst uitleggen hoe je zo’n structuurformule leest. Waar lijnen samenkomen of een lijn eindigt zonder letter, is een koolstofatoom (C). Een koolstofatoom heeft altijd 4 verbindingen. Een lijn is zo’n verbinding. Dubbele lijnen staan dus voor een dubbele verbinding.

Als een koolstof verbinding niet getekend is dan is deze er wel. Dit is dan namelijk een verbinding met een waterstofatoom (H) die als het ware de missende verbinding vult. De formule zou dus je dus heel makkelijk en kort kunnen schrijven als \/\/\. Het gaat in de diverse AAS vooral om de aanpassingen op dit molecuul. Omdat de beschrijving vaak begint met de aanpassing op dit molecuul is het handig om het te herkennen zodat de verschillen ook duidelijk zijn. Je kan dit natuurlijk ook helemaal overslaan (zoals ik op school door het vak zo snel mogelijk te laten vallen) en alleen lezen wat het voor je doet en waarom.

Chemisch gezien is het verschil tussen Testosteron en DHT het ontbreken van de dubbele verbinding tussen de 4e en 5e positie. Voor gebruikers van AAS is het belangrijkste verschil dat DHT niet wordt omgezet in Estradiol. Testosteron wordt door het enzym aromatase deels omgezet in Estradiol. Hierdoor is de kans op nare bijwerkingen zoals gynaecomastie lager en wordt er ook minder vocht vast gehouden. Ook blijft er hierdoor meer DHT beschikbaar om z’n spierversterkende en -vergrotende werking te doen. Erg hoge DHT-niveaus hebben echter geen zin omdat het lichaam mechanisme’s heeft om te hoge niveau’s te voorkomen. Excessief DHT wordt daarbij omgezet in andere, niet anabole, stoffen.

Testosteron is zoals gezegd de moeder van alle AAS die hierop gebaseerd zijn. Oraal ingenomen testosteron heeft echter een erg lage actieve werking door de afbrekende werking van de lever. Het metabolisme van de lever breekt het namelijk op in “nutteloze” metabolieten als androsteron en ketosteroïden die via urine het lichaam weer verlaten. Vandaar dat veel AAS op andere wijze worden toegediend zoals door injecties, gels of pleisters. 

Om toch oraal op effectieve wijze AAS in te kunnen nemen is het synthetische testosteron aangepast op diverse manieren. Andere aanpassingen zijn gericht op het gebruik door middel van injecties.

Een voorbeeld is de zogenaamde 17 alpha alkylatie. Door toevoeging van een methyl groep (CH₃op de 17e positie) wordt de effectiviteit verlengd/vergroot. Sommigen noemen dit de verbeterde “First pass”, de eerste keer dat de lever gepasseerd worden. De stoffen passeren de lever echter vaker. De vraag is dan ook of het specifiek de eerste keer is dat de hormonen de lever passeren of elke keer dat de methyl toevoeging z’n werk doet. De toevoeging van methyl zorgt niet alleen voor verbeterde opname, maar vormt ook een zware belasting voor de lever. Levertumoren en beschadigde levercellen zijn al toegeschreven aan het gebruik van 17 alpha alkyl AAS.  Ervaren (en dus regelmatige) gebruikers houden dan ook rekening met de hoogte van de dosering, duur van gebruik of geven de voorkeur aan injecties.

Esters

Een aanpassing voor injecties is het gebruik van ‘esters’. Testosteron heeft zelf een zeer korte halfwaarde tijd. Het breekt snel af waardoor je dagelijks zou moeten injecteren. Door toevoeging van een organisch zuur aan het steroïde-molecuul ontstaat een zogenaamde ester. Deze ‘esterificatie’ zorgt ervoor dat de stof beter oplosbaar is in vet/olie en juist slechter in vocht. Het nestelt zich dan ook vooral in vetweefsel waar het geleidelijk wordt afgebroken. De verbinding met het organisch zuur wordt verbroken waardoor het dus weer wordt omgezet in het “moeder-steroïde-molecuul”. Dit zorgt voor een geleidelijke afgifte in het bloed (vocht). Het voordeel hiervan is dat je niet dagelijks hoeft te injecteren.

Er zijn diverse soorten esters: Acetaat, enanthaat  en propionaat komen veel voor. Andere esters zijn:, isocaproaat, caproaat, decanoaat en undecanoaat. De verschillen zitten in de chemische samenstelling en de ratio van oplosbaarheid in vet tegenover water. Hoe hoger de oplosbaarheid in vet en hoe lager in water, des te langer is de halfwaardetijd. Deze ratio hangt af van het aantal koolstofatomen in de estermolecuul.

