Waaruit bestaat jouw ijdelheid? Iedere dag een anderhalf uur voor de spiegel, trainend in de sportschool of beiden?
Vanitas vanitatum et omnia vanitas
“IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid”
Als je het boek Prediker uit de bijbel kent of het thema achter het schilderij “Vanitas” dan ken je deze uitspraak. De kans is echter een stuk groter dat je dit gezegde, net als ik, kent dankzij de Latijn-sprekende piraat uit de “Asterix en Obelix”.
Het gezegde berust zich op de protestantse gedachte dat het leven slechts tijdelijk is en je je zou moeten richten op het leven na de dood. Uiterlijk vertoon is dan niet belangrijk.
“Memento mori”, ook zo’n mooi gezegde uit die periode:
“Gedenk, te sterven”.
Niet dat je het zou vergeten, maar in de zin van “weet dat het eeuwige leven na de dood pas echt belangrijk is”.
Een boodschap die zelfmoordterroristen bijvoorbeeld ter harte nemen.
De andere kant van die medaille is echter “Carpe diem”: pluk de dag. Juist de wetenschap dat het ooit ophoudt, is reden er zoveel mogelijk van te maken.
Net even wat chiquer dan YOLO, hoewel het zo’n beetje op hetzelfde neerkomt.
Kenneth
Toegegeven, het is een beetje veel religie,filosofie en geschiedenis voor een fitnessblog maar het deed me denken aan de logica van verschillende vormen van ijdelheid en de nerd in mij vond het gewoon een leuke intro.
Anderhalf uur voor de spiegel of in de sportschool
Ik vind het grappig dat verschillende mensen op totaal verschillende manieren ijdel kunnen zijn.
Van de week liep ik bijvoorbeeld tijdens het winkelen langs een dame met behoorlijk wat overgewicht. Ze zag er keurig verzorgd uit, mooie kleding, goed gekapt en mooie make up. Het totaalbeeld werd voor mij echter gedomineerd door de 80 kilo extra die ze meedroeg.
Ik denk dan:
“Je zou er waarschijnlijk een stuk leuker uitzien als je veel minder geld en moeite stak in styling en meer in sport en gezond eten.”
Omgekeerd echter kan die dame mij in de sportschool bezig zien en denken:
”Mooi figuur, maar misschien ben je er meer bij gebaat door eens de Brinta-resten uit je baard vegen als je ‘s ochtends de deur uit gaat en fatsoenlijke schoenen en kleding te kopen uit dit millennium. En wist je dat je meer kapsels kan hebben dan ‘kaalgeschoren’ en ‘had-me-moeten-scheren’?”
Zo weinig als ik namelijk geef om kleding en styling, zo obsessief kan ik juist bezig zijn met mijn figuur.
En nee, dit is geen typisch verschil tussen mannen en vrouwen. Ik ken mannen voor wie het wekelijks epileren van de wenkbrauwen net zo vanzelfsprekend is als het trainen borst en biceps voor velen gebruikelijk is op maandag. Net zoals er vrouwen zijn die totaal niet bezig zijn met de nieuwste mode of styling, maar wel verslaafd zijn aan de sportschool.
Sommigen mannen zie je uit alle macht proberen hun kaalheid te verbergen door de paar resterende haren verdeeld op de huid te plakken terwijl uit hun kleding blijkt dat ze verder niet veel om uiterlijk geven.
Je hoeft dus helemaal niet ijdel te zijn in het algemeen om toch een paar specifieke ijdele trekjes te vertonen.
Wie is er gek?
Ik ben natuurlijk bevooroordeeld.
Ik denk: “Een aap met een gouden ring is nog steeds een lelijk ding”.
Alleen leuk als je op zoek bent naar een gouden ring.
