Ik ben altijd de correctheid zelve. Staren naar dames die aan het trainen zijn dat doe ik dus niet. Met de opkomst van de yoga-pants wordt dat echter steeds moeilijker. Hoeveel energie zou ik extra over hebben voor de training als ik niet zoveel moeite hoefde te doen om m’n mannelijk instinct uit te schakelen? Weet je hoe moeilijk het is om een niet bestaande blinde vlek te creëren? Bovendien: Als je in zo’n broek op een halve meter afstand voor me gaat deadliften is het dan een belediging als ik niet kijk of storend als ik het wel doe?
Als de jager niet meer mag jagen, wie eet er dan nog vlees?
Wat ben ik blij dat ik al getrouwd ben! Het lijkt de vrijgezelle man namelijk steeds moeilijker gemaakt te worden. Met acties als de filmpjes van vrouwen die tien uur door New York lopen en worden nagefloten en de voorstellen in de Nederlandse politiek om “pssst-geluiden” strafbaar te stellen, lijkt het de bedoeling om de man te muilkorven. Ik snap ook wel dat “pssst-geluiden” als storend kunnen worden ervaren, maar in mijn jeugd vroeg de dame in kwestie dan gewoon “loop je leeg of zo?” En nee, ze werd dan niet meteen uitgemaakt voor hoer of ander “vleiende” taal.
We mogen dus vooral geen vrouwen aanspreken op straat want mogelijk zijn we de honderdste al en stond ze al op het punt om in huilen uit te barsten door al die ongewenste aandacht. We mogen als man blijkbaar niet meer jagen, hoewel dit jagen al gereduceerd is van het neerknuppelen en over de schouder gooien van vrouwen zoals ten tijde van de holbewoners tot het bedenken van de juiste “pick-up lines” in de club.
Maar als mannen niet meer mogen jagen en vrouwen de jacht niet overnemen, wie eet er dan nog vlees?
Of betekent dit dat versieren alleen nog maar is toegestaan op daartoe aangewezen plekken, een beetje zoals roken? Of betekent het dat “live-versieren” gewoon “zooo 2010 is” met de komst van online-dating? Swipen is immers veel makkelijker dan voor de tiende keer zeggen dat je al een vriend hebt.
Hoe dit werkt in de sportschool daar verschillen de meningen over. Enerzijds wordt het gestaar van mannen naar vrouwen als grote bron van irritatie genoemd (waarbij het niet duidelijk is of het meer of minder irritant is als ze werden aangesproken ipv aangestaard). Anderzijds horen we ook verhalen over romances die in de sportschool ontstaan zijn. Er zijn ongetwijfeld “sportschool-baby’s” geboren die er niet zouden zijn als de vader bang was geweest de moeder “lastig te vallen”.
Met dank ook Beyonce, Kim en Nicki?
Maar weer even terug on-topic: Als het de bedoeling is dat vrouwen in de sportschool minder worden bekeken dan heeft de komst van de Yoga pants dat nu niet bepaald makkelijker gemaakt. Vooral niet in combinatie met de billen-hype die de laatste jaren ontstaan lijkt.
Wat is er gebeurd met het stereo-type beeld dat blanke meisjes geen kont hebben? Is dat de bootylicious invloed van anaconda-kardashians butts? Opeens zie ik vrouwen squaten terwijl ze dat vroeger een vloekwoord vonden, Hip-trusts waar de meesten nog nooit van gehoord hadden, lijken haast een basis-oefening in trainingsschema’s voor vrouwen en siliconen verschuiven van de borsten naar de billen.
Vervolgens wordt het resultaat van dat harde werk gepresenteerd in yoga-pants wat de werking op mannen heeft als de rode billen van Bavianen die willen paren. Normale oefeningen worden opeens soft-erotisch. Gewoon je cardio doen op een stepper of stepmachine krijgt opeens een hypnotische werking voor de degene die erachter staat en zich opeens op niets anders meer kan concentreren op dan het ritmische op en neer gaan van de billen: “Left cheek, right cheek, left cheek, right cheek….”
De beschaafdheid van een man wordt in grote mate bepaald door de sterkte van het filter tussen de gedachten en de acties. Willen kijken, maar het niet doen. Willen aanraken, maar het niet doen etc. etc. Ken je die film “What women want” met Mel Gibson die de gedachten van vrouwen kon lezen? Als het een vrouw was die de gedachten van mannen kon lezen dan was een X-rated film geweest die door feministische organisaties aangeklaagd zou worden wegens de “vrouw-onvriendelijke uitlatingen”. Zie het als de strijd tussen socialisatie enerzijds (alle regels die ons door de maatschappij zijn opgelegd) en instinct anderzijds. Yoga pants maken die strijd niet makkelijker. Net als het dragen van een te laag decolleté op niet klein uitgevallen borsten het moeilijker maakt om niet naar die borsten te kijken.
Wat dat laatste betreft. Ik begreep pas hoe het voor een vrouw voelt als iemand denkt onopgemerkt naar haar borsten te kijken toen ik voor het eerst door training flink gespierder was geworden en mensen soms op dezelfde manier steelse blikken op m’n armen wierpen. Je ziet dan ook dat het geen bewuste actie was om naar je armen te kijken, maar een onbewuste actie die haast niet te voorkomen was. Ik liep namelijk in zo’n overdreven macho strakke shirt met feitelijk te korte mouwen waardoor de biceps bijna obsceen in het oog sprongen. Dus dames: We doen het vaak niet express, maar zijn gewoon zo geprogrammeerd ter overleving van het menselijk ras. Voor de heren: Ze heeft het echt wel in de gaten, hoe vluchtig je ook probeert te kijken!
Ik noemde trouwens Beyonce, Kim en Nicki, maar wie beter om de yoga pants te tonen dan Jenny Selter, “Instagrams meest bekende billen”? Check vooral ook even het effect op de heren op 0:20.
Wat vinden jullie?
Ik ben wel benieuwd wat de lezers vinden van de yoga pants en welk effect deze heeft of kan hebben op mannen, maar ook van hoe jullie denken over flirten in de sportschool. Van de dames ben ik vooral benieuwd welk effect ze hiermee hopen te verkrijgen.