Testosteron enanthaat (7 koolstof atomen) en testosteron cypionaat (8 koolstof atomen) hebben beiden ongeveer 8-10 dagen nodig om hun respectievelijke halfwaardetijd te bereiken, hierdoor worden ze meestal elke week (tot maximaal 2 weken) geïnjecteerd voor een goed resultaat. Testosteron propionaat (3 koolstof atomen) heeft ongeveer 3-4 dagen nodig om de halfwaardetijd te bereiken, en moet dus in lagere dosissen en tenminste tweemaal per week tot om de dag geïnjecteerd worden.

Esters werken niet op 17 alpha alkyl AAS omdat de toegang van enzymen tot de ester wordt geblokkeerd door de 17 alpha alkyl toevoeging.

19-nor

19-nor steroïden zijn voorlopers (prohormonen) van nandrolone (ook wel 19-nortestosterone genoemd). Ze missen de koolstofatoom (en hieraan verbonden waterstofatomen) op de 19e positie. Ook worden ze door het lichaam deels omgezet in Nandrolone.

Bovendien zijn ze minder krachtig dan bijvoorbeeld Nandrolone zelf, waardoor ze minder spiermassa opleveren. Ze zijn echter, verhoudingsgewijs, een stuk minder androgeen. Door de plattere chemische structuur binden ze makkelijker met spierweefsel dan met de prostaat en andere geslachtsorganen. Hierdoor hoef je je minder zorgen te maken om estrogeen en dihydrotestosteron (zie hierboven).

Hiernaast kan Nandrolone zelf niet oraal ingenomen worden, de 19-nor varianten wel. 

Aromatase 

Eén van de grote uitdagingen van anabolengebruik is het omgaan met, of liever het voorkomen van, aromatase.

Aromatase is een enzym dat de methyl groep op de 19e positie verwijderd (of beter gezegd oxideert). In het geval van testosteron ontstaat een nieuwe ring met 3 dubbele verbindingen, de ring is dan gearomatiseerd. Dit zorgt ervoor dat testosteron wordt omgezet in vrouwelijke hormoon estradiol (een type oestrogeen).

Dit is dus een enzym waarvan gebruikers de werking juist zouden willen remmen. Hiervoor gebruiken velen zogenaamde inhibitors. Er zijn zogenaamde competitive inhibitors. Dit zijn stoffen die zich binden met aromatase op de positie waar aromatase zich kan binden testosteron. Hierdoor is het niet meer mogelijk voor aromatase om te binden met testosteron. Hoe meer testosteron er echter in het systeem is, hoe moeilijker het voor de inhibitor is om hiermee te concurreren. Hiernaast zijn er de zogenaamde suicide inhibitors die het enzym, en hierna zichzelf, vernietigen.

Groeihormonen

Een hele andere categorie prestatieverhogende, krachtversterkende en spiermassavergrotende middelen zijn de menselijke groeihormonen, of wel HGH, Human Growth Hormone (HGH). Deze vallen niet onder de categorie AAS.

Anabool-Androgene steroïden zijn namelijk, zoals hierboven uitgelegd, synthetische hormonen gebaseerd op de mannelijke, op vet gebaseerde, geslachtshormonen. HGH’s zijn op proteïne gebaseerde peptide hormonen die door de hersens worden aangemaakt.

Menselijke groeihormonen zijn dus geen steroïden ook al hebben ze een anabole werking. Ze worden in de medische wereld vaak gebruikt ter bevordering van de groei van erg kleine kinderen en voor het versterken van kracht van ouderen.

Synthol

Synthol heeft feitelijk niets met anabolen te maken. Het gebruik ervan kan echter een symptoom zijn van hetzelfde verlangen om groot te zijn.

Synthol is een op natuurlijke vetten gebaseerde olie. Het bevat benzylalcohol, een middel dat zowel ontsmettend als conserverend werkt, en lidocaïne, een krachtige pijnstiller. De spier wordt letterlijk volgepompt met vetzuren. Dit levert dus niets aan kracht, maar alleen loze massa. Erger nog, doordat er bindweefsel wordt gevormd en er zoveel vetzuren aanwezig zijn, kan de spier niet meer goed samentrekken en zal deze aan kracht verliezen!

Daarnaast brengt het intramusculair injecteren van zo veel vetzuren grote risico’s met zich mee: ontstekingen en het afsterven van spiercellen en longembolie.