Iemand die veel overgewicht heeft aantrekkelijk maken door veel moeite in kleding en styling te steken, lijkt mij gewoon niet logisch zolang je niet aan het overgewicht werkt. Een beetje zoals een auto die van ellende uit elkaar valt, denken op te knappen met een nieuwe spuitbeurt, neppe sier-velgen en te luidruchtige uitlaat.
Ik snap het vooral niet. Want blijkbaar vind je je uiterlijk wel belangrijk genoeg om zoveel aan make up en kleding te besteden, maar niet belangrijk genoeg om wat aan je gewicht te doen?
Als ik vrijgezel was zou ik bovendien aan de “slaapkamertest” denken. Leuk dat je iemand met je uiterlijk de slaapkamer in gekregen hebt, maar blijft die persoon ook daar wanneer je je kleren uittrekt?
Mij lijkt het toch een stuk fijner al je een enthousiast “wow!” te horen krijgt bij het uitrekken van je shirt in plaats van een teleurgesteld:
“Ohh”.
Aanzien
In eerdere artikelen ging ik al eens in op wat ons aantrekkelijk maakt voor het andere geslacht en dat daarbij best gekke zaken kunnen meespelen (bijvoorbeeld dat hongerige mannen vrouwen met grote borsten mooier vinden dan wanneer ze geen honger hebben).
Wat de meesten echter wel zullen begrijpen is dat de (evolutionaire) behoefte van een vrouw aan een “sterke man die voor je kan zorgen” inhoudelijk aan wat verandering onderhevig is geweest. Dit o.a. getuige de hordes mooie vrouwen die zich voor de voeten van ICT-miljonairs werpen die vroeger op school nog gepest werden als nerd.
Aanzien proberen we allemaal te krijgen via de voor ons beschikbare wegen. De een met een dikke Porsche voor de deur de ander in de nieuwste merkkleding, de fitnesser met zijn of haar lichaam. De ene vrouw strak in een keurig mantelpakje en dure sieraden, de ander in strak topje en yoga-pants om de squat-billen en sixpack te tonen.
Het voordeel van fitness als manier om je aanzien te vergroten, is dat (vrijwel) iedereen daar de mogelijkheid toe heeft ongeacht opleiding en sociaal culturele achtergrond.
IJdelheid kost nu eenmaal tijd
Objectiever kan je kijken naar de tijd die “jouw ijdelheid” je kost. Iedere dag een uur voor de spiegel en half uur in je kledingkast kan echter op dezelfde tijd uitkomen en als vier of vijf keer per week naar de sportschool gaan. En beiden moet je iedere keer weer opnieuw doen om de resultaten te behouden.
Ik moet er daarom niet aan denken zo’n “Calvin-Klein-model-type” te zijn.
Stel je voor dat je én iedere dag zou trainen én iedere dag een anderhalf uur kwijt bent aan je uiterlijk én naast je budget voor supplementen ook nog eens een flink budget voor designer kleding zou moeten hebben. Als model heb je echter nog een excuus, dan is het nu eenmaal je werk en levert die tijd je nog wat op.
Gezondheid
Er is natuurlijk één zaak die sterk in het voordeel van trainen boven kleden en kopen aantoont. Gezondheid kleed je niet aan, maak je niet op en zelfs de zorg voor je gezondheid valt maar ten dele te beïnvloeden met de inhoud van je portemonnee.
“Mijn ijdelheid” zorgt er tenminste voor dat ik gezonde voeding eet en genoeg beweeg.
De kleur van je broek kan dan je dan misschien een paar kilo lichter doen ogen, je hart en vaten laten zich niet zo snel bedotten.
Omnia vanitas
Uiteindelijk blijft het echter allemaal ijdelheid.
Ik zou namelijk liegen als ik zeg te trainen voor mijn gezondheid en dat geld voor velen anderen. Ik wil er gewoon beter uitzien. Ik doe dat via trainen, een ander met kleding en weer een ander met uiterlijk vertoon van rijkdom.
Ieder z’n ding….maar de mijne is natuurlijk de beste.
