Het normaliseren van plus size lichaamstypen zou de kans verhogen dat men het eigen gewicht onderschat. Volgens Brits onderzoek zou het pogingen ondermijnen om het groeiende probleem van obesitas op te lossen.
Niet fucken met plus size
Misschien moest ik dit onderwerp aan iemand anders overlaten. Ik heb niet zo’n goede track record als het gaat om artikelen over plus size en plus size modellen. In een nogal bekritiseerd artikel vroeg ik me af of het niet gevaarlijk was om plus size modellen als role model te prijzen. Niet bepaald een politiek correcte vraag blijkbaar.
Britse onderzoekers durfden echter dezelfde vraag te stellen en hadden zelfs het lef een positieve conclusie te publiceren [1]. Ze verwijzen naar pogingen om het stigmatiseren van ‘grotere lichaamstypen’ tegen te gaan, door bijvoorbeeld het introduceren van plus size kledinglijnen. Deze kunnen zorgen voor een positiever zelfbeeld. Uit het onderzoek zou echter een onbedoeld negatieve bijwerking hiervan blijken waardoor de risico’s van overgewicht niet (h)erkend worden.
Hoewel ik graag mijn gelijk haal, moet ik toch wat kanttekeningen plaatsen bij deze conclusie. Sterker nog, ik begin zelfs te twijfelen over de juistheid van mijn eerdere artikel over plus size modellen en hun mogelijke invloed.
Opleidingsniveau, socio-economische status en overgewicht
Ten eerste is het goed te benadrukken dat helemaal niet is gekeken naar het effect van plus size modellen en kleding. De onderzoekers van de University of East Anglia keken vooral naar de invloed van opleiding en socio-economische status op de kans op het het verkeerd inschatten van het gewicht.
De onderzoekers gebruikten hiervoor data van zo’n 23.460 mensen met overgewicht of obesitas in Engeland. Hieruit bleek dat het onderschatten van het gewicht steeds vaker voorkomt. Vooral mensen met een lagere opleiding zijn hier sneller toe geneigd, zo blijkt uit het onderzoek. Daarmee is de kans lager dat ze proberen iets te doen aan het gewicht. Mensen die het gewicht onderschatten zouden 85% minder vaak proberen af te vallen in vergelijking met mensen die (de status van) het gewicht goed inschatten.
De resultaten van het onderzoek werden vorige maand gepubliceerd in Obesity. Het aantal mensen met overgewicht dat het gewicht onderschat is tussen 1997 en 2015 toegenomen. Van 48,4% naar 57,9% in mannen en van 24,5% naar 30,6% in vrouwen. In obese mannen werd dit aantal bijna verdubbeld van 6,6% naar 12%.
De plus size zondebok
Wat is echter mis, dat is de link die wordt gelegd met de veronderstelde invloed van de plus size mode-industrie. Dit lijkt slechts een aanname.
Seeing the huge potential of the fuller-sized fashion market, retailers may have contributed to the normalisation of being overweight and obese. While this type of body positive movement helps reduce stigmatisation of larger-sized bodies, it can potentially undermine the recognition of being overweight and its health consequences. The increase in weight misperception in England is alarming and possibly a result of this normalisation.
Dr Muttarak, University of East Anglia
Ik kan nergens terugvinden in het onderzoek dat er geprobeerd is deze invloed vast te stellen en te kwantificeren. Het is dus slechts een vermoeden van de onderzoekers. Als blogger vind ik dat ik zo’n vermoeden als vraag kan uitspreken. Als onderzoeker vind ik dat je dit moet onderzoeken.
Een dikker straatbeeld
Een ander vermoeden is dat de toename van het aantal mensen met overgewicht dat je dagelijks tegenkomt, kan zorgen voor ‘visuele normalisering’. Doordat je steeds vaker mensen met overgewicht ziet, zou je dit steeds meer als normaal kunnen beschouwen. Dit zou met name gelden voor de mensen in socio-economische kringen waarin overgewicht dus vaker voorkomt.
Likewise, the higher prevalence of being overweight and obesity among individuals with lower levels of education and income may contribute to visual normalisation, that is, more regular visual exposure to people with excess weight than their counterparts with higher socioeconomic status have.
Fat acceptance
Deze resultaten zijn niet echt verassend. Ik schreef begin dit jaar nog naar aanleiding van onderzoeken waaruit ook al bleek dat steeds meer mensen overgewicht hebben, maar steeds minder mensen dit inzien. Overgewicht accepteren als norm, of fat acceptance, als manier om een positiever, maar tevens vals zelfbeeld te hebben. Daarin wordt soms zo ver gegaan dat het hele begrip ‘afvallen’ als een scheldwoord wordt beschouwd. Dat is immers een negatieve conclusie trekken over je huidige gewicht.
Je kunt dus ook aardig doorschieten in het politiek correcte gezwam en totaal voorbij gaan aan de realiteit. Je lichaam interesseert het namelijk niet zoveel of jij die extra 20 kilo mooi vind of niet.
Vette vinger wijzen
Het normaliseren van overgewicht is denk ik voldoende aangetoond, alsmede de negatieve consequenties die het kan hebben. Ik vind het echter te kort door de bocht om bijvoorbeeld de plus size mode-industrie daarvan de schuld te geven. Of die industrie oorzaak, gevolg of beide is, kan namelijk niet of nauwelijks aangetoond worden.
De onderzoekers zelf noemen ook de toename van het aantal mensen met overgewicht dat we om ons heen zien. Daarmee wordt terecht een voorbeeld gegeven waaruit blijkt dat er natuurlijk veel meer invloeden zijn op gewicht dan de mode-industrie, plus size of niet. Een voorbeeld bovendien van een invloed die meestal niet te voorkomen is.
Tegenwoordig zijn we echter niet meer afhankelijk van hetgeen de mainstream media ons voorschuiven. Er zijn niet meer enkele tv-zenders en een paar grote magazines die het schoonheidsideaal bepalen. Mensen kiezen steeds vaker hun eigen inspiratie. Zo zijn er populaire vloggers die mijns inziens direct zouden moeten worden opgenomen ter behandeling van anorexia nervosa, maar juist vanwege hun uiterlijk duizenden volgers hebben.
We kiezen steeds vaker onze eigen voorbeelden. Dat sommige plus size modellen nu wereldwijde faam genieten, hoeft misschien dus niet zoveel te betekenen. Als je nog nooit van Ashley Graham of Iskra Lawrence hebt gehoord, is dat niet zo vreemd. Als je 20 jaar geleden niet wist wie Naomi Campbell was, dan leefde je blijkbaar op Mars. Aan de invloed van de supermodels in die tijd viel nauwelijks te ontkomen. Of je zelf online foto’s opzoekt van dunne of zwaardere modellen, dat bepaal je zelf.
Referentie
- Raya Muttarak. Normalization of Plus Size and the Danger of Unseen Overweight and Obesity in England. Obesity, 2018; 26 (7): 1125 DOI: 10.1002/oby.22204