Misschien wel ‘The godfather of synthol’ is Greg Valentine. Bijna iedere old school bodybuilder kent wel de beelden van zijn belachelijk gevormde biceps die op een gegeven moment helemaal naar zijn triceps zakken waarop hij een mes pakt en het pus eruit snijdt. Tegenwoordig zien we dit soort circus freaks en horrorverhalen veel uit Rusland en Brazilië verschijnen.

Ik moet hier onderscheid maken tussen professionele bodybuilders die het gebruiken om achterliggende spiergroepen op te pimpen en gasten die gewoon de makkelijke weg kiezen. Beide keur ik persoonlijk echter af. Je spier oppompen doe je met training en voeding en niet met een naald.

“Welke anabole steroïden kan ik het beste gebruiken?“

Ik ben hier natuurlijk eerst weer moreel verplicht te zeggen:”Het beste gebruik je niets”. Maar ook als ik mijn eigen waardeoordeel negeer en inhoudelijk blijf, is een lastige vraag.

Er zijn nu eenmaal veel verschillende AAS zijn met verschillende werkingen. Bovendien worden deze ook vaak gecombineerd (gestacked). Het is dus een hele uitdaging je goed te (laten) informeren om zo te weten wat waarschijnlijk voor jou(w resultaten) het beste werkt. Denk hierbij aan verschillen in de anabool/androgeen ratio, vochtretentie, detecteerbaarheid, risico’s, aromatisering etc.

Verder in dit artikel leg ik bovendien uit dat je niet even naar de plaatselijk drogist loopt en om een potje anabolen kan vragen. Ze zijn immers illegaal. Je kan dan ook de meest fantastische adviezen krijgen en precies weten wat je wilt, maar de vraag is of je er vervolgens ook aan kunt komen. Tenslotte zitten er verschillen in kwaliteit van verschillende leveranciers van hetzelfde product. Of een product uit Rusland of Thailand komt, kan een groot verschil betekenen. Wees je dus hiervan bewust. Wanneer je iets worden aangeboden, zorg dan dat je eerst weet wat het precies is en waar het vandaan komt. In praktijk kan het dan ook aan te raden zijn je te laten informeren door een ervaren gebruiker, maar ook zelf te weten wat je wel en juist niet wilt.

Zonder alles te laten testen dat je koopt, heb je eigenlijk geen idee wat je in je spuit.

Hoe gebruik je anabole steroïden?

Ten eerste weer even een herinnering. Spiermassa bouwen doe je door een goed dieet en de juiste training. Als dat ontbreekt, dan hebben AAS ook weinig zin. Let dus op de juiste calorie-inname en de verhouding proteïne-koolhydraten-vet.

Er zijn vier veelvoorkomende manieren om anabole steroïden toe te dienen. Orale pillen, injectables, cremes/gel en huidpleisters.

Orale inname is het makkelijkst. Het wordt erg snel opgenomen, maar wordt grotendeels afgebroken en is daarom slechts voor 1/6 in actieve vorm beschikbaar. Hiervoor is de aanpassing gemaakt waarbij de lever minder afbreekt (methyltestosterone and fluoxymesterone).

Door genoemde verestering kunnen anabole steroïden ook buiten het maag-darm-kanaal ingenomen worden door deze in te spuiten. Dit zorgt voor een grotere activiteit van de anabole steroïden. Ze worden rechtstreeks in de spier gespoten en niet in de aders. Dit om een plotselinge en grote verandering in de hoeveelheid in de bloedcirculatie te voorkomen. Belangrijker nog, veresterde steroïden zijn oplosbaar in vet, niet in water (vocht). In de bloedbaan kunnen ze daarom leiden tot een embolie (bloedprop).

Pleisters kunnen zorgen voor een regelmatige afgifte in de bloedcirculatie.

Cremes en gels zijn ook beschikbaar, maar de opname is beperkt tot gemiddeld 10% (al verschilt dit per persoon). Hierdoor is het relatief duur omdat meer gebruikt moet worden. Een ander nadeel is dat opname 6 uur duurt. In die tijd kan je niet douchen omdat het anders weggespoeld wordt. Een nog groter nadeel is dat mensen die fysiek contact hebben met de pleister per ongeluk de stof binnen kunnen krijgen. Voor vrouwen en kinderen zijn androgene middelen erg gevaarlijk.

Inname door inspuiten, komt dan ook het meeste voor bij gebruik door atleten. Eenmaal in het lichaam zijn er niet veel verschillen in de effectiviteit. Bij oraal gebruik in hoge dosis is er echter verhoogd gevaar op leveraandoeningen.

‘Kuren‘

Anabolen neem je in over een bepaalde periode, meestal minimaal 9 weken. Hierbij geldt hoe langer de kuur, hoe groter de kans op negatieve bijwerkingen zoals de beperkte aanmaak door het lichaam van eigen hormonen door de gewenning aan toediening van buitenaf. Over kuren kan je pagina’s volschrijven en vervolgens kan je over elke pagina discussiëren.

Wie gebruikt anabole steroïden?

Volgens cijfers van het Nederlands centrum voor Dopingvraagstukken (NeCeDo) lopen jaarlijks 1,7 miljoen mensen een sportschool binnen. Tussen de 100.000 en 135.000 personen heeft ooit doping gebruikt, waarvan 40.000 regelmatig. Bovendien blijkt dat 26% van de jeugdige bezoekers van fitnesscentra geïnteresseerd is in het gebruik van de middelen!

Dat zijn de cijfers die mij ooit deden denken “wie zijn dan die gasten? 6%-8% die AAS gebruikt? Ik zie ze namelijk niet. Achteraf bleek natuurlijk dat ik ze dagelijks zag, maar er geen idee van had. Ik vertaalde het percentage naar het aantal grote jongens dat dan gemiddeld in een sportschool rond zou moeten lopen en dan vond ik deze aantallen niet terug.

De vergissing was natuurlijk te denken dat deze gebruikers al een lange weg bewandeld hadden voordat ze AAS gebruiken. Ik zag niet in dat het veel vaker de jongens waren die op bodybuildgebied vaak nog niets bereikt hadden en dachten dat dit zo blijven als ze niet naar dit soort middelen zouden grijpen.

Overigens vraag ik mij wel af in hoeverre die 26% die geïnteresseerd is in het gebruik van de middelen, het verschil kent tussen reguliere supplementen en AAS. Als ik na een training op het werk creatine in m’n vruchtensapje deed en m’n shake maakte, kreeg ik wel eens te horen “Hey man, weer aan de anabolen?”

Tenenkrommende, irritante onwetendheid die afdoet aan al je inspanningen om clean in massa aan te komen. Als die 26% dit onderscheid niet weet te maken dan vertelt dit percentage niet zoveel. “Interesse in het gebruik van” is overigens ook een ruim begrip. Ik ben ook geïnteresseerd in het gebruik van AAS, getuige het feit dat ik al een paar maanden bezig ben om al deze aan AAS-gerelateerde artikelen te schrijven. Dit betekent niet dat ik concreet overweeg ze zelf te gebruiken (wat ik niet doe!).

Het onderzoek van TNO hield overigens rekening met onduidelijkheid over de term prestatie-verhogende middelen. In hun onderzoek naar de leefstijl van fitnessbeoefenaars maakten zij bij het stellen van de vraag duidelijk wat hier wel en niet onder valt. In antwoord op de vraag hoeveel mensen prestatie-verhogende middelen gebruiken, houden zij bovendien rekening met mogelijke fouten in de statistische berekening van het totaal naar afgeleid van de verkregen informatie

Het aantal mensen dat prestatie-verhogende middelen gebruikt, is volgens de klassieke methode 0,4%. De randomized respons methode laat zien dat 8,2% van de fitnessbeoefenaars prestatie-verhogende middelen gebruikt. Deze percentages van de twee methoden verschillen significant van elkaar. Geconcludeerd kan worden dat de klassieke methode leidt tot een onderschatting van het aantal mensen dat prestatie-verhogende middelen gebruikt. Volgens deze berekeningen ligt het aantal gebruikers tussen de 8.000 en 164.000 (op een totaal van 2.000.000 fitnessbeoefenaars)!

Hierboven kon je lezen dat het VU Medisch Centrum (en tegenwoordig Kennemer Gasthuis) een anabolenpoli heeft geopend voor de 20.000 gebruikers van anabolen. In het overzicht van de door hun genoemde middelen kan je zien dat ze: Of alleen de 1% anabolen-gebruikers hebben meegeteld en niet de gebruikers van groeihormonen, prohormonen en insuline (volgens de randomized methode) of er vanuit zijn gegaan dat dit vaak dezelfde mensen zijn (wat heel logisch zou zijn). Deze vraag heb ik aan hen voorgelegd en zij rekenen dit inderdaad tot één en dezelfde groep.

Studies in de VS hebben aangetoond dat door ongeveer 1% van de bevolking anabole steroïden gebruikt. Hiervan zijn de meesten zogenaamde middle-class heterosexuele mannen met de meest voorkomende leeftijd rond de 25 jaar, die bodybuilders zijn die geen wedstrijden doen of zelfs niet-atleten. Het (niet-medisch) gebruik van studenten was lager dan 1%. Een recentere enquete in de VS toonde aan dat 78.4% van de gebruikers bodybuilders zijn die geen wedstrijden doen en niet-atleten.

13% meldde onveilig injecteren zoals hergebruik en delen van naalden en ampullen. Een andere studie concludeerde echter dat onveilig gebruik bij injecteren lager was dan 1%.

Een andere interessante studie over het opleidingsniveau van gebruikers toonde aan dat gebruikers een hogere opleiding hadden dan de gemiddelde Amerikaan. Bovendien had een hoger percentage een baan en lag het inkomen hoger dan het nationale modale inkomen. Dit is natuurlijk een leuk argument tegen het cliché dat bodybuilders domme spierbundels zijn.

Ook interessant, maar vooral jammer, is dat 56% het gebruik verzweeg voor de eigen arts. Dit komt vooral door een gebrek aan vertrouwen in (de kennis van) de dokter over anabole steroïden (92%).

Handel in anabole steroïden

Nederland heeft net als vele andere landen wetgeving over (of eigenlijk tegen) gebruik van anabole steroïden in de sport. Ze worden vaak gemaakt in laboratoria in landen waar de regelgeving minder strikt is en worden vervolgens naar elders gesmokkeld.

Ook worden ze soms illegaal in huis-tuin-en-keuken-laboratoria gemaakt met grondstoffen die geïmporteerd worden. Dit zorgt ervoor dat de georganiseerde misdaad hier ook een rol speelt. Sommige mensen die als vriendendienst anabolen verkochten aan anderen, eindigden als handelaar in andere harddrugs in de cel.

In sommige sportscholen zijn ze onder te toonbank te verkrijgen of weet iemand je wel te vertellen waar, en/of bij wie je ze kunt kopen. Maar ook professionals als (dieren)artsen en drogisten bieden ze wel eens illegaal aan. Anderen gaan een stapje verder en wachten buiten klinieken op AIDS-patiënten om ze geld te bieden voor ontvangen groeihormonen. Via postorderbedrijven en webshops worden ook veel neppe anabole steroïden aangeboden.

Dopingcontroles

De meest voorkomende manier op te testen op gebruik van anabole steroïden is door controle van urine. Bloed en haar worden echter ook wel eens gebruikt. Afhankelijk van de dosering, type steroïden en manier van inname, kunnen ze ongeveer 30 dagen na gebruik nog traceerbaar zijn.

Omdat de ”sporen” van het gebruik echter erg veel kunnen lijken op die van andere, lichaamseigen hormonen, blijft het een hele kunst om vast te stellen dat er verboden middelen zijn gebruikt. Een “mooi” voorbeeld is natuurlijk de Tour de France waar continu lab-uitslagen betwist worden.

Conclusie

Om dit stuk en gerelateerde artikelen te schrijven, heb ik mij behoorlijk in deze materie verdiept terwijl ik me eerder er zo ver mogelijk vandaan hield. In één belangrijk opzicht is mijn mening enigzins veranderd: Ik denk oprecht dat sommige anabool-androgene steroïden veilig te gebruiken zijn als je weet wat je doet, als je goede begeleiding hebt en als aan de juiste middelen kan komen en als je overweg kan met de mentale gevolgen. 

Maar dat zijn zoveel “als-jes” dat het in de praktijk nauwelijks haalbaar is dit volledig veilig te doen. Bovendien zijn van veel producten de lange termijn effecten nog niet bekend dus blijft het een gok.

In een andere belangrijk opzicht is mijn mening echter niet veranderd: Doe alleen en gebruik alleen hetgeen je op lange termijn volhoudt. Als je van tevoren denkt het eenmalig te gebruiken, besef je dan dat dit soms makkelijker gezegd dan gedaan is. Zoals beschreven kunnen AAS vooral mentaal verslavend werken. 

Als je aan anabolen denkt, is de kans groot dat je spiermassa erg belangrijk vind. Je zal het dus per definitie moeilijk hebben wanneer je kracht en spiermassa verdwijnt na een kuur. Denk je mentaal sterker te zijn of vind je het vooruitzicht van regelmatig gebruik op lange termijn helemaal niet verkeerd, ben je niet bang voor de gevaren, ben je voldoende geïnformeerd, is je portemonnee gevuld en als belangrijkste: Heb je er echt alles aan gedaan om het maximale resultaat te bereiken door jaren van toegewijde training en voeding en loop je al een lang tegen een plafond aan?

Misschien is het dan voor jou. Blijf jezelf echter continu zo objectief mogelijk de vraag stellen: ‘Waarvoor doe ik dit eigenlijk en wat levert het me effectief op’.